Luieren, opruimen en een super-cheap cadeau

De laatste paar dagen heb ik last van lekker-lui-zijn. Dat betekent dat ik het hoogst noodzakelijke doe in huis en voor de rest gewoon lekker ga rommelen in huis. Toch lijk ik wel last te hebben van rommel in huis. Nu is rommel een groot woord want je struikelt niet over de spullen. Ook heb ik me inmiddels al aardig aangewend om meteen spullen op te ruimen want anders stapelt het zich wel op. Maar mijn handen jeuken: ik wil spullen weg doen die al jaren stof staan te verzamelen en waar ik verder niks mee doe. (zou het trouwens een virus zijn in blogland?)

Dus afgelopen donderdag trok ik de kast open waar stapels kookboeken maar nog grotere stapels recepten uit tijdschriften of van internet liggen. Vooral die stapel printjes en kladjes met recepten was een doorn in het oog. Dus donderdagochtend ben ik vrij rigoureus door de stapel heen gegaan.  Er zaten recepten bij die ik zo’n kleine 15 jaar geleden heb uitgeprint of ergens heb uitgeschuurd maar waarvan ik niet meer begreep wat ik daar dan zo speciaal of lekker aan vond. Aan het einde van de ochtend lag alles in een grote kartonnen doos die vervolgens zaterdag met het oud papier opgehaald kon worden. De paar recepten die ik nog wel de moeite waard vond, heb ik in een map gedaan. Daar zitten meer recepten in die ik vaker heb gemaakt en die inmiddels onder de favorieten vallen thuis.  Daarna keek ik nog eens kritisch naar mijn kookboeken. Nu heb ik een kookboeken tic dus afscheid nemen van een kookboek is niet altijd even gemakkelijk. Toch slaagde ik erin om zo’n tien boeken in de Kringloop doos te doen. Aan het einde van de ochtend had ik overzichtelijke, nette kast en was ik best trots op mezelf.

Volgende projectje wordt het kledingrek op zolder waar naast de winterkleding ook veel kleding hangt die ik nooit meer draag. Nu las ik onlangs op een ander blog over www.packmee.nl. Ik vond dat zo’n sympathiek project dat ik daaraan wel mijn kleding wil doneren. Het is nu dus een kwestie om een keer kritisch door het rek te gaan. Het helpt dat ik me inmiddels realiseer dat ik echt nooit meer in maatje 38 zal passen dus die kunnen al meteen weg.

Naast de doos met boeken stond er nog een doos vol spullen voor de Kringloop. Op vrijdag gingen dochterlief en ik dus de dozen wegbrengen. Ik kon het niet nalaten om toch even binnen te lopen. De Kringloop stond tjokvol met spullen. Nu kan de Kringloop wel goedkoop zijn maar waarom weer dingen mee naar huis slepen als ik het niet echt nodig heb. Ik loop er dus nu heel kritisch door en probeer me niet te laten verleiden door de prijs om vervolgens toch een impulsaankoop te doen. Maar tussen alle bekers en kopjes stond wel het ultieme Vaderdag cadeau. Er stond een beker met “I love Papa “ voor  0.20 cent. Die nam ik dus wel mee. Dat wordt een leuk cadeautje voor manlief samen met de knutsel van dochterlief. In de speelhoek lagen twee My Little Ponies ieder voor 0,30 cent. Nu heeft dochterlief een zwak voor die paardjes dus mocht ze die van mij hebben. Ik deed nog een rondje langs de kledingrekken maar daar hing niks mij. Dus op naar de kassa. Voor mij stond een echtpaar die heel veel meuk had gekocht. Wat een ontzettend rotzooi was dat. Zij waren echter super blij met hun dingetjes. Toen wij eenmaal aan de beurt waren, pakte ik mijn portemonnee en toen zag ik dat er maar 0,40 cent in zat en de pinpas lag thuis. Samen met dochter ben ik de rij uitgestapt. De beker wilde ik absoluut mee maar twee Little Pony werd een probleem. Dus ze mocht er eentje uitkiezen en dan zou ik vragen of die samen met de beker voor 0,40 cent mee mocht nemen wat gelukkig mocht. Dochterlief blij en ik blij met mijn super-cheap Vaderdag cadeau. Tevreden reden we dus naar huis.

De rest van het weekend was ik blijkbaar “verlost” van het opruimvirus. Het huis kreeg de minimale aandacht en de rest van de middag gingen we naar buiten. De volgende dag deden dochterlief en ik een rondje speeltuinen in de buurt. Ik had onlangs een hele leuke speeltuin ontdekt met een supergrote glijbaan. Voor de ouders zijn er leuke zitplaatsen in de vorm van grote rotsen. Dus ik kon heerlijk chillen en dochterlief had de lol van haar leven. Eenmaal thuis heb ik de laatste spinazie uit de tuin gehaald waar ik een Griekse spinazietaart van maakte. Vanavond staat dat op het menu dus dat wordt een makkelijke avond qua eten. Dusssss misschien kan ik dan vanavond dan door de kleding gaan…