Pagina's

donderdag 7 maart 2013

Energievretende mensen en momenten

Wat is dat toch met mensen de laatste tijd? Onverschilligheid, roddelen, schelden op alles wat los en vast zit en ondertussen zelf de onschuld spelen. De laatste tijd kan ik me enorm ergeren aan die dingen.

Ik heb bijvoorbeeld een collega die eigenlijk ronduit onbeschoft is. Ze uit haar mening op een hele expliciete manier zonder ruimte van discussie over te laten. Haar mening is wet. Iedereen die er op in gaat wordt keihard afgefakkeld. Op zich heb ik bewondering voor mensen die voor hun mening staan. Het getuigt van wilskracht vooral als de mening afwijkt van de norm. Alleen breng je mening op een gefundeerde manier in plaats van het staven met om de zo veel woorden een scheldwoord. Het ergste vind ik het nog dat ze een podium krijgt want een groepje collega’s vinden het hilarisch. Als iemand dan al een keer kritiek uit over de toon dan worden de schouders opgehaald en wordt er gezegd “ach, zo is ze nu eenmaal”. Er wordt volledig voorbij gegaan aan het feit dat iemand zich stoort aan de opmerkingen of ronduit beledigd is. Vorige week vertelde ik tijdens de lunch waar bovengenoemde collega bij zat dat mijn dochter helemaal weg is van haar bikini’s en dat ze Lelli Kelli schoenen zo mooi vindt. Dochterlief’s naam werd in één adem genoemd met het woord slet en hoer. Ik was witheet want niemand praat zo over mijn dochter. Het gaat hier om een kind van 3.5 jaar. De meeste meisjes van haar leeftijd vinden bloemetjes en schitterdingen fantastisch. Gelukkig maar zo ik bijna zeggen.
Ik schaam me ondertussen kapot als ik tijdens de lunch aan tafel zit want het gaat zo hard dat de hele kantine mee kan genieten van haar schunnige opmerkingen. Waarom moet iemand altijd schelden? Dat geeft echt geen extra kracht aan je standpunt. Het haalt het eerder onderuit. En scheld ik dan nooit? Jawel, maar ik probeer het zo veel mogelijk te beperken.

Dan is er nog een groepje dames op werk die alleen maar wel lijken te varen op roddel- en achterklap. Als er iets te roddelen valt, dan wordt het breed uitgemeten. Valt er niets meer te roddelen dan valt er een ongemakkelijke stilte. Blijkbaar is de gemene deler dus de sleeze and dirt van anderen en verder niets. Dat is dus pure armoede. Vooral als je dan ook nog betekent dat de dames na werktijd veel dingen met elkaar ondernemen. Onderzoeken hebben uitgewezen dat roddelen een bepaalde sociale functie heeft. Die functie onderschat ik ook niet en onderschrijf ik ook want op deze manier wordt er ook informatie gedeeld. Alleen ik haak af als er een gemene ondertoon in komt en waarbij de functie van roddelen niets anders meer is dan een ander onderuit te halen. Ik vraag me dan ook vaak af wat voegt het aan je leven toe dat die het met die doet.

Dan heb ik nog een vriend die blijkbaar alleen moeite doet als hij iets van mij nodig heeft. Zijn onverschillige houding stoort me enorm. Vriendschap gaat net als in een relatie om geven en nemen maar blijkbaar is het bij hem vooral nemen. Het erge is dat ik desondanks iedere keer toch over mijn hart strijk omdat hij dan toch weer een goede reden heeft. Toch voel het alsof ik voorgelogen word. Ik overweeg dan ook om een einde aan de vriendschap te maken. Het vreet te veel energie.

Dan zal ik het maar niet hebben over alle reality programma’s op tv die blijkbaar elk aspect van iemands leven moet vastleggen. Big Brother vond ik nog leuk maar langzaam maar zeker kijk ik bijna geen tv meer. Het boeit me niet meer. Het is zo veel van het zelfde. Het concept is volledig uitgemolken. Waar is de vernieuwende tv?
Dan heb ik het ook maar niet over de kinderen van een jaar of 11 en 12 die gisteren in de speeltuin elkaar voor alles wat rotte vis was aan het uitmaken waren. Waar komt die harde toon toch vandaan? Het is zo onnodig.

Zo dat ben ik kwijt. Soms heb ik er allemaal zo genoeg van. Dan is dat zelfvoorzienende leventje ergens op een mooi afgelegen plekje heel erg aanlokkelijk.

7 opmerkingen:

  1. Soms komt alles samen!
    Ik herken je ergernis over de tv-programmering.
    Misschien kan je (los van alles) bij je collega aangeven dat je het niet zo prettig vond dat er zo over je dochter werd gebruld. Vaak reageren mensen heel anders als ze niet in een groep zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mensen teren op de ellende van een ander om zo hun eigen realiteit rooskleurig te houden. Het is veel gemakkelijker de fouten van een ander te zien en beoordelen, dan je focussen op het verbeteren en positief houden van een eigen leven.

    Ik denk dat het mens eigen is om te wijzen en met een grote mond wordt je niet alleen gehoord. Maar anderen durven je ook niet te veroordelen, want stel je voor dat zij in het oordeel betrokken worden.

    Goed van jou dat je jezelf hier bewust van bent.
    En die collega, je zou kunnen proberen om het aan haar uit te leggen. Zelf zou ik het niet durven, omdat ik vaak overbluft wordt door de brutaliteit van mensen. Maar wie weet ziet zij het anders, wanneer je het uitlegt.

    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou die had van mij de volle laag gekregen. Kleine meisjes hebben inderdaad geen smaak ja, alles moet roze en glitterig, maar dat heeft toch niks met sletterigheid te maken? Ik kan best heftig (lees ongenuanceerd en grof) worden als ik me kwaad maak, soms handig, soms ook niet zo netjes. Maar voor het zover is...
    Wat tv betreft heb je helemaal gelijk. Na een jaar zonder tv abonnement wilde manlief afgelopen oktober toch weer graag tv. Dus tv abo genomen, de eerste maand genoten van het rondzappen en ervoor hangen. Nu staat het apparaat weer alleen aan voor door ons gedownloade series en ik neem wel eens wat BBC docu's op. Dochterlief kijkt eens een beetje Zappelin en dat is het. Tegen het einde van het contract maar weer eens een balletje opgooien bij de familie...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat van die scherpe tong herken want die heb ik ook. Dat is inderdaad niet altijd heel erg handig. Mijn probleem is alleen dat ik meestal zo stom verbaasd ben op het moment dat ik dan even niet weet wat ik moet zeggen.

      Verwijderen
  4. Misschien 'moet' je idd die collega eens apart van de groep aanspreken op het gedrag, de kans is groot dat jouw op- en aanmerkingen beter aankomen als zij de 'geborgenheid' van de groep mist,
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik verbaas me regelmatig over het taalgebruik van mensen. Mensen moeten ook allemaal maar authentiek en zichzelf kunnen zijn. Wat mij betreft stoppen we daar onmiddellijk mee en gaan we elkar weer netjes en met respect behandelen. Behalve als mijn leasedochters voor hoer of slet uitgemakt worden, dan gaan bij mj alle remmen los! Niet echt natuurlljk, maar een klein meisje voor hoer of slet uitmaken, gaat echt alle perken te buiten. Sterkte voor deze collega...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wellicht heeft het ook iets te maken met de 'personal branding' stijl in onze maatschappij. Je weet wel, dat we allemaal ons eigen unieke merk moeten zijn, onszelf moeten verkopen. Wat meestal samengaat met extravert gedrag, veel opzien en kabaal.
    Introvert? Dan moet je naar de psych. Spreken zilver en zwijgen goud? Welnee, je kunt je schreeuwlelijk niet ver genoeg opentrekken. Niets te vertellen tijdens het kringgesprek in de kleuterklas? Oei, oei, oei.. Enz, enz.

    BeantwoordenVerwijderen