Pagina's

dinsdag 1 juli 2014

Hoe biologisch en duurzaam ben jij?

De laatste paar jaar probeer ik zo eerlijk en duurzaam mogelijk te eten. Ook probeer ik eerlijke producten te kopen die beter voor mij maar ook beter voor een ander zijn. Het voelt toch een stuk prettiger als een product onder de juiste arbeids- en levensomstandigheden wordt geproduceerd dan in één of andere sweat-shop waar mensen uitgebuit worden. Er zijn veel handige site waar je kunt verifiëren hoe duurzaam, biologisch of fair een product is. Het streven is dus om het goed te doen naar mijn maatstaven maar ik vind het toch wel erg moeilijk. Hoe duurzaam, eerlijk en biologisch ben je dan eigenlijk bezig?

In de keukenkastje sluipen toch nog regelmatig producten binnen waar toch rare toevoegingen aan zitten. Er zijn biologische alternatieven voor. Toch is het soms ook wel eens heel erg lekker om een zak chips van een bekend merk te eten. Ik volg ook een aantal blogs die motiverend werken om gezond en verantwoord te eten. Alleen schrik ik altijd van de ingrediënten. Veel van dezen heb ik wel in huis maar veel ook niet. Zou ik allerlei besjes, gedroogd fruit en zaden in huis halen dan zou dat een enorme aanslag op mijn budget zijn. Ik kan het mij dus simpelweg niet veroorloven om volledig te eten zoals ik zou willen. Toch is dit absoluut nodig? Is het niet voldoende dat je binnen je eigen budget zo goed mogelijk je doel nastreeft en daarnaast beperkt op andere dingen terug valt? Zo let ik altijd op de labels. Als ik iets niet herken of ik zie dat er zout of suiker aan toegevoegd is dan zet ik het 99 van de 100 keer terug. Ik eet naar de seizoenen en ik let erop of een product niet de halve wereld heeft afgelegd voordat het in de schappen van de supermarkt ligt. Incidenteel eet ik echt wel eens wat buiten het seizoen want als ik in de winter zin heb in aubergine dan vind ik dat je daar ook niet al te moeilijk over moet doen. Op zich ben ik dus bewuster dan menig ander. Waarom ben ik toch niet tevreden? Is het omdat ik me er te veel in verdiep en te veel lees, misschien te snel veranderingen door wil voeren maar daarvoor nog niet de ruimte voor het in budget heb gevonden? Of laat ik me gewoon gek maken door allerlei mede-gezondheidsfanatiekelingen en voel ik me “schuldig” omdat ik nog niet zo ver ben als zij?
 
Ook worstel ik er mee in hoeverre ik dat mijn kind moet opleggen? Ik las onlangs dat een moeder allerlei gezonde dingetjes had meegegeven op een schoolreisje terwijl de andere kinderen wel gewoon aan de ranja, chips en snoepjes zaten. In principe vind ik het bewonderenswaardig dat een moeder zich aan haar principes houdt. Toch wil een kind ook niet gewoon een keer lekker mee kunnen doen? Zelf heb ik in beperkte mate wel ranja, snoepjes en chips gegeten terwijl ik klein was. Ik ben er niet veel slechter van geworden. Dus er is niks mis mee op het een keer een dagje los te laten. Zelf merk ik aan dochterlief dat ze helemaal niet zo’n grote behoefte heeft aan alle zoetigheid en snacks. Het is al vaak te zoet en dat vindt ze niet lekker omdat ze daar niet aan gewend is. Ze propt zich ook niet vol met eten. Het is al vaak te veel voor haar.

Een paar maanden geleden zijn we wel volledig overgestapt op biologische verzorgingsproducten. Ik J Lavera. Naast dat ik het hele fijne producten vind, merk ik ook echt een verschil. Mijn huid is minder droog en trekkerig. Ik hoef minder vaak mijn haren te wassen. Lag er vroeger nog een raar filmpje op mijn haren nadat ik net had gewassen, nu voelt het echt schoon aan. Kortom voor ons alleen nog maar dit.

Maar toch hé ondanks dat je dus redelijk goed bezig bent, blijft het worstelen om een goede balans te vinden tussen je idealen en de werkelijkheid. Hoe idealistisch ben jij?

3 opmerkingen:

  1. Oh, dat vind ik ook lastig hoor! Qua eten.... ik heb niet zo heel veel met van die hoog van de toren blazende mensen met himalayabesjes, avocado's, kokosblabla en weet ik het wat. Niet vanwege de reisafstand maar ook omdat ik niet echt overtuigd ben dat het gezonder is dan noem maar wat, zuurkool van het vat met een vette haring. Daarom vind ik het blog van Nienke / Groene Vrouw zo cool :)
    Heb de kindjes met schoolreis wel een enorme bak meloen meegegeven, en een klein zakje chips. Ze ruilen maar wat. De meloen was schoon op en er waren maar een paar chipjes opgegeten, uit één zakje.

    Via bijv. biologischetoko.nl of biovoordeel.nl kan je wel goedkoop gedroogde vruchten en zaden en pitten kopen. En dingen als lijnzaad en zonnebloempitten zijn goed te betalen. Met bijv. havermout kan je dan redelijk gezonde dingen bakken voor best weinig.

    Over e-nummers ben ik wat minder hysterisch geworden. Als er in iets gezonds (olijven, vis) een vervelend conserveermiddel zit eet ik het gewoon met het idee dat de goede dingen meer goed doen, dan de foute dingen fout....

    Balans? Die is er niet echt.... Maar het is wel irritant als je over dingen nadenkt. Een akker is geen mooie natuur meer, maar een gifbelt, een appel niet lekker en gezond maar een wekelijks bespoten gifklont met appelsmaak, als de buurvrouw de kinderen een cakeje geeft met 'boter' (margarine) erin wil ik het uit hun handjes trekken en meer van die dingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik doe kleine stapjes in de richting die ik wil.dan is t goed vol te houden. Merk dat ik na jaren van die stapjes niet gemiddeld meer ben. Maar ook niet echt bio, omdat sommige aspecten teveel (tijd, moeite,energie) kosten. Ik en mn gezin voelen ons senang bij wat wij normaal vinden. En gemiddeld of normaal zijn is niet ons streven (lang geleden opgegeven)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leg jezelf niet teveel op. Wij eten hier zo veel mogelijk biologisch, maar ook wel eens een patatje enzo. Als ik 80 of 90% gezond eet ben ik tevreden.
    We doen trouwens ook niet mee met de superfoods, gewoon vers, zonder pakjes en zakjes, dat is gezond genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen