Pagina's

maandag 20 januari 2014

Leuk weekend

Dit weekend had ik een lang weekend omdat ik vrijdag vrij was. Ik kon dus alvast proefdraaien omdat dit het ritme wordt vanaf 1 februari. Vrijdag was een rommeldagje thuis. In de middag gingen we met dochterlief kijken bij judo. Manlief heeft vroeger zelf op hoog niveau aan judo gedaan. Vanaf kleine ukkepuk doet manlief een soort tuimeljudo met dochterlief. We zijn ook een keer met haar wezen kijken bij tuimeljudo op de judoschool maar we zagen er toen van af om haar in te schrijven. Ze vond het erg leuk maar meer dan kruipen, rennen, springen en vallen was het niet. Dochterlief zag het toen vooral als een uurtje heel hard rondrennen en huppelen dus we zagen er vanaf. Afgelopen vrijdag gingen we weer kijken. Toen ze het zag, begon haar hele koppie te stralen en kon ze niet wachten om ook op de mat op te gaan. Op een bepaald moment wilde ik eerder weg maar Madam wilde blijven. Dus samen met manlief is ze nog een half uurtje gebleven terwijl ik naar huis ging. Ze kwam razend enthousiast thuis. Vanaf 1 februari mag ze een maandje proefdraaien daarna besluiten we of we waar definitief inschrijven.
 
Manlief loopt over van enthousiasme. Volgens mij heeft hij al visioenen dat dochterlief over een aantal jaren naar de Olympische Spelen gaat en daar een gouden medaille wint. Ik hoop niet dat man zijn eigen ongerealiseerde dromen op haar overbrengt. Het moet haar sport zijn en iets wat ze graag doet en niet omdat haar vader haar pusht. Vooralsnog lijkt het er niet op maar toch waak ik er wel voor. Ik heb namelijk een hekel aan ouders die hun niet waargemaakte dromen via hun kinderen proberen te realiseren. Manlief heeft daar wel een heel klein beetje een handje van want hij zou heel graag willen dat dochterlief bepaalde dingen in haar leven zou gaan doen. Ik heb uiteraard ook wel dromen voor haar maar ik vind het vooral belangrijk dat zij haar eigen keuzes maakt en haar eigen weg vindt in haar leven.
 
Op zaterdag gingen we dan eindelijk naar de Efteling. Ik heb al sinds maart vorig jaar kaartjes liggen die ik met airmiles had gekocht. De kaartjes waren een jaar geldig. Op een of andere manier bleven de kaartjes weer liggen: of het was hoogseizoen dus te druk, of het regende of we konden het geld niet missen omdat we het ergens anders voor nodig hadden. Ook al hadden we de kosten niet meer van de kaartjes, we moesten wel parkeergeld betalen en in het park willen we misschien ook wel wat drinken en dan heb ik het nog niet over de benzine daar naar toe. Eindelijk gingen we dus zaterdag. Het weer was voor januari prachtig dus een betere dag konden we niet uitkiezen.
We hebben onze ogen uitgekeken. Ik ben zelf meer dan 25 jaar niet in de Efteling geweest dus het was onherkenbaar. We hadden ogen en oren tekort. De hele Efteling was in wintersferen. Ondanks dat we er vroeg waren, hadden we tijd tekort om alles te zien. Het sprookjesbos kwamen we pas tegen op het moment dat het park bijna dicht ging. Op zich jammer want ik denk dat dochterlief het fantastisch had gevonden om dat allemaal te zien. Alles wat met prinsessen te maken heeft, vindt ze super. We hebben een hele leuke dag met zijn drietjes gehad. Een hele dag buiten maakt wel moe want dochterlief zat nog niet in de auto of ze viel in slaap. De volgende dag heeft ze het over niets anders gehad dan alles wat ze had gezien en meegemaakt. Zelfs de juf werd vanochtend verteld waar ze dit weekend was geweest. Ik heb nog veel airmiles dus misschien dat we nog wel een keer zo naar de Efteling kunnen gaan want we zouden daar best nog een keer naar toe willen. Zondag hebben we rustig aan gedaan. We waren nog best moe van de dag ervoor.
 
Helaas had de Efteling voor manlief nog een vervelend staartje. Hij heeft een beetje krap in een kuipje gezeten bij een rit. Hierdoor kreeg hij extra druk op zijn nek waar hij al een paar weken erg last van had. Door die extra druk werd de pijn in zijn nek zo heftig dat hij op een bankje moest gaan zitten in de hoop dat het iets wegzakte. Zelf dacht hij dat hij de auto niet meer zou halen. Ik heb net zo lang op hem in zitten praten dat hij toch naar de auto is gestrompeld. Heel langzaam zakte de pijn iets weg maar de rest van de nacht heeft hij niet kunnen slapen. De pijn is constant aanwezig en straalt door naar zijn arm en hoofd. Zijn arm voelt ook gevoelloos. De afgelopen twee weken is hij 3x naar de fysiotherapeut geweest. Hij kan een heel klein beetje de pijn weghalen maar wil een duidelijke diagnose alvorens hij manlief verder kan behandelen. De fysiotherapeut denkt dat het een beklemde zenuw is. Manlief is dus weer terug gestuurd naar de huisarts. Morgen kan manlief terecht en dan hoop ik dat hij een verwijsbrief krijgt voor de neuroloog. De pijn is namelijk zo overheersend dat hij ook een grote impact heeft op ons leven. Manlief kan dochterlief niet naar school brengen dus doe ik dit de laatste twee weken. Dat betekent dat ik weer laat op mijn werk en later thuis waardoor ik nog amper tijd met dochterlief heb (en dat vind ik dus weer erg). Manlief heeft moeite met rijden, kan amper nog iets met zijn rechterarm doet dus iets simpel als eten wordt al moeilijk. Kortom hij heeft er genoeg van en wil in ieder geval een duidelijke diagnose. Met die diagnose kon een behandelingsplan komen met uitzicht op herstel. Hopelijk krijgt hij deze week meer duidelijkheid.
 
Ach ja en dan deze week weer een gewone werkweek. Een week die wel goed begon want ik hoorde dat ik een andere werkplek krijg. Ik zit dadelijk rustiger en niet meer met rug naar de deur met uitzicht op een muur. Straks zit ik bij een raam staren en naar de voorbijrijdende treinen rijden. Het brengt meer rust waardoor ik ’s avonds niet bekaf thuis kom van al het geroezemoes op kantoor.

3 opmerkingen:

  1. Wat leuk dat ze het zo geweldig vindt, de judo. Sterkte voor je man, is niet tof. Ook niet voor jou, een man met pijn oh oh.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja mannen en ziek dat is geen goeie combi. Althans man hier is dan we'll heel ziek en erg zielig. Al heeft hij deze keer we'll echt veel pijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn kinderen zijn ook op judo geweest. Ze vonden het erg leuk, en het wordt ook erg leuk gegeven vond ik.

    Ideaal dat je eerst een maand mag proefdraaien!

    BeantwoordenVerwijderen