Pagina's

vrijdag 4 maart 2016

Verhuisplannen

Afgelopen zomer bedachten wij ons dat we best graag wilden verhuizen. Het liefste zouden we helemaal ons boeltje oppakken en naar het buitenland verhuizen. Het laatste lijkt ons simpelweg niet te lukken. We moeten meteen een basis hebben in het buitenland. Kortom één van ons moet een baan krijgen en laat dat nou niet zo gemakkelijk te zijn. Dus hinken we hier op twee benen. Het ene been richt zich op een leven in Nederland en het andere been hoopt toch nog op een leven in Griekenland of Zwitserland.

Vorig jaar hebben we ook naar twee huizen gekeken. Van het eerste huis werd ik in eerste instantie heel enthousiast. Ik denk dat het de klassieke beginnersfout is, dat je alleen de mooie aspecten van het huis ziet en je ogen sluit voor wat er allemaal moet gebeuren. Mijn moeder gaf ons een soort van wake-up call door op alle nadelen te wijzen. Op dat moment baalde ik maar ze had achteraf toch wel gelijk. Dus haar "kritiek" sluimerde op de achtergrond iedere keer als ik naar de foto's keek. Na verloop van tijd werd het huis steeds meer een kostenpost in plaats van dat huis met die coole open haard, mooi uitzicht en mooie ramen. Niet veel later gingen we naar een ander huis kijken in een ecologisch opgezette wijk. Ik ben een enorme sucker als het op ecologisch aankomt dus ook hier ging ik enthousiast naar toe. Dat enthousiasme werd al snel getemperd. Het huis werd door de verkopende makelaar kaal opgeleverd waardoor de kosten de pan uit zouden reizen. Dus de ecologische droom verdampte snel.

Sindsdien beperk ik mij tot het kijken naar huizen op Funda. Heel soms rijd ik langs het huis en heel soms zoek ik een huis op als ik iets te koop zie sta. Ik onderneem alleen geen enkele actie. Ik ben dus een Funda gluurder. 


Deels heeft dit te maken dat ik niet zo goed weet wat ik nu eigenlijk wil. Wil ik in dit dorp blijven of wil ik naar een aangrenzend dorp verhuizen? In het aangrenzende dorp zou ik landelijker kunnen wonen. Het lijkt me heerlijk om vrij uitzicht over het water of de landerijen te hebben. Alleen dan wonen we meer een stuk minder centraal. Voor DL zou dit betekenen dat ze verder van haar vriendjes woont. Kan ik dat haar wel aan doen? Leuk die grote tuin en dat vrije uitzicht maar wil een kind niet gewoon lekker buiten met vriendjes in de buurt kunnen spelen? En niet onbelangrijk, wil ik dit ook echt? Wil ik hier wel in de omgeving blijven wonen? We komen tegenwoordig vaak in Haarlem vanwege de judo van DL. Ik zou daar (of net daarbuiten) best willen wonen. Op termijn zou dat ook leuker voor DL zijn. Er is daar meer voor haar te doen. Zou ik niet gewoon met verhuizen moeten wachten totdat zij naar de middelbare school gaat. Ze kan dan naar school in Haarlem of Heemstede. Scholen die een stuk beter aangeschreven staan, dan de scholen hier in de buurt. Dus hoe kun je verhuizen als je eigenlijk niet eens weet waar je precies wilt wonen?

Dan speelt er nog een laatste, niet onbelangrijk aspect: ik heb nog geen vast contract. Ik zou nu al een hypotheek kunnen afsluiten maar dat kan dan alleen bij mijn huidige werkgever. Een rondje rond de hypotheek-velden laat zien dat ik daar niet beter af bent. Bovendien ik wil niet aan mijn werkgever verbonden zijn qua hypotheek. Het voelt als een wurgcontract. Ik heb nu weer kunnen ervaren wat het inhoudt als je personeelsconditie komen te vervallen en wat de financiële impact daarvan is. Ik wil dit niet meer. Ik wil de financiële vrijheid om te kunnen bewegen en te veranderen van werkgever. Alleen door mijn nog bestaande schulden kan ik beperkt lenen. Dus is het niet beter om eerst schuldenvrij te zijn, te sparen en dan eens te gaan bedenken wat ik wil? Het voelt een stuk verstandiger aan. 

Het is ook niet zo dat ik weg moet hier. Het huis is ruim en biedt alles wat we nodig hebben. Ik betaal er alleen veels te veel voor en ik heb niets met mijn buren. Aan de andere kant heb ik ook geen last van de buren en dat is ook prettig. Misschien dat opruimen en een frisse, nieuwe verflaag ook al veel doet. Het frist er in ieder geval weer een beetje van op. Ook iets wat niet verkeerd zou zijn als we toch ooit zouden verhuizen. Kortom de verhuisplannen staan voorlopig in de ijskast en ondertussen gluur ik gewoon verder op Funda. Maar stiekem hoop ik dat we de verhuiswagen richting buitenland zou kunnen verhuizen.


5 opmerkingen:

  1. Hier dezelfde situatie alleen dan zonder verdere schulden. Ons huis staat alleen onder water. Opzichzelfstaand ook een schuld. Wij zouden graag ruimer willen wonen. Ik vind het gewoon net te krap allemaal. Maar ook maanden gespeurd op internet en ook het type huis gevonden wat wij graag zouden willen kopen alleen ik zie het niet zitten om een restschuld mee te financieren. Wij hebben dus twee weken geleden besloten te blijven zitten en het huis verder op te knappen. Daar zijn wij deze week mee begonnen. Komende tijd ga ik nog meer opruimen zodat er vanzelf wat meer ruimte komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vervelend, maar wel verstandig. En stiekum ook nieuwsgierig: hoe staat het op het schuldenfront? Lukt het om er binnenkort vanaf te zijn? Kun je je daar al op verheugen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eind 2016 zou ik ervan af moeten zijn. Kan er bijna niet meer op wachten. Laatste loodjes wegen echt het zwaarste.

      Verwijderen
  3. Tip: doe gewoon nu, wat je zou doen als je zou verhuizen en de boel moest verkopen. Wij hebben ons huis 2.5 jaar te koop gehad maar ik ben echt blij dat we toen bijv. de muren hadden gewit, de trap bekleed, boven een vloer gelegd etc.

    Dit idee zeg maar: http://www.becomingminimalist.com/stage-your-home-for-living/

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goeie tip van Valhalla. Hebben wij ook gedaan en toen werden we stiekem weer een beetje verliefd op ons eigen huis. We wilden nog steeds wel weg hoor, maar het leefde zo veel fijner.En komt dan het punt waarop je het in de verkoop zet dan hoef je ook niet hysterisch opeens van alles te doen.

    BeantwoordenVerwijderen