Overnheerlijke kaneelbroodjes en een verloren parkeerkaart

O wat was ik dit weekend toe aan rust en simpelweg even bijkomen. Sommige weken kunnen maar beter zo snel mogelijk voorbij zijn en vorige week was zo'n week die in die categorie valt.

Zaterdag zijn dochterlief en ik naar de plaatselijk boer geweest om kaas en melk te kopen. Ik heb deze boer vorig jaar ontdekt op een lokale boerenmarkt en sindsdien gaan we daar regelmatig zuivel halen. Het is een kleinschalige boerderij waar de koeien vrij op stal staan en in de zomer door de wei heen dartelen. Je mag ook altijd vrij rondlopen op de boerderij om even in de stal te kijken. En wat vindt een kind nu leuker dan even naar de koeien kijken? En vooral dan de kalfjes? Dus de koeien werden van afstand vrolijk begroet met "hallo koe".

Eenmaal thuis had manlief ook goed nieuws. De autosleutel was teruggevonden. Afgelopen donderdag kreeg ik een telefoontje van hem dat hij de sleutel was kwijtgeraakt terwijl hij naar de sportschool liep. Zucht ik had me net lekker gesettled op de bank met een grote kop thee onder een warm dekentje en ik was er helemaal klaar voor om nog een uurtje tv te kijken. In plaats daarvan moest ik de buren vragen om op dochterlief te passen. Het was geen optie om haar mee te nemen want ze lag diep te slapen en dan is ze met geen mogelijkheid wakker te maken. Bovendien heeft het ook iets wreeds om haar slaap te verstoren. Toen eenmaal de babyfoon bij de buren was getest, kon ik in de auto stappen om een dorp verder te rijden. Daar stond manlief te wachten. Ik baalde flink van die sleutel want het zou een duur grapje worden om er eentje bij te laten maken of nog erger het slot te laten vervangen. Zaterdagochtend werd de sleutel tijdens het stofzuigen gevonden. Dus dat was goed nieuws.

In de middag heb ik met dochterlief pompoen-kaneelbroodjes (http://www.unegaminedanslacuisine.com/2012/10/pumpkin-cinnamon-rolls.html) staan bakken. Ooh de geur alleen van kaneel vermengd met suiker die de keuken vulde, was al om te watertanden. Dus toen eenmaal de broodjes uit de oven kwamen en we onze tanden erin konden zetten... zucht het zijn de lekkerste broodjes die ik in lange tijd heb geproefd. Ok ze zijn wel mierzoet maar heel soms mag dat best een keertje.

De zaterdag was dus prima verlopen dus ik dacht er zit weer een stijgende lijn in. Tot zondag dus. We waren in Utrecht geweest waar we de auto hadden geparkeerd in een parkeergarage. Ik had het kaartje in de kontzak van mijn broek gestopt. Stom want meestal stop ik het in mijn portomonnee dus geen idee waarom ik het deze keer anders deed. En ja hoor toen we weg wilden gaan, toen ontdekte ik dus dat de kaart weg was. De beheerder had ons naar buiten en binnen zien gaan en wist dat we dus niet langer dan 1,5 uur weg waren geweest maar hij was onverbiddelijk. Ik moest EUR36 betalen om de auto er weer uit te rijden. De tranen schoten in mijn ogen want dat is dus simpelweg geld weggooien. Ik was zo ontzettend boos op mezelf maar het was ook geen optie om de auto daar dan maar te laten staan. Dus dan maar betalen en nooit meer die stomme fout nog een keer maken.

Al met al ben ik nog steeds een beetje uitgeblust. Ik heb mezelf ook voorgenomen om lief voor mezelf te zijn door meer tijd voor mezelf te nemen. Ik heb me de laatste tijd een beetje laten leven en daar voel ik me niet goed bij. Dus even pas op de plaats.

Overigens ben ik er inmiddels wel achter dat die gejaagde week ook niet goed voor de portomonnee is. Als ik niet lekker voel dan vind ik op een of andere manier dat ik mezelf blij mag maken met iets. Dat kan iets simpels zijn als een reep chocola maar ook een bestelling bij bol.com. Deze week ging het mis bij de Action en Bruna waar ik toch echt dingen heb gekocht die niet echt nodig waren. De schade is EUR23. Gelukkig realiseer ik me dat nu dus hopelijk kan ik dit de volgende keer voorkomen als ik weer zo'n bleh bui heb.