Pagina's

woensdag 19 februari 2014

Huis te koop: blok aan je been

Ik las vandaag dat de verkoop van huizen weer in de lift zit. Dat zou mooi zijn want alleen in blogland zijn er al een aantal mensen die heel graag hun huis zouden verkopen.  Ook mijn moeder heeft inmiddels al drie jaar haar vakantiehuisje in de verkoop staan. Ze heeft welgeteld één kijker gehad in al die jaren. Deze kijker was ook meteen geïnteresseerd om het huis te kopen. Alleen halverwege het aankoopproces haakte de verkoper af. De koper besloot dat ze wellicht toch liever een huisje ergens in Frankrijk wilde hebben. Met die opmerking werd meteen de koop ongedaan gemaakt.

Het begon jaren geleden allemaal zo leuk. Mijn moeder en haar man kochten zo ongeveer 12 jaar geleden een vakantiehuis. Het huisje lag direct onder de dijk in een pittoresk dorpje. Het huisje werd ook volledig gestoffeerd en gemeubileerd opgeleverd. De verkopers  gebruikten het als vakantiehuisje dus ze waren maar wat blij dat ze op een eenvoudige manier van hun meubilair afkwamen. Mijn moeder en man zagen het als een leuke investering, een extra bron van inkomsten en een leuk tijdverblijf. Dus zij gingen het huisje verhuren. Samen hadden ze daar veel lol in. Twee jaar later overleed de man van mijn moeder en toen kwam ze alleen voor de verhuur van het huisje te staan. Ze zag het toen als een aangename afleiding en ze vond de contacten met de mensen leuk (op een paar zeurpieten na). De eerste paar jaren deed ze het met veel plezier. Op een bepaald moment kwam mijn moeder in het zelfde dorp wonen dus werd het ook gemakkelijker om voor het huisje te zorgen. Alleen werd mijn moeder ouder. Inmiddels is ze 72 jaar (jong ;-)), mankeert ze van alles en is de verhuur (en de zorg) om het huisje te veel. Het heeft heel lang geduurd voordat ze het huis te koop durfde te zetten. Het was voor haar een grote stap. Toch toen ze de beslissing nam, voelde het als een opluchting. Ze was ook in de veronderstelling dat het huisje wel snel verkocht zou worden. De harde waarheid is dat het nog steeds te koop staat en dat er al meer dan 2 jaar geen kijkers zijn geweest.

Er is soms wel belangstelling van mensen. Er zijn mensen die om het huis heen lopen, door het raam heen turen en het huis eens goed in zich opnemen. Alleen woont er achter dat huis een “buurman” die er op een of andere manier niet op zit te wachten dat het huis verkocht wordt. Hij spreekt mensen aan en jaagt ze weg. Dat werd mijn moeder weer door een andere buurman verteld. Een kwalijke zaak maar je kunt er maar heel weinig aan doen. Je kunt moeilijk de hele dag daar de hele dag wacht houden.

Het vakantiehuis dat te koop staat.
De makelaar is ook geen voortvarende man. De makelaar is tevens ook haar verzekeringsmannetje. Hij is alleen niet erg deskundig, doortastend of handig. Ik heb hem een aantal keren gesproken en ook een aantal keren moeten “corrigeren”. Dat geeft mij weinig vertrouwen. Ik heb al een aantal keren mijn moeder aangeboden om de verzekeringen voor haar te beheren. Ik ben er namelijk van overtuigd dat ze te veel betaald voor haar verzekeringen. Alleen ze durft dit niet te doen uit angst dat hij dan helemaal niks meer voor haar doet. Nu doet hij toch al niet veel en het zal niet aan zijn pogingen liggen dat het huis ooit wordt verkocht. Een andere makelaar is ook geen optie. Dit is inmiddels de derde makelaar die ze in de hand heeft genomen. Alleen geen van allen lijkt het allemaal veel te interesseren. Het is een beetje om moedeloos van te worden.

Wat het nog moedelozer maakt is de NAM die begonnen is met gasboringen in het gebied waar mijn moeder woont. Als je in het vakantiehuisje staat, dan zie je verderop in de weilanden de NAM staan en zie je vrachtauto’s op en aan rijden. Inmiddels is in het dorp ook de impact van de boringen op het huis doorgedrongen. Het dorp probeert gezamenlijk op te treden tegen de NAM. Intussen gaan de boringen door en zie je de eerste schade aan de huizen al. De boringen helpen nu ook niet mee aan een voorspoedige verkoop ondanks dat het huis wel in goede staat is.

Alles bij elkaar zijn de vooruitzichten niet goed. Het wordt voor mijn moeder steeds moeilijker om nog de zorg voor het huis op zich te nemen, haar gezondheid wordt er ook niet beter op en wellicht dat ze over een paar jaar volledig blind is aan één oog. Kortom fysiek wordt het te veel voor haar. Op termijn moet ze ook nog eens uit haar eigen woonhuisje. Ze zal dan in de buurt gaan wonen waar meer faciliteiten in de buurt zijn en hopelijk ook meer in de buurt van ons. De dichtstbijzijnde winkel is in een dorp 5 kilometer verderop. Er is in haar dorp niet eens een bakker.  Er is dan wel weer een boer waar je groente kunt kopen maar goed dat voorziet niet in alle levensbehoeften. Wij wonen meer dan 200km verderop en kunnen op afstand maar beperkt een aantal dingen voor jaar doen. Kortom ook haar eigen woonhuis zal ooit te koop komen staan. Het is maar te hopen dat deze sneller verkoopt.  Voorzichtig praten we al om dit te gaan doen maar mijn moeder voelt zich nu nog te gebonden aan haar huis en het vakantiehuis. Daarnaast vindt ze het ook erg fijn om daar te wonen en dat is niet onbelangrijk.

Hoe dan ook het vakantiehuisje moet verkocht worden. Het liefste zo snel mogelijk. Ik ben al bezig geweest om me te oriënteren of er ook andere mogelijkheden zijn. Mijn moeder zou de verhuur kunnen uitbesteden maar dat wil ze niet. Er zijn ook makelaars gespecialiseerd in de verkoop van recreatiewoningen. Wellicht dat dit een optie is. Het zou voor iedereen veel rust geven als het vakantiehuis verkocht wordt. Het voelt nu namelijk als een blok om je been. Dus mochten er liefhebbers voor het huis zijn, dan mogen ze zich bij mij melden. De volgende stap is dan ooit het woonhuis.

7 opmerkingen:

  1. Tja wat wil je! Nog langer in de stress zitten? Het ligt er ook aan of er nog een hoge hypotheek op zit maar als dat niet zo is zou ik gewoon de verkoopprijs flink verlagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat sneu voor je moeder,
    maar wat een prachtig huisje is het zeg! Hopelijk krijgen jullie kopers via jouw blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maak een aparte website hiervoor aan met wervende tekst en goede foto's. Zorg daarna voor zoveel mogelijk bezoekers via twitter, facebook, mond-tot-mond reclame enz Zorg dat de prijs realistisch is. Probeer er uit te springen met iets leuks (dat is NIET die buurman of de NAM...) Succes!

    Annemaria Koekoek

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De prijs is al een aantal keer aangepast (naar beneden). Ik heb al een paar keer aan mijn moeder aangegeven om het huis flink in prijs te verlagen maar we'll zo dat ze zonder restschuld komt te zitten. Ze wil er niet helemaal aan. Het heeft toijd nodig om dat bij haar door te laten dringen.
    Ik vind het idee van een eigen website een goed idee ook al heb ik geen flauw benul hoe ik dat moet opzetten. -k zou het misschien in de vorm van een blog kunnen doen. Even op broeien hoe ik dat het beste kan doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel leuk huisje !
    Misschien eens een heel andere makelaar proberen, dat wil vaak ook nog wel eens helpen. Succes !

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hele mooie plek, aan de buitenkant is het een leuk huis, maar aan de binnenkant....... erg oubollig. Misschien een flitsende website, en wat moderne meubels erin, wat aankleden, ( lenen voor de foto's ) dat verkoopt wel.
    Succes ermee

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou ben ik zelf ook al een tijdje bezig om een soort gelijke huis te verkopen maar dat gaat tegenwoordig niet zo makkelijk meer. Ik ben opzoek naar een betere makelaar!

    BeantwoordenVerwijderen