Keuzes in het leven: what makes you tick?

Wie heeft er nooit aan gedacht: zou je professioneel weer de zelfde keuzes maken als je jong was en de hele wereld nog aan je voeten lag?

Toen ik echt nog een ukkepuk was, wilde ik verpleegster worden. Heel even wilde ik ook bibliothecaresse worden. Voor beide voorkeuren was geen duidelijke aanwijsbare reden behalve dan mijn voorliefde voor boeken en mijn frequente bezoekjes aan het ziekenhuis. Ik denk als je elke willekeurige 6-jarigen vraagt wat ze willen worden, dat het beroepenspectrum niet veel verder gaat dan voetballer, politieagent, brandweerman, verpleegster of lerares. Logisch want in de beleving van een kind zijn dat de glamourberoepen maar ook de beroepen die duidelijk en tastbaar zijn.

Naarmate ik ouder werd, wilde ik mijn steentje bijdragen aan het onrecht in de maatschappij. In mijn ogen leek maatschappelijk werker daar het antwoord op. Gelukkig voor iedereen die daar een beroep op doet, begreep ik al snel dat dit een volledige mismatch zou worden. Uiteindelijk ben ik heel lang blijven hangen in de wens om iets in de toeristische branche te doen. Ik zag mezelf al de hele wereld doorvliegen, hotels en verre oorden bezoeken om vervolgens een prachtige reis voor een touroperator samen te stellen. Ergens tussen het laatste jaar van mijn middelbare school en de start aan het beroepsonderwijs heeft het lot (of toeval) mijn leven overgenomen. Ik doe nu iets heel anders dan ik altijd voor ogen had. Ik ben niet ontevreden, ik heb een goed salaris maar mijn hart ligt er niet. Via een omweg ben ik dus in het bankwezen gekomen. Tja….

Als je mij zou vragen, wat zou je nu echt willen doen? Je mag helemaal opnieuw beginnen en nieuwe keuze maken. Zou ik dan weer de zelfde opleidingen volgen en de zelfde (carrière)stappen maken? Mijn antwoord is luid maar duidelijk nee.

Het liefste zou ik voor mezelf beginnen. Ik heb al heel lang de droom om een kleinschalig hotelletje te beginnen. Op iets kleinere schaal zou ik graag een lunchroom hebben waar alleen puur biologisch wordt gekookt, waar de mogelijkheid is tot ontbijt maar ook high-tea en waar kinderen ook welkom zijn en leuke dingen voor ze te doen zijn terwijl ouders in alle rust kunnen genieten van iets heerlijks. Ooit zag ik ook de perfecte locatie hiervoor. Helaas dacht iemand anders dat ook, want er staat nu een restaurantje met kassen waar de groente en kruiden voor de gerechten worden geteeld.

Het ondernemingsrisico en mijn huidige financiële situatie verhinderen dat ik mijn droom najaag. In plaats hiervan kom ik hier een beetje aan tegemoet door thuis de sterren van de hemel te koken en in de keuken te experimenteren. Ik heb de diepe wens om kookworkshops te gaan volgen maar ik kan dit nu echt niet doen want workshops zijn duur en mijn prioriteit ligt financieel ergens anders. Toch hoop ik dit ooit wel te kunnen doen en wie weet wordt mijn droom toch ooit waarheid.