Twijfelen

Toen dochterlief werd geboren, ben ik minder gaan werken. In plaats van 40 uur ging ik 36 uur werken waardoor ik naar 4 x 9 ging en dus één dag per week vrij had. Mijn keuze viel op woensdag omdat dit de werkweek zo lekker in tweeën brak. Woensdag werd echt mijn dag waarbij de dag rustig werd begonnen en daarna lekker binnen of buiten samen met dochterlief werd getut.

 

Toen dochterlief eenmaal naar school ging, bleef ik op woensdag vrij. De ochtend had ik voor mezelf. Deze ochtend verdeelde ik in ook daadwerkelijk iets voor mezelf doen maar ook voor het huishouden. Rond de middag haalde ik dochterlief van school en dan hadden we vervolgens weer de middag samen. Nu heeft dochterlief één keer per maand een studiedag en die dag valt op vrijdag. Vaak ruilde ik op werk mijn dag om van woensdag naar vrijdag omdat ik het fijner vind om de hele dag bij dochterlief te kunnen zijn in plaats van een halve dag.

 

In het begin verliep dat ruilen ook prima. Alleen op een bepaald moment was het overzicht kwijt. Ik merkte dat op werk mij steeds vaker werd gevraagd of ik aanwezig was op vrijdag. Dochterlief gaat ook steeds beter het ritme van de week begrijpen en is van slag als ik dan ineens niet woensdag thuis was. Langzaam speelde ik dus met de gedachte om mijn vrije dag definitief om te ruilen naar vrijdag. Blijkbaar heb ik altijd even tijd nodig om dingen op mij in te laten werken want de knoop doorhakken deed ik niet echt. Volgende week begint er een nieuwe collega en zij werkt ook op basis van 4 x 9. Zij moet nog in onderling overleg met het team bepalen wanneer haar vrije dag zou zij. Ik moest dus een beslissing nemen want de kans was groot dat zij voor vrijdag zou kiezen.

 

Gisteren hebben manlief en ik de koppen bij elkaar gestoken en de voor- en nadelen tegen elkaar afgezet. We kwamen tot de conclusie dat er eigenlijk alleen maar voordelen waren dus de knoop werd eindelijk doorgehakt. Nu hing het nog van mijn manager af of hij akkoord ging. Heel veel tijd had hij niet nodig om te beslissen dat hij ermee akkoord ging. Vanaf 1 februari gaat het in.

 

De beslissing om te ruilen voelt goed. Alle dingen vallen nu als puzzelstukjes in elkaar. Het voelde onrustig iedere keer dat geschuif met dagen. Ik snap dus nu ook niet waarom ik zo lang heb lopen twijfelen. Misschien dat ik dit deed omdat dochterlief vanaf groep 5 niet meer vrijdagmiddag vrij zal zijn en ook zelden een studiedag zal hebben. Alleen groep 5 is nog best ver weg dus waarom daar nu al op voorsorteren? Ik denk namelijk dat het een stuk makkelijker is om van vrijdag weer terug te gaan naar de woensdag. Bovendien weet ik niet eens wat de situatie over 4 jaar zal zijn. Dus waar maak ik me eigenlijk druk om? Maar toch  is dat weer typisch iets voor mij om allerlei scenario’s door te nemen en dan vooral te blijven steken bij de obstakels. Obstakels die vaak heel makkelijk te overkomen zijn. Ik was gewoon weer eens aan het mutsen. Kun jij ook zo twijfelen over dingen?