Pagina's

woensdag 10 juni 2015

De horror van kantoortuinen

Wie ooit kantoortuinen heeft uitgevonden zouden ze voorgoed moeten opsluiten? Zo dat kan maar gezegd worden en dan zeg ik het nog in een milde vorm. In gedachten zie ik namelijk een soort vuurpeloton voor me die hun geweren in de aanslag hebben om…. [nou ja de rest mag jezelf invullen]. Ook ik heb een donkere kant in me zeg maar ;-).

Kantoortuinen, ik vind het een dof ellende. Ik ben iemand die snel overprikkeld raakt door alle impulsen om haar heen. Ook ben ik uitermate sensitief voor elk geluid maar ook voor de energie die in een kamer hangt. Het gevolg is dat ik naarmate de dag vordert, ik heel erg moe word en ik me steeds moeilijker kan concentreren. Onderzoek heeft ook uitgewezen dat er een groep mensen zijn  die simpelweg niet passen in een kantoortuin vanwege hun karakter (hoogsensitief of introvert). Een kantoortuin is een energie-slurper voor ze. Het heeft ook impact op hun prestaties. Zet je ze namelijk in een rustigere omgeving dan presteren ze een stuk beter. Dus wetenschappelijk is mijn aversie tegen kantoortuinen gestaafd. Het is alleen zo jammer dat in de praktijk ik er weinig mee kan.

Blijkbaar hadden ze vroegah ook al kantoortuinen.
Ooit ben ik mijn loopbaan begonnen in een kantoortuin. De tuin was onderverdeeld in kleine hokjes voor vier personen. De muurtjes die er stonden fungeerden als filter en dat werkte toch best goed achteraf gezien. Het stoorde me dus niet om in zo’n tuin te zitten. Nu kan het ook hebben meegewerkt dat ik een stuk jonger was en niet beter wist. Bovendien had ik jaren in de horeca gewerkt dus was ik gewend om omringd te zijn door muziek en geroezemoes. Toen ik van werkgever veranderde, kwam ik in een andere omgeving. Het was een hele formele omgeving waarbij je status werd afgemeten aan hoeveel vierkante meter je tot je beschikking had. Als je dan ook nog een hoekkamer had waar elke week verse bloemen werden gebracht en de lunch en koffie werden bezorgd dan was je een hele hoge oom of tante in de boom. Zelf zat ik in een kamer met andere collega’s. Echter ik heb nooit met meer dan vier personen op een kamer gezeten. Het was dus een oase van rust in vergelijking tot hoe ik nu werk. Bij mijn huidige werkgever zijn kantoortuinen namelijk de norm. Je kunt het geluk hebben dat je in een relatief klein team zit waardoor je een kleiner tuintje hebt maar dan zitten er wel weer een paar grote tuinen in de nabijheid. Kortom als je je niet goed kunt afsluiten van het omringende geluid dan heb je het moeilijk. En ik heb het nu dus moeilijk.

En de kantoortuin tegenwoordig. 
De eerste weken van mijn reintegratie waren prettig. Ik zat op een kamer met vijf personen maar meestal zaten er maximaal drie. Er waren dagen dat ik er zelfs helemaal alleen zat. Ik vond het dus een oase van rust. Dat deed mij goed en het leek ook precies te zijn wat ik nodig had (of beter heb). Ook de wandeling naar kantoor was bijna een zen-ervaring. Ik liep langs een haventje met bootjes en zo ver het zicht strekte zag je groen en water. Het had een enorm rustgevend effect op mij. Beter nog ik genot van de omgeving. Helaas was het maar van korte duur want het kantoor is inmiddels verhuisd en de kleine kamers zijn ingeruild voor een kantoortuin. Zelfs de hoge ooms en tantes hebben geen eigen kantoor meer. De rust op de werkvloer die ik ervoer aan het begin van mijn reintegratie is dus verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een kakofonie aan achtergrondgeluiden. Ik zal er voor the time being aan moeten wennen. Maar ook in mijn nieuwe baan zal ik weer in zo’n omgeving belanden. Het lijkt het nieuwe soort werken te zijn geworden onder het mom van minder vierkante meter en kostenbesparing. Ik vraag me af of je daadwerkelijk kosten bespaart als je daar de inefficiëntie tegenover zet. Leuk onderzoekje.

Intussen zit ik er wel mee. Ik kan dus nu een paar dingen doen. Ik kan me laten meeslepen door mijn gevoel van “rotomgeving” of manieren zien te vinden om toch met de situatie om te gaan. Sommige collega’s zitten de hele dag met een koptelefoontje naar muziek te luisteren. Ik kan dat niet. Ik ga naar de woorden luisteren of ik laat me meeslepen op de klanken van de muziek. Ik houd eigenlijk erg van stilte. Dus ik heb besloten om een paar oordopjes in te doen. Helemaal afsluiten van alles doe ik niet maar het is toereikend om het ergste geluid weg te moffelen. Het geeft mij weer de rust die nodig hebben om te kunnen werken.

Maar toch he denk ik soms: het zou zo fijn om lekker te gaan rentenieren of vroegtijdig met pensioen te gaan. Want no way in hell dat ik ergens op mijn zestigste nog in zo’n kantoortuin wil zitten. De enige tuin waar ik dan in wil zitten is die van mijzelf waar ik de vogeltjes kan horen fluiten en het geritsel van de bladjes kan horen. Dus mijn nieuwe doel in leven is om dit te kunnen bereiken. Nu nog snel mijn schuld aflossen en vervolgens mijn hypotheek en dan me bezinnen op mijn vrije leven. Gisteren heb ik weer een stapje in de goede richting gedaan dankzij de teruggave van de belastingdienst. Het is toch weer een stapje dichterbij een leven waarvan ik nu nog alleen maar kan dromen.

7 opmerkingen:

  1. Heel herkenbaar! Voor hoogsensitieven is dit een situatie die alleen maar energie kost en veel minder output geeft, zoals jij ook aangeeft. Na een tijd uit het arbeidsproces te zijn geweest heb ik onlangs een baan weten te bemachtigen (P&O-functie), wat niet gemakkelijk is als je begin 40 bent en in het noorden woont. Helaas bleek de werkplek een horror-ruimte (althans in mijn beleving ;-)) 20+ werkplekken dicht op elkaar, contine in- en uitloop van mensen en heb ik besloten af te zien van de baan. Nu moet ik erbij zeggen dat ik in de luxe positie ben (door het inkomen van mijn man) om deze keus te kunnen maken. Heb je die niet dan zul je het ermee moeten doen. Maar ik ben ervan overtuigd dat het meer kost dan het opbrengt deze kantoortuinen.
    Succes en ik hoop dat de oordoppen enige verlichting brengen!

    Anna

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vond het ook vreselijk! En dan nog flexplekken ook, dus geen vaste plek. Spotify sleepte mij mijn dag door.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Serieus, ik dacht dat een kantoortuin een groene ruimte met planten was waar je in de koffie- of lunchpauze even lekker kunt zitten...
    Jarenlang zat ik alleen in een ruimte en kwamen patienten voor mij aan een loketje staan om dingen te vragen. Ondertussen ging ook mijn telefoon maar die kon ik "in de wacht" zetten. Een jaar of 8 geleden gingen we naar een nieuwbouwpand. Vlak achter mij zat een collega die geen patienten ontving maar die wel telefoontjes binnenkreeg en naast mijn balie was nog een balie, met ook ontvangst aan het loket en een telefoon. Op elke telefoon kwamen 3 lijnen binnen. Het lawaai dus van e telefoons en rijen met patienten aan de balie. Ik werd er zo moe van!
    Een van de redenen waarom ik vorig jaar ontslag genomen heb. Ik zit nu dus wel in de tuin, met hond en 3 katten en mijn kippen. Vanochtend even naar de moestuin geweest en nu alleen het geluid van vogels... :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Is het niet Steve Jobs die het verzonnen heeft? Zijn kantoor werd een glazen ruimte, met overal koffieplekjes, met de bedoeling dat mensen die elkaar eerder nooit ontmoeten dat nu wel gingen doen. Het idee is leuk, de kantoortuin waar ik werkte was dit niet. Ik vond (ben nu met pensioen) het zo raar dat de ""hoge ooms en tantes"" wel kamers hadden. Wij hadden ook flexplekken. Maar iedereen ging zoveel mogelijk op dezelfde plek zitten. Ik begrijp heel goed waarom je het vreselijk vind. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Schat zo in dat ik dat nog wel moet; tot een jaar of 67; nu met tig mensen lekker de hele dag aan het bellen in een open ruimte. Hatsjekideee

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vreselijk lijkt me dat, met zoveel mensen en geluiden om je heen.
    Er zijn ook goede koptelefoons die je op kan zetten, speciaal om geluid zoveel mogelijk te dempen. Gebruiken ze ook wel bij kinderen met ADHD. M'n neefjes hebben ze ook op school en thuis, zetten ze op als de drukte hen teveel wordt en ze zich dus niet kunnen concentreren.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Balen dat het bedrijf is verhuisd waardoor je de rustige werkomgeving kwijt bent geraakt zeg. De oordopjes vind ik een goede oplossing.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen