Wegdromen

Foto: Pinterest

Er zijn veel dingen die ik de afgelopen maanden heb opgegeven of opgezegd maar er is één ding wel gebleven. Dat is namelijk mijn abonnement op de Seasons. In het verleden heb ik daar ooit een abonnement opgenomen omdat ik de fotografie zo mooi vond maar ook omdat ik een heel mooi dekbed kreeg (geen goede reden maar dat vond ik toen wel). Het idee was om het abonnement een jaar aan te houden en daarna op te zeggen. Inmiddels zijn we jaren verder en nog steeds heb ik het blad. Vorig jaar heb ik nog een poging gedaan om op te zeggen maar vervolgens toch het weer verlengd nadat ik een mooi aanbod kreeg.

Foto: Pinterest

Op een of andere manier kan ik er geen afscheid van nemen. Ik geniet gewoon heel erg van de mooie foto’s bij de rapportages. Ik kan daar bij wegdromen. Ook staan er vaak leuke adresjes in voor wellicht een vakantie in de toekomst. Het is vaak net een bed & breakfast of een vakantiehuisje die niet in de categorie van standaard passen.

Vooral het kijkje in andere huizen vind ik erg leuk. Als ik dan de begeleidende tekst erbij lees, verbaas ik mij altijd weer wat voor ontzettende mazzel de bewoners hebben bij het vinden van die supervondst op een of ander rommelmarktje op het Franse platteland of bij de Kringloop. Op een of andere manier heb ik die mazzel nooit. Ook verbaas ik me altijd hoe alles zo perfect bij elkaar past. Zelfs die supervondst op de rommelmarkt lijkt feilloos in het interieur te passen. Ook is er nergens een stofje of rommel te ontdekken. Alles lijkt perfect, bijna eng perfect. Natuurlijk weet ik ook wel dat dit voor de foto’s wordt gedaan en dat de bewoners waarschijnlijk nadat de fotografen weg zijn nog een week nodig hebben om alles weer op zijn plaats te zetten want alles is in een andere kamer ver voor het oog van de lezers opgeborgen.

Foto: Pinterest

Toch vraag ik mij wel eens af waarom ik nu zo gehecht ben aan dat blad. Ik heb ook verschillende boards bij Pinterest waar ik net zulke mooie foto’s kan vinden. Is het de geur van versgeprinte inkt op een glossy bladzijde? Is het de verzameling van foto’s en artikels waarvoor ik geen moeite hoef te doen om ze bij elkaar te zoeken? Of is het de illusie dat ooit ook mijn huis er zo mooi uit kan zien of dat ik wellicht ooit een keer op vakantie ga in één van die mooie vakantieadresjes? En zou ik dat wel willen zo’n strak gestileerd huis? Ik ben eigenlijk wel blij met mijn allegaartje aan meubelen. Dat past bij mij.

Maar dit weekend krijg ik weer een stapel oude tijdschriften van mijn moeder. En dan is het toch leuk om daar doorheen te bladeren en even weg te dromen.