Pagina's

dinsdag 19 november 2013

Ik wou dat ik het kon overnemen van je

Vroeger was ik zelden ziek. Ik was hooguit twee keer per jaar verkouden en één keer in de zo twee of drie jaar lag ik een week met griep op bed. Daar was dan ook alles mee gezegd. Toen dochterlief eenmaal werd geboren begon daar verandering in te komen. Ik werd vatbaarder voor elke bacterie en virus die op werk rond waaide. Ik wist in principe al dat als iemand aan het begin van de gang ziek werd dat het een kwestie van tijd was voordat het de kamer waar ik in zat bereikte. Als nieuwbakken moeder was namelijk een makkelijke prooi voor alles wat er rond waaide. Minder slaap en rust plus de niet altijd een even goede balans tussen privé en werk blijken de ideale combinatie te zijn voor overijverige ziektekiemetjes. Ik was dan ook nog geen drie weken terug van mijn zwangerschapsverlof of ik zat weer thuis met een fikse buikgriep. Uiteraard volgde toen nog baby-dochter niet kort daarop en was ze voor het eerst heel erg ziek want die buikgriep was bij haar een stuk heftiger dan bij mij. Wat voelde ik me als moeder toen hulpeloos. 

Toch viel het de eerste vier jaar allemaal wel mee. Dochterlief is misschien nog een paar keer verkouden geweest, ze had een keer een lichte griep en ze reageerde meestal heftig op haar vaccinaties waardoor wij een dag of zo een kind met hoge koorts hadden. Daar bleef het eigenlijk wel blij. Van moeders om mij heen hoorden ik hele andere verhalen waarvan de kinderen continue ziek waren. Waterpokken, 4e ziekte, 5e ziekte en weet ik veel welke ziektes nog meer van alles kwam er voorbij in gesprekken waarvan je alleen maar hoopt dat het jouw kind (voorlopig) bespaard blijft. Het verschil met die kindjes en dochterlief was dat zij naar de kinderopvang gingen en zij dus thuis was. Dochterlief werd dus bijna nergens aan blootgesteld of in ieder geval niet lang genoeg om ook maar iets op te lopen. Dus wij gingen fluitend de eerste vier jaar door en waren blij voor ons kind dat het zo goed als nooit iets mankeerde.

En toen kwam de basisschool. Iedereen waarschuwde me er al voor. Op het moment dat zij naar school zou gaan, zou ze om de haverklap ziek zijn. Tegen beter weten in hoopten wij dat onze dochter gezegend was met een heel sterk afweersysteem waar geen bacil kon doordringen. Ach ja je hebt zo je hoop en wensen als ouders ;-). Helaas bleek het anders te zijn. Dochterlief zat nog geen week op school of ze liep al te snotteren. Na vijf weken op school was ze twee weken thuis met een ernstige ooginfectie in combinatie met griep. Daarna bleef ze een tijd door hoesten, was ze weer verkouden en vorige week spuugden ze midden in de nacht een paar keer achter elkaar de boel onder. Dit weekend had ze een lichte buikgriep die min of meer leek te zijn verdwenen om vannacht weer de kop op te steken. Kortom laten we het er maar op houden dat ze flink aan haar weerstand aan het bouwen is. 

Helaas nemen wij alles van haar over. Nu dachten, of beter gezegd hoopten, wij dat we toch redelijk resistent inmiddels waren maar dat valt vies tegen. We doen "gezellig" mee met dochterlief. Eigenlijk is hier sinds eind augustus constant wel iemand ziek of minder fit. Veel kunnen we er niet aan doen. Waarschijnlijk zal dochterlief de komende tijd ook nog alle kinderziektes moeten doorlopen die wij ook allemaal als kind hebben gehad. Het hoort er een beetje bij zeggen ze.

Maar desondanks voel je toch ontzettend rot als je iedere keer je kind als een ziek klein vogeltje in elkaar gerold op bed ziet liggen of als ze heel dicht tegen je aan kruipt en alleen maar tegen je aan wil liggen om zich ietsje beter te voelen. Ik snapte vroeger nooit mijn moeder toen ze zei "ik wou dat ik het kon overnemen van je". Ik vond dat namelijk stom klinken. Nu snap ik precies wat mijn moeder daarmee wilde zeggen. 

5 opmerkingen:

  1. Onze kinderen zijn ook nooit naar een opvang geweest aangezien ik bij de geboorte van ons eerste kindje bewust thuisblijfmoeder werd. Toen ze op 2 1/2 jaar naar de kleuterschool begonnen te gaan, zijn ze zo goed als nooit afwezig geweest wegens ziekte. Ik geloof er dus in dat je kind ook op oudere leeftijd weerstand kan opbouwen tegen allerhande 'vuile' beesten. Mijn man werkt in de zorgsector en komt dagelijks met allerhande kiemen in contact die hij wellicht ook meebrengt naar huis maar noch hij noch ik worden daar ziek van. Misschien bouwden onze kinderen van jongsafaan ook al weerstand op daardoor ? Gedurende de 30 jaar dat we samen zijn heeft mijn man één keer een griepje gehad, ik heb nog nooit griep gehad en ben zelfs zeer zelden verkouden

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Probeer het eens met een multivitaminenpil plus extra vitamine C. Huisartsen en voedingsdeskundigen zeggen dat dit niet nodig is bij gezonde voeding, maar sommige mensen hebben echt wat meer nodig om weerstand op te bouwen. Mij heeft het geholpen. Verder: géén suiker, snoep, limonade, wél veel verse groente en fruit.
    Annemaria K.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik moet eerlijk bekennen dat mijn kinderen dit niet hebben gehad op de basisschool. Wel allebei wel eens een keer de griep, maar verder? Nee, ik kan jouw verhaal niet herkennen in mijn kids.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel herkenbaar verhaal. Ook mijn kinderen warenniet bij een opvang. Een paar uur bij de peuterspeelzaal was te kort om daar wat op te lopen Zodra ze naar de basisschool gingen waren ze aan de beurt. In het begin vaak ziek en dan vooral net voor of net in een schoolvakantie..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, als je kind lijdt, lijd je als moeder mee! Wel mooi hoe we dingen van onze moeders later ineens gaan begrijpen!

    Ik was het eerste jaar na de geboorte van mijn oudste ook heel vaak ziek. Sinds ik ben gaan hardlopen is dat veel minder geworden.

    BeantwoordenVerwijderen