Pagina's

dinsdag 5 februari 2013

De juiste balans vinden

Vroeg las ik vaak over moeders die zich in een spagaat wrongen om een goede balans te vinden tussen werk, thuis en een sociaal leven. Ik kon me daar niet heel erg veel bij voorstellen. Je nam toch gewoon je kind mee als je een afspraak had met een vriendin. Ik zelf vond dat vroeger nooit echt een probleem als een vriendin dat deed. Het was zelfs zo dat ik het leuk vond als de ukkepuk mee kwam. Ik stond er toen niet bij stil dat ik het dan wel heel erg schattig vond om een paar uurtjes rond die dreumes of peuter te zijn maar dat moeder het misschien wel fijn vond om even een paar uurtjes alleen te zijn met een vriendin zodat ze eens lekker kon kletsen zonder continue haar kind in de gaten te moeten houden. Ook dacht ik dat een huishouden wel met een kind erbij te runnen zou zijn. Je doet dat toch gewoon terwijl je kindje aan het spelen is of aan het slapen.

Toen eenmaal dochterlief geboren was, kwam ik daar op terug. Het eerste jaar had ik weinig tot geen behoefte om in mijn vrije tijd wat af te spreken. Ik vond het heerlijk om met haar te tuttelen. Manlief heeft mij toentertijd zelfs een paar keer op pad gestuurd met de mededeling “ga maar wat leuks voor jezelf doen, ik blijf wel thuis met dochterlief". Ook thuis verliep alles vlotjes want dochterlief sliep toen nog best veel dus ik kon tijdens haar slaapjes makkelijk het huis aan kant maken.
Langzaam maar zeker kwam daar een kentering in toen dochterlief minder ging slapen. Ik propte alles wat ik moest doen in haar middagslaapje en liep dus als een gek door het huis al stoffend, dweilend en strijkend. Als dochterlief dan eenmaal wakker was wilde ik er wel volledig voor haar zijn. Kortom er bleef weinig tijd nog voor mezelf over. Tijd die ik wel nodig heb om energie op te kunnen doen en even tot rust te komen. Dit tempo heb ik zo’n 3,5 jaar volgehouden totdat ik eind dit jaar er achter kwam dat dit voor mij niet werkte.

Ik liep tegen het feit aan dat ik amper nog een moment voor mezelf had of heb. Op het sporadische moment dat ik dus wel een uurtje voor mezelf nam, voelde ik me vaak herboren en was ik ook een leuker mens want ik voel me een stuk minder gejaagd en energieker.
Ik probeer sinds kort huishoudelijke dingen te doen met dochterlief om me heen. Wat blijkt. Ze vindt het heel erg leuk om “mee te helpen met bepaalde klusjes. Het is ontzettend schattig om te zien hoe zij op haar teentjes staat om de was van het rek af te halen of om haar de sokken te zien ophangen. Ook vindt ze het erg leuk om in de keuken mee te helpen of om een paar dingetjes af te wassen. Het is erg gezellig want ze kwebbelt er tussen de bedrijven vrolijk op los. De dingen duren misschien wel langer en het gaat niet helemaal zoals ik het zou willen maar die tijd samen is kostbaar. Het is vooral kostbaar omdat ik zie hoeveel het voor haar betekent om mama te kunnen helpen. Haar kleine koppie straalt dan helemaal vol trots als ze iets zelluf doet. Langzaam probeer ik zo kleine veranderingen door te voeren waardoor de balans iets beter gaat worden.

Toch vind en blijf ik het moeilijk vinden om tijd voor mezelf te vinden. Het is het eeuwige gevoel van dat ik iets moet doen omdat er nog zo veel klussen in het huis liggen te wachten. Manlief lijkt daar helemaal geen last van te hebben. Hij neemt die tijd wel als hij denkt dat hij die nodig vindt.

Het is één van mijn doelstellingen dit jaar om liever voor mezelf te zijn. Kortom dat ik de tijd ga vinden om toch een keer dat bureautje te schuren, die stoel opnieuw te bekleden of languit (in het zonnetje) dat boek te lezen. Ik hoop dat het gaat lukken.

8 opmerkingen:

  1. Kan je man niet wat meer in het huishouden doen dan, hij werkt toch niet? Of is hij daartoe niet in staat, hij heeft een oogziekte toch?

    Misschien helpt het als je een vast tijdstip afspreekt waarop hij oppast en jij even 'vrij' bent?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn man doet redelijk veel dingen in het huis. Alleen sommige dingen doe ik nu eenmaal beter (naar mijn mening dan). Dat is dus ook mijn probleem. Ik kan het niet loslaten en accepteren dat een andere manier misschien ook beter is. Stom want zo snijd ik mezelf in de vingers.

      Ik probeer de avonden voor mezelf te houden. Maar vaak ben ik zo moe dat ik alleen nog maar op de bank wil hangen.

      Verwijderen
  2. Wat mij heeft geholpen is het omdraaien: vroeger moest alles 'af' zijn en dan kon ik niets voor mezelf doen want dingen zijn nu eenmaal nooit af. Nu doe ik in tijdblokken dingen: dus bijvoorbeeld een uur ontspannen en een uur iets in huis. Voor mij werkt dit goed.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb wat jij vroeger had: alles moet "af" zijn. Tijdblokken zou misschien wel eens iets voor mij zijn. Daardoor blijft het toch overzichtelijk.

      Verwijderen
  3. Die huishoudelijke dingen doen met dochter om je heen kan je ook beschouwen als quality-time.
    Me-time moet je echt plannen, 'k gebruik de tijd, dat man en zoon naar de plaatselijke voetbalclub zijn, echt voor mezelf bijvoorbeeld.
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Superleuk om te lezen hoe je hier in bent veranderd! En herkenbaar.

    Ik kan je Monique Wortelboers boek 'Huishouden de zorg voor het leven' erg aanraden. Dat gaat er over dat het inderdaad voor kinderen heel waardevol is om je te helpen bij het huishouden, en dat als jij schoonmaakt dit voor je kind ook al 'quality time' is. Op Huisvlijt vind je een bespreking van dit geweldige boek.

    En hardlopen is een geweldige manier om even iets voor jezelf te doen, die niet veel tijd kost, en wel heel effectief en makkelijk is om te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor het huishouden heb ik vaste dagen voor taken. Maandag alle was, dinsdag overal stofzuigen, woensdag beneden dweilen... Erg truttig maar het geeft wel rust, ik heb hierdoor niet steeds het gevoel dat alles ''af'' moet zijn, want alles komt toch elke week aan de beurt.

    Maar ik laat de kindjes ook helpen, vinden ze leuk. En als ik ze zat ben, zet ik ze lekker achter de computer (of geef ze een bakje water om te spelen, ook een succes) en ga lekker effe zitten met koffie en een boek, of ik ga lekker douchen.

    Mis op zich de tijd voor mezelf niet zo overdag, maar we gaan altijd pas rond half 1 naar bed, dus de avond is lekker lang en kinderloos, scheelt ook :D

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben een alleenstaande werkende moeder van 2 kids ( 9 en 7 jaar ). Om het weekend gaan ze naar hun vader en deed ik altijd alles in dat weekend in huis zodat ik maandags met een schone lei kon beginnen als we weer aan het werk/school moesten. Dat heb ik echt heel lang volgehouden, maar doe dat nu niet meer. Ik verschoon hun bedden als ze bij mij zijn in het weekend, ik stof hun kamers en ze helpen zelfs mee!!! En ze vinden het ook nog leuk ook nog. Ga ik de douche schoonmaken, staat zoon al naast me: wat kan ik even doen mam? Ze moeten ook leren dat het huis niet uit zichzelf schoon wordt en hun bedden niet door de kabouters opgemaakt worden. Kostte me wel wat moeite maar nu heb ik meer tijd voor mezelf in mn "vrije" weekend om ook echt even voor mezelf iets te doen.

    Groetjs Boukje

    BeantwoordenVerwijderen