Pagina's

maandag 11 november 2013

Sint Maarten: De koeien hebben staarten...

Daar gingen we dan vanavond: de eerste keer Sint Maarten vieren. De aanloop naar Sint Maarten duurde dochterlief veel te lang. Op de opvang had ze al twee lampionnen in elkaar geknutseld tijdens de herfstvakantie en toen kwam daar vorige week er nog eentje van school bij. Die van school was grote favoriet want hé hoe cool is een roze lampion wel niet? 

Vrijdagmiddag ontving ik via Klasbord een berichtje van de juf dat we vooral niet moesten vergeten om het lampje maandag mee te geven want juf zou met de kindjes maandag gaan oefenen. Maandagochtend ontving ik via de mail een prachtige foto van alle kindjes in de klas van dochterlief met hun lampionnetje.

Vandaag vertrok ik dus extra vroeg van werk want logistiek werd dit toch wel een uitdaging om met een volle buik van het avondeten om 18.00 uur op jacht naar snoep te gaan. Het is echter gelukt en om 18.00 uur stonden wij met ons lampionnetjes en fototoestel klaar. Alleen dan blijkt het toch best ineens heel erg eng te zijn om bij iemand aan te bellen. Dus werden de twee buurkindjes van twee deuren verder erbij gehaald en toen kon het feest pas echt beginnen. 

Ik geloof dat we wel bij 40 deuren hebben aangebeld. Gelukkig had iedereen die mee deed of het licht bij de voordeur aangedaan of gezellig een paar kaarsjes neergezet. Zo was het meteen duidelijk wie wel of niet mee deed. Naarmate de zak snoep zwaarder werd, werd dochterlief ook steeds enthousiaster. Ze stuiterde en huppelde van enthousiasme van de ene deur naar de andere en zong vrolijk mee (en dat terwijl ze zingen dus helemaal niet leuk vindt). Onderweg werd het groepje ook iets groter doordat haar vriendinnetje erbij kwam. 

Om 19.00 uur vonden we het allemaal wel mooi geweest. Als het aan dochterlief en de andere kinderen had gelegen waren we nu nog steeds bezig. Eenmaal thuis werd de buit bekeken. Ze heeft genoeg snoep voor de komende maanden (er wordt hier niet veel gesnoept). Er lag van alles en nog wat in. De mandarijnen die hier en daar ook waren aangeboden, had ze vakkundig vermeden. Ze mocht nog een chocolademuntje eten en toen was het huppakee naar bed. Binnen een minuut lag ze te slapen nadat ze nog wel vertelde dat ze dit toch echt wel een hele leuk dag vond. Denk dat ze nu droomt over lolly's, spekjes en chocola ;-). 

5 opmerkingen:

  1. Hier ook heel veel snoep opgehaald, en dat zal ook wel een paar maanden goed blijven, want geen snoeperd. Of papa moet er zo nu en dan een graai in doen :-)
    Maar er zijn weer niet veel kindjes geweest dus we hebben ook nog aardig wat over:-(

    groetjes,
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk, om zo St.Maarten te kunnen vieren. Hier in het zuiden zijn er wel St.Maarten-vuren maar langs de deur gaan is er nauwelijks bij. Eigenwijs als ik was deed ik dat lekker toch met de kinderen (gewend vanuit de randstad). Maar veel mensen hebben hier alles potdicht 's avonds (met rolluiken en al). Er werd dan ook maar bij weinig deuren opengedaan. Toch vonden de kinderen het helemaal geweldig. Inmiddels zijn ze er te groot voor, en kinderen aan de deur?? Er kwam niemand vanavond. Toch jammer!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat leuk zeg! En wat een briljant idee dat mensen aangeven of ze meedoen of niet. Ik groeide op op het platteland en daar hadden we dit niet. Maar later in de stad, werd het ook niet gedaan : (

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het leukste is met een groepje vriendjes en vriendinnetjes. Ook voor de mensen aan de deur: het is een prachtig gezicht zo'n groep lichtjes in het donker, en je hoeft geen veertig keer in de deuropening te staan.
    Als de kinderen wat groter worden, kunnen ze heel stoer bikkelen door de kou en regen en wind. Dat vind ik er ook bij horen. Dan na afloop thuis opwarmen en wat lekkers uitzoeken.
    Onze stelregel was trouwens dat ze altijd zelf hun tas of rugzak moesten dragen. Als die te zwaar wordt, is het tijd om naar huis te gaan ;-) Zo wordt het rondje steeds groter naarmate ze ouder worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Grappig dat ontwijken van de mandarijntjes, 'k had, helaas voor de kinderen die dit jaar wel kwamen, niets anders in huis. Maar de beide voorgaande jaren kwamen er geen kinderen aan de deur dus 'k was het eigenlijk straal vergeten, errug hè?
    groet

    BeantwoordenVerwijderen