Pagina's

woensdag 11 september 2013

Soms is veranderen goed

De dagen lijken de laatste paar weken en maanden voorbij te vliegen. Op het werk is het heel erg druk. Er lijkt ook geen zicht te komen op rustigere tijden. Om het overzicht op werk niet volledig te verliezen, maak ik per week een agenda van dingen die absoluut moeten gebeuren omdat er vaak een deadline aan verbonden is. Andere dingen worden vooruit geschoven, vaak net zo lang totdat dit ook niet langer meer kan. Zo heb ik ook zaken die maar blijven doorgaan. Als ik denk dat ik het dossier kan sluiten, dan komt er weer iets nieuws naar voren waardoor ik weer dat dossier kan pakken en ermee aan de slag kan.

Ook heb ik de organisatie op mij genomen van een seminar. Dacht ik in het begin dat alles op rolletjes liep, naarmate de datum nadert, krijg ik ineens afzeggingen van sprekers waardoor ik dat gat in de agenda weer opnieuw moet invullen. Nog twee weken en dan sta ik nu ter afsluiting van het seminar met alle collega's in een kookstudio te koken en dan kan ik hopelijk opgelucht adem halen dat het goed is verlopen. Dat is namelijk ook het irritante aan mij: als ik iets doe dan moet het ook gewoon goed zijn. En dan niet gewoon goed maar goed dat neigt naar perfectie. Ik vind het vreselijk als ik ook maar een detail over het hoofd zie. Dat geldt niet alleen voor de organisatie maar ook voor alle dossiers die ik voor advies in handen krijg. Ik wil het graag goed doen, te goed misschien wel.

Het zou leuk zijn als die hang naar perfectie ook wordt gewaardeerd. Ik ben een stabiele performer maar blijkbaar steek ik nooit met mijn kop boven het maaiveld uit. Alleen de collega's die wel die extra waardering krijgen, daar snap ik het dan vaak weer niet van. Tot ongeveer een jaar geleden kon ik mij daar heel druk om maken. Ik vond dat ik al lang en breed een promotie had verdiend als ik terug keek op alles wat ik de afgelopen jaren heb gedaan. Op een bepaald moment werd dat gevoel van dat ik daar recht op had zo heftig dat het alles overheersend werd. Ik werd enigszins verbitterd dat promoties aan mijn neus voorbij gingen ondanks dat mijn werk wel wordt gewaardeerd en vaak kwalitatief als beste wordt beoordeeld. Desondanks werd dit dus niet beloond. Iets wat ik maar niet kon begrijpen. Vorig jaar werd ik tegen wil en dank aan een coach gekoppeld. Ik heb met haar hier heel open over kunnen praten. Wat bleek: ik was heel beschermend als het om mijn eigen werk ging. Bemoeienis van buitenaf hoe goed bedoeld ook, zag ik als bedreigend. Ik was bang dat mijn werk mij zou worden afgenomen omdat ik dit in het verleden vaak heb zien gebeuren bij mijn voormalige werkgever. Erger nog het is mij zelfs een keer overkomen. Gelukkig vond ik snel daarna een andere functie waardoor het leed van een beetje op je plek blijven zitten totdat je wordt ontslagen of totdat je elders iets anders vindt aan mij voorbij ging. Blijkbaar heeft dit onbewust wel een enorme impact op mij gehad waardoor ik mij heel beschermend naar mijn werkpakket opstelde. 

Heel langzaam ben ik mij toch gaan opstellen. Het ergste wat mij kon gebeuren, was dat inderdaad bepaald werk naar iemand anders zou gaan maar het zou ook andere dingen op mijn pad kunnen brengen. Grappige is dat sinds ik dus meer open sta voor anderen, er dus veel meer werk naar mij toe gaat en ik ook me veel meer gewaardeerd voel. Rare is dat het mij ook niet meer zo veel uitmaakt of ik wel of geen promotie krijg. Het is belangrijker voor mij dat ik de waardering voel voor mijn werk en dat collega's nu ook mijn advies vragen bij hun dossiers. Ik ben nu heel blij dat ik mijn coachingsgesprekken heb gehad want het heeft mij alleen maar geholpen. Zo zie je maar dat als je open staat om te veranderen, hoe klein die veranderingen soms ook maar zijn. dit vaak ook veel goeds kan brengen.

3 opmerkingen:

  1. Wat fijn, zo zou ik ook wel in het leven willen staan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat fijn te horen dat jij niet in de valkuil trapt waar zoveel vrouwen wel de mist mee in gaan: zichzelf niet zichtbaar maken, en niet aan mensen laten weten wat ze doen en welke resultaten ze krijgen.
    Ik ben daar zelf niet goed in (tja, toch ook vrouw). Dus misschien wil ik nog wel eens coaching van jou!

    BeantwoordenVerwijderen