Pagina's

donderdag 24 oktober 2013

Toeval of lot?

Meestal ben ik te nuchter om in het lot te geloven. Ik denk dat het dan een toevallige samenloop van omstandigheden is en dat je er niet te veel achter moet zoeken. Toch zijn er rond (de geboorte van) mijn dochter wel een paar toevalligheden waarbij je dan toch gaat twijfelen of dit nog wel toeval is of dat het voorbestemd was.
 
Het begon met de keuze van de naam van onze dochter. We wilden graag een Griekse naam ter ondersteuning van haar Griekse roots. Over haar tweede naam waren we het samen al snel eens want zowel mijn oma als de moeder van manlief hebben de zelfde naam. Dus mocht het een meisje worden dan zou ze dat als tweede doopsnaam meekrijgen. Haar roepnaam vonden we wat moeilijker. We wilden graag een naam die ook door niet-Grieken viel uit te spreken maar we wilden ook graag een naam die origineel is. Nu is het in Griekenland traditie dat kinderen naar een opa of oma worden vernoemd. Zo gaan bepaalde namen traditioneel eeuwenlang al over en zo komt het dus ook dat er weinig variëteit in de namen is. Wij wilden absoluut geen naam dat als we ergens in Griekenland ons kind zouden roepen het halve dorp omkijkt omdat ze ook zo heten. Samen gingen we dus op zoek naar een apartere naam. We kwamen op een aantal sites maar iedere keer viel de naam af omdat of we het niet mooi vonden of dat weer met iemand konden associëren en dat dus minder vonden. Uiteindelijk kwam ik al surfend op een site en daar stond haar naam. Ik wist het meteen toen ik die naam zag, dat het die zou worden. Gelukkig dacht manlief er ook zo over. Wat de naam is? Ik houd die voor onszelf omdat ik toch nog deels anoniem wil kunnen bloggen en de naam in Nederland weinig voorkomt. De site heb ik trouwens op die avond na nooit meer kunnen terugvinden.
 
Omdat we wilden weten of de naam van de dochter door de kerk zouden worden geaccepteerd, vroegen we dit dus na bij de papas (priester of dominee in het Grieks)Nu zal het mij persoonlijk een zorg zijn wat hij van de naam vindt maar voor manlief was het wel belangrijk want anders kon dochterlief in ieder geval niet onder die naam worden gedoopt. Dus op een zondagochtend togen we naar de kerk. De papas bladerde verwoest door een boek en glimlachend keek hij ons aan. Hij vond het zo speciaal en om de woorden van de papas te gebruiken “alsof God het zo had besloten”. Licht verbaasd keken we hem aan. Wat bleek: het was de naamdag van onze (toekomstige) dochter. We begrepen toen de reactie ook van papas en vonden het zelf ook bijzonder.
 
Omdat ik zwangerschapsdiabetes had zou dochterlief rond week 38 worden gehaald. Ik ging ervan uit dat mijn zwangerschap ingeleid zou worden dus ik had er nooit rekening mee gehouden dat ze misschien wel eens eerder zou komen. Op 9 juli 2009 had ik ’s avonds mijn laatste les zwangerschapsgym. Die avond hebben manlief en ik nog gekeken hoe de camera nou werkte die we net de dag ervoor hadden gekocht. Ik was die avond een beetje moe en ik voelde me ook niet lekker. Ik dacht dat ik wat verkeerd had gegeten en dat gevoel werd er alleen maar sterker naarmate de avond en nacht vorderde. Op een gegeven moment viel wel het kwartje dat de eerste weeën zich hadden aangediend. Dochterlief werd na 37 weken zwangerschap op 10 juli 2009 om 18.13 geboren. Zowel de datum als de tijd zijn speciaal voor ons. Op 10 juli 2001 is mijn allerbeste vriendin overleden. Exact 8 jaar later werd mijn dochter geboren. Ik vind dat heel mooi en speciaal dat zij op deze datum is geboren. Het lijkt wel of het zo had moeten zijn. Ik wil dan ook graag denken dat mijn vriendin haar beschermengel is. Ook deelt ze de dag met mijn oma. Mijn oma was jarig op 10 januari. Dochterlief is naar haar vernoemd en deelt dus het cijfer 10 met haar. Dan nog het tijdstip. Voor velen is nummer 13 een ongeluksgetal. Op een of andere manier lijkt het ons geluk te brengen. Zo leerden wij elkaar kennen op de 13e (nog net geen vrijdag) en dochterlief werd dus om 18.13 geboren.
Deze week vloog ik van Londen naar Amsterdam en was ik een stoel toegewezen op rij 13. De hotelkamer was nummer 13. Het blijft bijzonder hoe dat nummer in mijn leven terug keert.
 
Je kunt natuurlijk zeggen dat het allemaal toeval is. Toch durf ik hierbij wel te beweren dat het misschien allemaal wel zo voorbestemd was. Zo niet, dan is het in ieder geval een mooie gedachte.
 

7 opmerkingen:

  1. Ik denk dat je vriendin je dochter is en geen beschermengel van je dochter. Ze hebben boven er voor gezorgd dat ze nog een keertje bij je mocht zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wow, dat is wel erg bijzonder!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel bijzonder inderdaad. Nu wist ik dat onze dochters op dezelfde dag en hetzelfde jar zijn geboren, maar de tijd schilt ook niet veel 18:50 uur kwam onze dochter op de wereld.

    Ik was zelf 23 juli 2009 uitgerekend. Mijn gevoel was dat ze 5 juli zou komen ook het gevoel van manlief was 5 juli. Die avond sprak ik uit dat ik had berwacht dat ze zou komen en manlief vertelde dat hij dat zelfde gevoel had

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 5+ 5 is 10. Misschien wel ver gezocht, maar ik geloof niet zo in toeval.

      Verwijderen
    2. Wij lagen dus 4 jaar geleden bijna op het zelfde moment te puffen. Ook weer bijzonder.

      Verwijderen