Pagina's

woensdag 5 november 2014

Een boost

Gisteren had ik een leuk maar vermoeiend dagje. Ik werd namelijk op sleeptouw gevonden door een vriend. Hij en ik kennen elkaar al jaren. Ooit hebben we een halfslachtige poging gedaan om een relatie met elkaar te hebben toen manlief en ik een jaar uit elkaar waren. Alleen werkte een relatie tussen hem en mij niet. Elke keer als het ook maar enigszins serieus begon te worden, dan gebeurde er iets waardoor we weer terug bij af waren. Uiteindelijk kwamen we beiden tot de conclusie dat we elkaar heel lief vinden maar dat we beter hele goede vrienden kunnen blijven. Dat gaat namelijk wel heel goed maar voor de rest lijken wij veel te veel op elkaar. Dus zo heb ik inmiddels een aantal jaren een hele goede vriend. Hij woont in het buitenland maar een paar keer per jaar is hij in Nederland en dan spreken wij meestal af om bij te praten.

Van de zijlijn zag hij de laatste tijd hoe het langzaam slechter met mij ging. Het verbaasde ook hem niet dat ik dus nu thuis zit. Zelf heeft hij ook een burn-out gehad en als gevolg daarvan zijn leven drastisch veranderd. Hij runt nu succesvol een eigen camping met zijn vriendin en geniet elke dag van de vrijheid die hij heeft. Een vrijheid waar ik bijna jaloers op kan zijn want het gevoel van vrijheid is een van de belangrijkste dingen in mijn leven. 

Maandag mocht ik hem ophalen op het vliegveld. Natuurlijk net op het moment dat heel Nederland weer in de auto stapt naar huis. In stilte heb ik hem lopen vervloeken dat ik dus naar Rotterdam moest om hem op te halen in plaats van Schiphol dat op steenworp afstand ligt. Het stond namelijk potdicht op de weg en ik reed letterlijk 5 minuten voordat het vliegtuig landde het parkeerterrein op. De volgende dag had hij mij beloofd een leuke dag te bezorgen. Dus stapte ik dinsdagochtend vroeg in de auto zonder enig benul waar ik naar toe zou gaan. Het was uiteindelijk de perfecte dag. Het begon met ergens ontbijten, daarna zijn we doorgereden naar een heel pittoresk plaatsje waar we hebben geluncht, gewandeld en gewinkeld. Ondertussen liet hij mij vooral veel praten. Soms vroeg hij mij wat of maakte een opmerking. Halverwege de middag ging ik weer naar huis. Sinds lange tijd voelde het alsof er een last van mijn schouders af viel.

Hij heeft me doen nadenken over bepaalde dingen. Dingen die belangrijk zijn en die heel dichtbij mij staan. Dingen die ik door alle hectiek en dagelijkse sleur uit het oog was verloren maar die essentieel voor mij zijn. Zo essentieel dat het voor mij het verschil maakt tussen leuk leven of doorhobbelen omdat het moet. Dingen waar ik verder over na ga denken de komende tijd. 

Ik vond het heel lief en bijzonder dat hij mij zo'n leuke dag heeft gegeven. Het heeft me een beetje een boost gegeven. Het was ook goed om met hem te praten. Manlief en ik praten de laatste tijd ook veel maar we zitten een beetje vast in het zelfde cirkeltje. Een ander ziet dat toch anders en dat kan heel verhelderend werken.

Gisterenavond was ik bekaf maar op een fijne manier. Ik voelde me niet zo uitgeblust. Nu maar hopen dat ik dit gevoel vast houd of hervindt.

4 opmerkingen:

  1. Wat fijn dat je zo een vriend hebt. Kan net even dingen in een ander perspectief plaatsen door een andere manier van vragen stellen of luisteren. Heel waardevol!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat zijn de mensen die je vuurtje weer aanwakkeren. Mooi hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Super zo'n vriend die de dingen begrijpt en zelf kent waardoor hij wat tips kan geven... dat geeft dan weer wat moed.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat is iets wat niemand je kan afnemen. Hou vast! Heerlijk als je zo iemand hebt.

    BeantwoordenVerwijderen