Update maag en een toekomstplan

Vandaag kreeg ik de uitslag van het bloedonderzoek naar aanleiding van mijn maagklachten. Ik heb een bacterie. De huisarts verwachtte dit eigenlijk nadat mijn klachten bleven ontstaan ondanks de medicijnen die ik voorgeschreven had gekregen. Ik heb volgens haar een bacterie die voornamelijk in de Mediterrane landen voorkomt omdat de hygiëne daar minder is. Nu vind ik dat laatste een beetje stug. Ik heb het idee dat die bacterie overal kan voorkomen en misschien iets vaker daar omdat het wel van warm weer houdt. Hoe dan ook ik heb een bacterie die het erg zin heeft in het beschermlaagje van mijn maag. Langzaam eet hij dat namelijk op. En laat mijn maag dat nou weer niet zo leuk vinden. Ik heb dus een vrij zware antibioticakuur voorgeschreven gekregen. Een week lang mag ik elke dag 2x 3 pillen innemen waarvan één pil een maagbeschermer is en de andere twee antibiotica zijn. Vandaag ben ik meteen begonnen. Over drie tot vier maanden moet ik weer bloed prikken om te bepalen of de bacterie uit mijn systeem is. Mocht ik ondertussen weer klachten krijgen dan word ik doorverwezen naar de specialist. Laten we hopen dat het kuurtje zijn werk doet en ik er daarna van af ben.

Ondertussen ga ik steeds heiliger geloven hoe sterk de werking van voeding op de je algehele gezondheid kan zijn. Dat is misschien een open deur maar ogenschijnlijk gezonde producten kunnen negatief uitwerken bij bepaalde klachten of onderlinge combinaties. Helaas heb ik dit deze week zelf mogen ervaren toen ik met werk ging lunchen ter afscheid van een collega. Later op de middag had ik last van mijn maag. Thuis heb ik daar minder last van maar daar bepaal ik natuurlijk zelf wat ik eet, hoe ik het bereid en wat voor kruiden ik gebruik.

Ik heb nog steeds niet mijn manager gesproken over de functie in Luxembourg, Het is een soort koudwatervrees. Ik ga ineens ook enorm twijfelen aan mijn eigen kunnen. Heb ik wel voldoende kennis in huis om die functie goed in te vullen? Op zich weet ik dat ik geen twijfels hoef te hebben maar dat onzekere stemmetje steekt toch weer op. Deels heeft dit te maken met de feedback die ik onlangs hebben gehad. Hebben ze op werk wel voldoende vertrouwen in mijn kunnen? Weer dat onzekere stemmetje dus.

Ik heb voor mezelf inmiddels wel een plan. Mocht de functie in Luxembourg niks worden dan neem ik contact op met twee personen in Zwitserland. Zwitserland is in principe het land waar wij ons voorgoed willen vestigen. Griekenland en Canada staan samen op plaats 2. Helaas zijn er geen mogelijkheden voor ons momenteel in Griekenland en Canada vinden we toch wel erg ver weg van familie. Manlief heeft onlangs wel een baan aangeboden gekregen in Ottawa maar hij houdt het af vanwege ver weg van familie.  Mocht Zwitserland ook niet (meteen) lukken dan ga ik over op plan 3. Ik wil dan een eenjarige opleiding voor voedingsdeskundige gaan volgen. Na veel omwegen en mijmeringen over een eigen restaurantje, cateringbedrijfje of lunchroom en met ook nog een uitstapje over een (internet)winkeltje kon ik alleen maar concluderen dat ik hiervoor niet de financiële middelen voor heb maar ook niet de wil heb om avonden en weekenden daarin te steken. Avonden en weekenden wil ik er zijn voor dochterlief. Die tijd met haar is heilig. Echter bleef het knagen. Vorig jaar heb ik al een keer gekeken naar een parttime opleiding diëtiek maar ik schrok van de prijs en vooral de studiebelasting. Ik zie mezelf niet vier lang een dag per week op school zitten, daarnaast studeren en werken in combinatie met een gezin. Ik heb nu een aantal studies gevonden waar ik me kan laten omscholen naar voedingsdeskundige. Ik doe dit voor mezelf omdat ik geïnteresseerd ben ik alles wat met voedsel en gezondheid te maken heeft. Op termijn zou ik misschien daarin verder kunnen gaan als zelfstandige of werkende voor iets of iemand. Intussen blijf ik werken in de financiële sector totdat ik weet wat ik met mijn passie voor voedsel en gezondheid aan moet. Plan 3 bestaat dus ook uit het kijken naar een andere baan bij een ander werkgever in de financiële sector.

Kortom misschien een warrig verhaal maar ik heb wel duidelijk wat ik nu eindelijk wil. En sinds ik dat weet, heb ik energie voor tien en ben ik een stuk vrolijker.

UPDEETJE: Net aan mijn manager aan gegeven dat ik interesse heb in de functie. Hij ondersteunt het. Ziet ook voordelen erin als ik daar zou zitten. Nu nog de ondersteuning van zijn manager en dan wordt het een hele realistische optie.