Pagina's

donderdag 11 juli 2013

Een verjaardag die anders liep

Gisteren was het dan eindelijk zo ver: dochterlief werd 4 jaar. Ze had er al weken naar uitgekeken. Iedere keer werkte ik met een paar mijlpaaltjes zodat ze wist dat de verjaardag dichterbij zou komen.
Op dinsdag kwam mijn moeder om het te vieren. Nu heeft mijn moeder een hele zwakke gezondheid. Mijn moeder heeft chronische rugpijn en darmklachten, heeft glaucoom en staar aan haar ogen, versleten knieën en ze heeft daarnaast dystrofie aan haar hand. Kortom een hele waslijst aan kwalen die een grote impact hebben op haar leven. Ze ligt veel en kan maar een beperkt aantal dingen doen op een dag. Als ze iets “groots” moet doen dan moet ze daar een paar dagen van tevoren rekening mee houden want anders belast ze zichzelf te veel met als gevolg dat ze een paar dagen plat moet. Afgelopen dinsdag was eigenlijk te veel voor haar want de dag ervoor had ze het vakantiehuisje dat ze verhuurd moeten schoonmaken. Normaliter rust ze nadien altijd twee dagen uit en dan gaat langzaam maar zeker weer beter. Alleen deze keer moest ze een lange rit van bijna 3 uur in de auto maken om naar ons te komen. Ik had al voorgesteld om de verjaardag een andere keer samen te vieren maar daar wilde ze niets van horen. Ik kan daar dan nog van alles tegen in brengen maar als mijn moeder iets in haar hoofd heeft dan moet het ook gebeuren. Dinsdag verliep op zich nog wel redelijk. We zijn met haar naar twee boerderijen geweest waar je ook lekker kan zitten met een ijsje of in de schaduw van de boom bij een speeltuintje. Echter gaandeweg de dag zag je haar langzaam in elkaar zakken. Je zag letterlijk dat haar lijf protesteerde en rust wilde. Ondanks alle signalen heeft ze zich kranig weten houden totdat dochterlief in bed lag. Daarna wilde ze zelf ook wel graag douchen en liggen. Gelukkig ligt het nieuwe bed goed dus kwam ze daar ook tot rust. Toch zei ik al tegen manlief dat het beter zou zijn als mijn moeder nog een dagje extra zou blijven want ze was op. Blijkbaar had ik eem vooruitziende blik. 
Gisteren, woensdag dus, begon de dag goed. Dochterlief vond de slingers en ballonnen prachtig en ook de cadeautjes vond ze super. De hele dag heeft ze met haar K3 step gespeeld die ze van oma had gehad. De twee cadeaus van ons vond ze ook mooi maar de step won het. Ze wilde dan ook heel graag de step aan haar vriendjes laten zien in de speeltuin. Ik beloofde dat we daar naar toe zouden gaan als oma naar huis zou gaan. Mijn moeder had inmiddels de taxi besteld en die zou haar binnen 2 uur ophalen. Alleen toen begonnen de darmen van mijn moeder op te spelen. Ze trok helemaal grauw weg en had het ontzettend koud. Het was overduidelijk dat zij zo niet de lange reis naar huis kon maken. Dus na een uur wikken en wegen van wel of niet gaan, annuleerde ze op ons aandringen de taxi en ging ze op de bank liggen. Ze besloot ook nog maar een nachtje te blijven ondanks dat ze veel liever naar huis wilde. Ze vindt het namelijk prima om bij mij thuis te zijn als ik er ben maar niet als ik er niet ben omdat ik bijvoorbeeld moet werken. Mijn moeder en mijn man hebben een soort gedoogbeleid naar elkaar toe. Echt grote vrienden zullen die twee niet worden. Ze begrijpen elkaar simpelweg niet. Dus om dan nog een dag samen door te brengen terwijl ik er niet ben, dan moet ze zich echt niet goed hebben gevoeld. 
Moeders lag dus op bed na het annuleren van de taxi en manlief en ik togen naar de speeltuin. Dochterlief heeft daar heerlijk gespeeld met een aantal kindjes dus die had het prima naar haar zin. Eenmaal thuis gaf moeders plotseling aan dat ze toch wel graag naar huis wilde want ze voelde zich inmiddels ietsje beter en ze wilde toch wel heel graag in haar eigen bed liggen vanavond. Kortom de taxi werd weer besteld en die avond is ze weer naar huis gegaan.
Achteraf vind ik het jammer hoe het is gelopen. De verjaardag van dochterlief is een beetje in het water gelopen. We hadden in eerste instantie graag de hele dag willen weggaan met haar maar we hebben onze plannen aangepast omdat mijn moeder het weekend niet kon komen en wel heel graag op de verjaardag van haar kleindochter wilde zijn. Omdat mijn moeder aangaf woensdag eerder weg te gaan, hadden we aan het einde van de middag nog even met dochterlief willen weg gaan maar ook dat ging niet door. Uiteindelijk konden we wel naar de speeltuin. Dat vond dochterlief ook leuk. Alleen manlief en ik zaten ’s avonds met een beetje ontevreden gevoel omdat we iets anders voor ogen hadden gehad.
Daar kwam ook nog bij dat zijn ouders maar niet belden om dochterlief een fijne verjaardag te wensen. Uiteindelijk hebben we maar zelf gebeld. Toen bleek dat mijn schoonzus haar dochtertje voor een paar dagen bij mijn schoonouders had achtergelaten zodat zij kon studeren en meer tijd voor zichzelf had. Ook mijn schoonouders zijn niet meer de jongste en ze hebben ook gezondheidsklachten. Mijn schoonmoeder gaf letterlijk aan mij toe dat ze eigenlijk de zorg om de baby er niet meer bij kan hebben omdat ze zo moe is. Baby’tje is bijna de helft van de week dag en nacht bij mijn schoonouders en dan verzorgt schoonmoeder haar voornamelijk. Dus schoonouders waren zo druk in de weer geweest met de baby dat het bellen er tussendoor was geschoten. Toch knaagde dat een beetje aan mij. Manlief was intussen boos op zijn zus dat hij hun moeder zo belast. Toen schoonzus dus ook erg laat belde om te feliciteren was manlief ook vrij kort aan de telefoon. En eerlijk gezegd waren we alle twee ook wel een beetje teleurgesteld.  Ik ben er een week geweest dus ik had er wat meer van verwacht.
De verjaardag liep dus heel anders dan wij hadden gehoopt. We hadden er meer van willen maken voor dochterlief. Zo zie je maar weer dat je nog zulke fantastische plannen kunt maken maar dat je door externe factoren je soms noodgedwongen deze moet aanpassen. Zaterdag gaan we in de herhaling. Buurjongetje komt dan op verjaardag bezoek.  Helaas is haar vriendinnetje op vakantie. We maken er in ieder geval dan weer een leuke dag. En uiteindelijk denk ik dat dochterlief gisteren ook wel heeft genoten met haar nieuwbakken cadeautjes en  bezoek aan de speeltuin. Maar toch… baal ik wel een beetje.

4 opmerkingen:

  1. Ach, vervelend zoals het gelopen is, kan me wel voorstellen dat je zelf baalt ook al heeft je dochter zich wel vermaakt. Hopelijk wordt het zaterdag ook voor jezelf leuker dan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gefeliciteerd met je dochter! Jammer wel dat het anders liep. Wat een gedoe met dat kleine babietje bij je schoonouders en met je moeder. Hopelijk voelt zij zich nu weer beter.

    En schoonfamilie... tja. Das hier ook zoiets. Zus van manlief houdt naar mijn idee zonder enige reden de boot compleet af, maar als we haar zien is er niets aan de hand, lijkt het. Gelukkig wonen ze nu aan het andere eind van de wereld. Mijn schoonmoeder belde de laatste twee kinderverjaardagen 's middags op de dag zelf af... Maar niet te veel van aantrekken, hun probleem. Kindjes hebben een leuke verjaardag gehad met de mensen die er wel waren en om ze geven....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kan me voorstellen dat je een beetje baalt. Is het niet mogelijk om het geplande programma alsnog in het weekend te doen? Zaterdag moet een hele mooie dag worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Laat los, adem in, adem uit. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen