Zin in van alles en nog wat

Het is weer eens zo ver: ik heb weer een infectie aan mijn luchtwegen. Dat komt er kort op neer dat ik erg hees ben, blaf als een zeehond en het ontzettend benauwd heb. Het kon ook bijna niet anders dan dat ik iets onder de leden zou krijgen. Manlief en dochterlief lopen al twee weken te hoesten en te proesten. Dochterlief lijkt er weinig last van te hebben maar manlief heeft al twee keer hoge koorts gehad. Gelukkig werd mij alles bespaard tot aan afgelopen vrijdag. Donderdagochtend moest ik namelijk naar de tandarts voor de voorbereidende werkzaamheden voor twee kronen. Als je dan anderhalf uur met je mond wagenwijd moet openliggen dan is het best fijn als je dan een beetje normaal kan ademhalen in plats van naar adem happen. Dus het leek wel alsof mijn lijf dat begreep en dus meewerkte maar de volgende dag was het genadeloos en gaf het toe aan de bacillen.

Jammere is dat ik nu niet achter de vacature waarop ik heb gesolliciteerd kan nabellen. Ik klink zo schor dat het lijkt alsof ik een aantal nachten flink heb doorgehaald in een rokerige kroeg al dansende op de tafel. Ik ga dus pas bellen als ik weer ietsje beter bij stem ben.

 

Het is niet zo dat ik hierdoor niets meer kan doen. Zo ben ik zaterdag met dochterlief wezen winkelen. Mijn spijkerbroeken hadden het echt opgegeven want de gaten vallen er nu echt in. Op zich ben ik nu heel hip want ik zag dat ze met dezelfde gaten voor een idioot bedrag in de winkels lagen maar erg netjes vind ik het niet. De kapotte spijkerbroeken dragen ik nog wel om en in het huis maar als ik weg moet dan is het toch handig om een nette broek aan te kunnen trekken. Nu heb ik een lang lijf met lange benen dus het is een crime om een fatsoenlijk passende spijkerbroek te vinden. Ik val al vaak in de mannenmaten. Toch is er één merk die wel goed past en mooi zit dus daar zijn we meteen naar toe gegaan. Voor de zekerheid heb ik de broek nog gepast maar hij zat als gegoten. Hij was wel duur (€60) maar als hij weer net zo lang (7 jaar) mee gaat als de andere broek dan is het het geld wel weer waard. Een deel van de kinderbijslag heb ik deze keer dus aan mezelf besteed. Het is meer dan twee jaar geleden dat ik iets voor mezelf heb gekocht. Ik had niets nodig. Bovendien geef ik me geld liever aan iets anders uit of doe liever een extra aflossing dan dat ik in de laatste mode loop. Mode heeft me nooit veel geïnteresseerd dus dat helpt.

 

De laatste twee dagen vertoef ik ook in de trein. Vanwege de NSS-top is het geen optie om met de auto te gaan. Vol goede moed vertrok ik dus gisteren naar het station. Ik stond er natuurlijk veels te vroeg. Ik had namelijk gedacht dat het heel druk zou zijn bij het station waardoor ik langer bij de automaat moest wachten voor het koopje van een kaartje. Kwam ik even bedrogen uit. Ik stond met een paar andere minder ervaren treinreizigers veel te vroeg op een verlaten station te wachten op de trein. De trein kwam met een kleine vertraging aan en ook de trein was uitgestorven. De heenreis ging dus vlekkeloos. Dat gaf me dus goede hoop voor de terugreis. Helaas liep ik daar een vertraging op. De deuren van de trein konden niet meer dicht dus daar stond ik met een hele groep gestrande reizigers. Gelukkig kwam er vrij snel een andere trein aan. Ik stond met mijn neus voor de deur dus ik had het geluk dat ik mee kon en ook nog eens een zitplaats had. Ik kwam een half uur later thuis dan ik had gepland. Ach vroeger heb ik ergere vertragingen gehad waarbij ik wel eens heb getwijfeld of ik nog ooit thuis zou komen. Dus het kan altijd erger.

Morgen heb ik heerlijk een dagje vrij. Ze zochten ouders om de kindjes uit de klas te rijden naar een pluktuin. Ik heb me aangemeld dus morgenochtend sta ik met een paar ukkies tulpen te plukken. Morgen gaat dochterlief ook ’s middags voor het eerst direct uit school bij een vriendje spelen. En dat vind ik dan weer spannend. Het zal vast allemaal wel goed gaan maar ik maak me dan weer zorgen of ze wel mee wil gaan met toch een relatief onbekende moeder. Morgen wordt dus een voorproefje van hoe dit gaat want ondertussen heeft dochterlief goed de smaak te pakken om bij andere kindjes te spelen. Ze stapt inmiddels enthousiast op moeders van haar vriendjes af en vraagt dan of ze daar mag spelen. Ondernemende dametje dus en leuk om te zien dat ze dit durft. Ik had dat vroeger echt helemaal niet gedurfd.

Morgen ga ik na het spelen ook bloemetjes en potgrond met haar kopen. Het weekend kunnen we dan weer gezellig samen aan de slag. Wellicht kan ik de boontjes dan ook al planten. Ik hoop dat ik ze kan beschermen tegen kou met wat stro en plastic. De boontjes-plantjes zijn inmiddels al zo groot dat ze smeken om geplant te worden. Alle andere plantjes komen ook goed op. Ik vind dat zo gezellig die plantjes dat ik daar automatisch blij van word. Ik word al helemaal als ik bedenk dat we daar binnenkort ook heerlijk van kunnen eten.

Vasten gaat ook prima. In het begin vind ik het altijd moeilijk en moet ik mijn weg er weer in zien te vinden maar inmiddels gaat het weer automatisch. Ik voel me er ook beter onder: ik heb meer energie en voel me minder opgeblazen. Blijkbaar reageer ik dus beter op een dieet met geen vlees en zo goed als geen zuivel. Ik overweeg om dit op een aangepaste manier door te zetten na Pasen. Ik zou dan nog maar 2-3 per week vlees willen eten. Vleeswaren wil ik helemaal afschaffen.  Ik vind het vaak niet eens echt lekker en eet ik veel liever een lekker salade, humus of een soepje. Kortom misschien moet ik dit maar eens gaan doorzetten en niet meer terugvallen in mijn oude eetpatroon waar ik duidelijk minder goed bij vaart.

Geloof dat het een beetje een rommelig blogje is… maar bottom line is dat ik weer positief aan het worden ben dat de rust me goed doet.