Pagina's

dinsdag 3 juni 2014

Afplakken

Een paar maanden geleden gingen we met dochterlief naar de oogarts op verzoek van het consultatiebureau. Dochterlief wilde op het consultatiebureau namelijk niet echt meewerken aan de testen. Bij de oogarts werkte ze wel mee maar ze vond het ook allemaal een beetje eng. Hierdoor waren de uitslagen onbeslist. Vandaag mochten we het weer opnieuw uitproberen. Dochterlief werkte goed aan de testjes mee. Alleen ik merkte gaandeweg dat ze met één oog veel beter kon zien of de streepjes horizontaal dan verticaal waren. Met een bril en een lens werd nog gekeken of ze het beter kon zien maar ook dat had niet veel effect. Kortom het was wel duidelijk dat ze met haar linkeroog beter zag dan met haar rechteroog. Gelukkig is de afwijking minimaal dus kan het gecorrigeerd worden door het afplakken van haar oog. Elke dag mag ze dus nu een uurtje een sticker op haar oog. Tegenwoordig zijn er de mooiste stickers van de wereld. Dochterlief is dus nu de (trotse) eigenaresse van prinsessenstickers.  Laat daar nou ook nog eens Assepoester tussen zitten, haar favoriete prinses. Dus op zich is het al heel erg cool om die stickers te hebben. Wat ook mee helpt is dat haar vriendje ook zijn oog moet afplakken dus blijkbaar schept dat een band.

Achteraf gezien hebben we dus geluk gehad dat ze door is verwezen naar de oogarts. Ze onderzoeken daar veel beter dan het consultatiebureau. Ik denk namelijk niet dat ze dit daar hadden ontdekt. Over vier maanden mogen we weer terug. Hopelijk gaat het dan al zo veel beter dat we misschien al weer mogen gaan afbouwen. Ach en zo hebben we het maar druk mee met onze lieve dochter.

4 opmerkingen:

  1. Oepf afplakken...dat is voor mij een klein jeugdtrauma.. Mijn linkeroog is heel veel beter dan mijn rechteroog om mijn rechteroog te proberen (wat ook nog eens vierkant is mislukt) ietsjes te verbeteren want goed zou het nooit worden, moest ik tot en met groep 3 elke dag van opstaan tot lunch afplakken. Ik heb daardoor groep 3 opnieuw moeten doen, ik zag gewoon echt niet genoeg. Ik kon het bord totaal niet lezen en als er door de klas een waslijn met het alfabet werd opgehangen dat je dan moest overschrijven (bijvoorbeeld een auto bij de A, dan moest je achter het plaatje van de auto op je blad een A schrijven) dan lukt dat gewoon niet omdat ik het niet kon zien. Hele ruzies heb ik vooral met invallers gehad die boos op mij werden omdat ik het volgens hen verrekte mijn werkje te maken...zucht. Ik moest het 's middags dan inhalen (dan lukt het wel want niet meer afgeplakt) en dan die pinnige opmerkingen 'was dat nou zó moeilijk, kan je morgen nou wel gewoon mééwerken?'

    Gelukkig heb ik van de oogarts ook gehoord dat dit intussen een totaal achterhaalt concept is. Vroeger dachten ze nog dat het een wondermiddel was, geen oogprobleem van jonge kinderen zo groot of het lichaam kon wel geactiveerd (zeg maar rustig gepest!) worden het zelf op te lossen. Nu weten ze dat wonderen niet bestaan en dat de effecten beperkt zijn, het kan helpen maar er zijn geen garanties. In mijn geval denkt mijn huidige oogarts zelfs dat het schadelijk is geweest, mijn rechteroog was gewoon te slecht en kon niet leveren wat er gevraagd werd maar werd juist overvraagt. Een beetje hetzelfde als je na lange tijd pas een bril krijgt, dan gaan je ogen vaak nog wat verder achteruit dat schijnt te komen doordat je te lang teveel van je ogen hebt gevraagd, een soort moeheid dus. Conclusie mijn rechteroog was van geboorte af aan al prut, sinds afplakken is het nog een beetje meer prut en de rest van mijn leven kan ik maar beter zuinig zijn op mijn linkeroog.

    Ik dacht vroeger ook dat het normaal was om hoofdpijn te hebben. Dat had ik altijd tijdens het afplakken, er werd gewoon teveel gevraagd van mijn rechteroog weet ik nu. En ook nog na het afplakken had ik hoofdpijn, vermoedelijk was ik dan gewoon al heel erg moe van de ochtend. Ik klaagde wel vaak over pijn maar niemand heeft ooit gevraagd waar het pijn deed dus kreeg mijn moeder van oogheelkunde te horen dat het onzin was dat ik beweerde pijn aan mijn oog te hebben. Ik had echter geen pijn aan mijn oog maar aan mijn hoofd! De hoofdpijn kwamen ze pas achter toen de klachten van school en ook mijn ouders over een heel hangerig en weinig actief meisje ineens abrupt verdwenen met het verdwijnen van de afplakpleisters. Ik had gewoon nergens energie voor met die hoofdpijnen.
    In een uurtje per dag kan er niet veel mis gaan denk ik maar misschien moet je er toch even extra op letten bij je dochter dat ze geen hoofdpijn krijgt. Want als je mij achteraf vraagt of de hoofdpijn het waard is geweest dan is het antwoord heel duidelijk: nee.

    Groetjes Lily

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel fijn dat er zo goed en vroeg naar gekeken wordt.
    Voor het afplakken hoef je niet bang te zijn, dit doen ze niet bij ogen die slecht zijn maar bij ogen die onderontwikkeld zijn, en dus zelfs met corrigerend glas er voor niet op 100% komen.
    Hadden ze bij mij vroeger maar beter naar me geluisterd... Ik heb nu een oog van -3 waar ik zelfs met glas niet zo goed mee zie als met mijn andere oog.
    Mijn oudste zoon hebben ze bij het cb lang laten lopen. Elke keer zeiden ze juist: Over een paar maanden proberen we het nog eens.
    De plaatjes gingen bij hem elke keer wel, maar de rondjes met gaatjes niet meer. Uiteindelijk bij het cb gezegd dat we toch maar een verwijsbrief moesten halen, maar dat het wel mee viel. De huisarts heeft zelfs op de verwijsbrief geschreven: "Er lijken geen klachten te zijn." (iets waar ik niet zo blij mee was, want hij moest er niet voor niks heen, en kom ik daar aan met zo'n tekst....)
    Bij controles bleek dat hij een enorme cylinderafwijking heeft. Oogarts was niet blij dat het cb hem pas zo laat doorstuurde (8 jaar) omdat ogen maar tot een bepaalde leeftijd nog kunnen 'bijleren'. Dat wil zeggen dat als je te laat aan een bril of behandeling begint je ogen nooit tot een visus van 1.0 (zichtvermogen van 100%) kunnen komen, zelfs niet met bril.
    Gelukkig loop zoonlief een beetje achter met zijn lichamelijke ontwikkeling en is hij van een visus van 0.7 en 0.8 (met bril getest) inmiddels uitgekomen op een visus van 1.0 en 1.1. Uiteraard wel met bril, die zal hij door de grote cylinders altijd blijven houden.
    Hierna zijn mijn 2 jongere kinderen ook gelijk bij de oogarts getest en niet meer eerst bij het cb. Gelukkig waren hun ogen toen goed. Geen garantie voor de toekomst, maar die cylinderafwijking hebben ze in ieder geval niet.

    Succes ermee!
    Gr. Immy

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kinderen zijn eigenwijs genoeg om niet mee te willen werken aan testjes, hè? Mijn zoon idem maar die keek op z'n tweede jaar zo scheel dat 'k zelf maar een verwijzing vroeg en idd de conclusie was: een vreselijk lui oog maar ook het 'goede' oog had ondersteuning nodig. Hij heeft jarenlang geplakt en met hulp van z'n bril kan die nu gewoon 'goed' zien
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat is inderdaad fijn! Nu hebben ze het tenminste ontdekt en kun je er wat aan doen.

    BeantwoordenVerwijderen