Pagina's

maandag 15 juni 2015

Lessen van een burn-out

Reïntegreren, ik vind het maar een raar fenomeen. Op een bepaald moment wordt er dan besloten dat je al dan niet fit genoeg geacht wordt om je werk op te pakken. Er worden afspraken gemaakt over de invulling van je werk. Je keert weer huiswaarts met de wetenschap dat je het binnenkort weer moet gaan proberen.  Dan breekt de dag aan dat je weer naar werk moet. Met tranen in je ogen zit je in de auto onderweg naar je werkplek. Je parkeert je auto en met lood in je schoenen stap je het kantoor binnen. Je hart klopt in je keel. Het is een beladen moment. Je neemt een diepe zucht en stapt met een stralende glimlach het kantoor binnen. Niemand kan vermoeden wat er binnen in je afspeelt. Je wordt allervriendelijkst begroet. Heel langzaam ontspan je. De eerste werkdag beslaat nog geen twee uur. Deze tijd wordt voornamelijk gevuld met (bij)praten en praktische dingen zodat je straks aan de slag kan. De eerste werkdag is weer voorbij. Enigszins opgelucht stap je weer naar buiten. Het viel alleszins mee en je krijgt er weer enigszins vertrouwen in.

De reïntegratie vordert gestaag. Je werkuren worden langzaam opgebouwd. Het werkschema dat je zelf hebt voorgesteld wordt probleemloos aangenomen. Blijkbaar als je dingen duidelijk aangeeft dan wordt dit geaccepteerd. Dat voelt prettig en het geeft vertrouwen. Je merkt dat je langzaam het ook wel weer fijn vindt om te werken. Je kunt je kennis weer toepassen. Je kennis wordt ook gewaardeerd. Blijkbaar zien mensen dus waarde in wat je toevoegt. Langzaam geeft dat meer vertrouwen. Je stelt zelfs voor om bepaalde taken op je te nemen. Taken die duidelijk afgebakend zijn, dat wel, maar wel taken die jij goed kan op pakken en waar je je prettig bij voelt. Je merkt dat je na een werkdag een voldaan gevoel hebt. Je bent nog wel moe en je raakt nog wel makkelijk overprikkeld. Ook daar weet je beter een balans in te vinden. Je neemt meer rust als je thuis bent. Je realiseert je dat je niet alles hoeft te doen maar dat het ook prima is om dingen te laten liggen, uit te besteden of anders te doen. Die realisatie geeft rust. In de avonden zoek je bewust de rust. De rust die je lijf en geest zo hard nodig hebben om de volgende dag weer aan te kunnen. Je zoekt de rust in het kijken naar series. Series die je op een door jouw gekozen moment kunt kijken zonder de onderbrekingen van schreeuwerige reclames. Je kiest ervoor om je ook af te schermen van nieuws. Nieuws beroert je en verontrust je. Je filtert het nieuws door de koppen te scannen. Zo blijf je toch een beetje op de hoogte. Daar waar je meer van wil weten, zoek je het verder op. Zo blijf het behapbaar. Aan het einde van de dag neem je een douche. Het water heeft een troostende en rustgevende werking. Het lijkt net of alle sores van de dag al wassend door het afvoergootje van de douche wegspoelt. Na het douchen stap je in bed, je bent moe en valt direct in een diepe slaap. Er is weer een dag voorbij. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe uitdagingen.

Bovenstaande omschrijft in het kort hoe ik de aflopende weken heb ervaren. Complicerende factor is daarnaast de hectiek van het solliciteren. Gemiddeld had ik 1-2 sollicitaties per week en daarnaast werd er over potentiële banen heel wat afgebeld en gemaild. Het sollicitatiecircus was een vermoeiende wedstrijd. Het voelde als een wedstrijd aan omdat ik zo graag wilde winnen of beter gezegd ik wilde de positie dus moest ik andere kandidaten verslaan. Het voelde ook als een enorme ego-boost want waar ik ook solliciteerde iedereen was (en is) enthousiast over mijn kennis en ervaring. Eerst was dit heel verwarrend. Nu realiseer ik me dat ik het deels lag aan een laag zelfbeeld. Ik wilde niet geloven dat ik al deze aandacht waard was. Langzaam realiseerde ik me dat ik echter veel te bieden heb aan een werkgever. Langzaam groeide mijn zelfbeeld. Diep in mij zal dat onzekere stemmetje altijd op de achtergrond blijven en mij bekritiseren maar er is ook een ander stemmetje die deze onzekere gevoelens de kop in drukt. Ik hoop dat het onzekere stemmetje in de loop der tijd steeds meer naar de achtergrond gaat verdwijnen en dat het zekere stemmetje de overhand neemt. Een nieuwe start in een nieuwe omgeving zal daar zeker aan mee gaan werken.

.
Ben ik nu genezen van mijn milde depressie of ook wel burn-out? Nee dat denk ik niet. Ik denk dat bij mij een depressie altijd wel om de hoek zal blijven gluren. Dat heeft deels met mijn karakter te maken. Het is nu zaak om echter bij de eerste signalen dit voor te zijn. Ik weet inmiddels wat ik nodig heb om goed te functioneren. Dat is een les die ik dankzij mijn burn-out heb geleerd. Deze lessen staan verweven in mijn blogs maar staan ook in een boekje die ik altijd bij mij draag. Voornaamste leerpunt is dat ik mijn grenzen aangeef en bewaak. Dat klinkt heel eenvoudig maar dat is het voor mij niet. Want ik wil altijd zo verdomdes graag aardig gevonden worden door iedereen en laat dat nou iets zijn wat gewoon niet werkt…… en vooral dit heb ik door schade en schande moeten leren.

Burn-out, depressie of overspannen… hoe je het ook wil noemen. Ik gun het niemand. Tegelijkertijd ben ik toch (deels) dankbaar dat het mij is overkomen. Het heeft mij een spiegel voorgehouden wat voor mij niet werkte in het leven. Nu moet ik die lessen nog vasthouden en goed toepassen. En zo zie je dat desondanks een burn-out ook iets positiefs kan opleveren.

4 opmerkingen:

  1. Mooi om te lezen hoe zo'n proces verloopt. En helemaal omdat het je gelukt is uit het dal te klimmen! Goed gedaan zeg!

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi om dit te lezen! Hoe je er doorgerold bent, hoe je zekerder wordt van je eigen kunnen en dat je weet wat wél of niet kan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Knap van je, die kracht om weer op te krabbelen heb je toch maar mooi zelf gedaan !!!
    Voor alles wat je meemaakt in het leven, ga je er niet dood van, dan wordt je er sterker van.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sterkte meid! Je hebt de goede koers weer gevonden.
    En als je nog richting B&B wilt, is droomacademie.nl misschien iets voor de lange winteravonden?

    BeantwoordenVerwijderen