Pagina's

dinsdag 26 februari 2013

De afdelingspot

Op mijn werk hanteren wij een afdelingspot. Zodra de pot leeg is, wordt iedereen gevraagd om €25 in te leggen. Hiervan wordt vervolgens een cadeautje à €12.50 voor ieders verjaardag van gekocht. Het overige deel van de bijdrage wordt gebruikt voor huwelijken, geboorte, ziekte, afscheid en andere gebeurtenissen. Naast de afdelingspot stelt de werkgever ook een budget vast voor speciale gebeurtenissen.

Het doel van de pot is (en was) dat er geen enveloppen meer langs zouden komen. Vaak was het zo met enveloppen dat collega’s geen geld bij zich hadden en dat iemand dit dan weer moest voorschieten. Het kon dan soms weken duren voordat je het geld weer terug kreeg onder het mom van “ik pin alles, dus ik heb eigenlijk nooit cash bij de hand”.  

De laatste tijd zijn er discussies ontstaan over het voorbestaan van de pot. Blijkbaar wordt er toch met twee maten gemeten. Soms komt er toch nog een envelop langs. Hierdoor krijgt één collega wel een aanzienlijk bedrag bij bijvoorbeeld de geboorte van een kind en de ander krijgt het vastgestelde bedrag. Andere collega’s zijn verstokt vrijgezel en vinden dat ze dus onevenredig bijdragen want huwelijk en geboorte zal waarschijnlijk nooit op hun van toepassing zijn dus krijgen ze ook nooit dat deel uit de pot. Ik heb de discussies tijdens de lunch met stijgende verbazing aan zitten horen. Het ging namelijk alleen maar om henzelf. Het leek wel of men elkaar die paar euro’s extra niet gunde. Het absolute dieptepunt werd bereikt toen de kosten van het verjaardagcadeau tegen de kosten van het gebak werden afgezet. De kosten van het gebak liggen namelijk aanzienlijk hoger dus dat woog niet op tegen de waarde van het cadeau. Uiteindelijk werden andere ideeën geopperd die varieerden van een maandelijkse borrel waar iedereen aan bijdraagt, alle verjaardagen in één maand gezamenlijk vieren of simpelweg de pot afschaffen.

Als het aan mij lag, werd de pot volledig afgeschaft en gaat er alleen nog een envelop voorbij voor speciale gebeurtenissen. Ik kan me niet druk maken of de ene collega dan iets meer krijgt dan de ander. Het is nu eenmaal een fact of life dat niet iedereen evenveel krijgt.

Zelf vier ik mijn verjaardag op een hele bescheiden manier thuis. Ik bak een lekkere taart en maak iets lekkers te eten maar daar is dan ook alles mee gezegd. Alleen bij dochterlief maken we er een feest van maar ook dat is tot nu toe vrij bescheiden gehouden. Ik zit dus niet te wachten op de slingers boven mijn bureau. Ook zit ik niet te wachten op het gebak waarop vaak getrakteerd wordt. Het komt vaak van dezelfde bakker en is naar mijn smaak veels te zoet en te vol met e-troep. Als ik trakteer, dan is het altijd zelfgebakken. Op een of andere manier vindt iedereen dat erg leuk. Het is ook vaak het enige (hartige) gebak dat altijd op gaat.

Volgende week mag ik weer taarten bakken, want zaterdag ben ik jarig…… en met de boekenbon van €12.50 ben ik stiekum ook wel weer blij. Ik koop daar meestal een leuk (kook)boek voor.

Hoe gaat men op jullie werk om met verjaardagen?

8 opmerkingen:

  1. Wat een gedoe lijkt me dat. Ik werk vanuit huis, dus heb er geen ervaring mee. Ik zal mijn man eens vragen hoe het bij hem gaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 'Ik heb de discussies tijdens de lunch met stijgende verbazing aan zitten horen. Het ging namelijk alleen maar om henzelf. Het leek wel of men elkaar die paar euro’s extra niet gunde'.

    En toch begrijp ik het wel een beetje. Hier in de buurt is een Surinaamse wandelclub die door een aantal dames wordt bestuurd. Natuurlijk mogen ook niet-Surinamers lid worden. Je betaalt 5 euro per maand. Maar na een tijdje begon er gemopper te ontstaan. Het contributiegeld werd nl. ook uitgegeven voor kado's vanwege allerlei familieaangelegenheden van de bestuursleden. Dan was er weer iemand oma geworden omdat er in Suriname een kleinkind geboren was, of een kind was na een scheiding weer hertrouwd. Dat moest dan betaald worden uit de contributiepot. Gemopper van vrijgezellen of mensen die geen uitgebreide familie in een ander land hadden.
    Ik heb het verder niet meer gevolgd, maar denk wel dat je met zo'n lief-en-leed pot idd goed tevoren moet nadenken wat je er wel en niet uit betaalt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wij hebben een inleg van 3 euro per maand, gaat via het salaris. De verjaardagen worden 1 keer per maand gevierd met gezamenlijk gebak en daarnaast krijg je iets met je verjaardag, ziekte etc. Hier zijn vaste bedragen voor bepaald. Daarnaast worden bijzondere momenten uit deze pot betaald. Voor geboorte hebben we nog een speciale mand, waar je naar eigen believen iets in kan doen. Voor directe collega's doen we vaak nog iets apart, bijv bij een pensionering. Het gaat dan vaak om een bedrag tussen de 1 en 5 euro. Ik heb iets van 10 directe collega's, dat is te overzien :-)
    Als ik iets buiten mijn verjaardag om te vieren heb, bak ik iets zelf.
    Ik vind dit voor mij zo goed. Het systeem werkt wel alleen als iedereen er aan mee doet. Ik houd niet van profiteurs. Wel gebak eten en geen 3 euro betalen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. met verjaardagen wel trakteren,maar geen cadeautje
    bijzondere gebeurtenissen zetten we dan een potje voor neer.
    12 collega's iedereen betaald mee, denk ik

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik krijg een kaartje. Prima ook, stom gedoe om een paar centen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. de cadeaus zijn gelukkig afgeschaft! werd er niet goed van, een echt leuk cadeau werd er niet gekocht, ik kreeg altijd een boekenbon (omdat ik daar uitdrukkelijk om vroeg), het was zo geleend.... voegde naar mijn mening nix toe. 2 dames waren het er niet mee eens, omdat er bij hen in de vrienden- en familiekring niets gedaan werd. dasnietmijnprobleem... toevallig was ik de eerste die het cadeau voor een ander 'moest' regelen, heb ik niet gedaan en sindsdien zijn we er gelukkig van af. wel een uitzondering: voor mijn manager koop ik wel altijd een kleinigheid. alhoewel... dit jaar hebben we een nieuwe secretaresse en we hadden afgesproken dat we het cadeau samen zouden doen. jaaaaa..... ik de paaseitjes en zij het blik. bleek dat blik gewoon 20 euri te zijn!! had van mij niet gehoeven, maar ja, daar kwam ze mee toen het al lang en breed overhandigd was. hij heeft nu een cadeau van ruim 30 euri gekregen, belachelijk..... gun ik 'm wel hoor, maar een blik en 3 zakjes paaseitjes? zucht, volgend jaar doe ik het wel weer zelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hier gaat het zo, onregelmatig horecawerk, je trakteert op de dag zelf voor je collega's die dan werken. voor de rest dikke zoenen en de beste wensen. Kaarten sturen is nooit van de grond gekomen. Veel bakken lekker zelf. goed geregeld verder geen verplichtingen.

    BeantwoordenVerwijderen