Pagina's

zondag 14 oktober 2012

Consuminderen en puur eten

Mijn moeder is geen keukenprinses. Dat was ze niet toen ik klein was en dat is ze nu nog niet. Voor haar is eten meer een noodzaak waar ze niet al te veel tijd aan wil besteden. Haar eten komt vaak uit potjes en zakjes. Haar zus, dus mijn tante, daarentegen was het tegenovergestelde. Tegenwoordig is ze niet meer zo en eet ze meer buiten de deur dan thuis en als ze thuis dan valt ze terug op afhaal- of kant-en-klaar maaltijden maar laten we dat op hoogbejaarde leeftijd gooien. Als klein kind was mijn tante een bron van inspiratie en kon ik uren samen met haar in de keuken doorbrengen. Zij stond dan van alles en nog wat te maken en ik zat van een afstandje op een stoel naar haar handelingen te kijken. Dit was mijn "stoere" tante die niet terugdeinsde van nog kronkelende palingen te lijft te gaan, haringen in een vaatje zelf schoon te maken, hele Oud & Nieuw buffeten bij elkaar te koken en de lekkerste rabarbertaart te maken. Ik vond het allemaal erg intigrerend. Nu pas na al die jaren, realiseer ik me dat zij eigenlijk altijd alles zelf maakte.

Toen ik eenmaal op mezelf woonde als studente, wist ik van geen toeten of blazen. Ik kon net een ei bakken en ik viel vaak terug op het basiskookboek die mijn moeder ooit heeft gehad toen ze net getrouwd pas. De oudbolligheid ten top maar voor simpele maaltijden was en is het nog steeds een kookbijbel. Leren koken was voor mij dus ook echt zelf leren. Gelukkig kreeg ik wel een beetje hulp van mijn vriend (tegenwoordig mijn man). Hij kon redelijk goed koken. Helaas is hij dat nu gemakshalve verleerd als je hem mag geloven.

Door de jaren heen zijn mijn kookkunsten langzaam en met vallen en opstaan verbeterd. Vroeger verdwenen er regelmatig maaltijden in de vuilnisbak omdat ze echt niet te eten waren, nu gebeurt dat eigenlijk nooit meer. Langzaam ontdekte ik ook mijn eigen stijl. Mijn stijl is Mediterraans en dan zo puur mogelijk. Voor mij geen zakjes en pakjes of alles wat je maar (half) kant en klaar in de winkel kan kopen. Nee, ik beslis liever zelf wat ik aan ingrediënten in mijn tomatensaus of taart stop.

Vaak word ik toch raar aangekeken door collega's en bekenden en hoor ik nog vaker "waar haal je de tijd vandaan".  Automatisch wordt ervan uitgegaan dat puur koken ook betekent dat je langer in de keuken staat. Ik heb nooit de tijd gemeten die ik in de keuken doorbreng. Ik durf best toe te geven dat dit meer is dan de gemiddelde mens maar ik geniet er wel van. Tegenwoordig zeg ik als tegenargument dat ik het raar vind dat je een schudfles pannekoekedeeg koopt voor veel geld terwijl je met een pak meel van nog geen €0.50 stapels pannekoeken kunt bakken en wellicht ook nog een lekkere cake of taart. Ik vind het vreemd dat je aardappelen voorgekookt en geschild in een zak koopt terwijl je dat binnen 5 minuten zelf hebt kunnen doen. En laat ik het dan maar helemaal niet hebben over de zakken ijsblokjes die ik in de vriesvakken soms zie liggen bij de supermarkt. Hoe moeilijk kan het zijn om een paar ijsblokjes zelf te maken? Ik denk dat ik onbewust veel geld heb bespaard door zo puur en biologisch mogelijk te eten en door maaltijden wekelijks te plannen.

Het grappige is dat mijn dochter door mijn eetstijl een fijnproefstertje is geworden. Ze is geen makkelijke eter buiten de deur. De standaard kinderdingen die op feestjes of bij anderen worden aangeboden die wil zij niet. Het moet voor haar herkenbaar zijn en vooral niet te zoet. Het enige waar je haar dan wel blij mee maakt, is een zakje paprikachips. Tja het blijft natuurlijk wel een kind.

Maar wat staat er dan zoal in mijn kastjes wordt er vaak aan mijn gevraagd. Ik denk op het eerste gezicht niet eens zo bijzonder veel, behalve dan dat ik er prima mee uit mijn voeten kan. Dus om een kijkje te geven in keuken "geld of je leven", hier een paar tips:

  • Leg een basisvoorraad aan producten en kruiden aan die je vaak gebruikt. Er zijn hier lijstjes voor op internet maar mijn advies is, houd eens een paar weken in de gaten wat je vaak koopt en zorg dat je hiervan een klein voorraadje aan houdt. Mijn voorraad bestaat uit: blikjes tomatenpuree, gepelde tomaten in blik, gedroogde bonen, slagroom in pakjes, uien, wortels, tonijn, rijst, risotto, pasta, olijfolie, bladerdeeg, boter en kaas zoals mozzarella en parmezaan. 
  • De basisvoorraad wordt wekelijks aangevuld met verse producten waaronder een groente- en fruittas.
  • Ik probeer zo veel mogelijk naar de seizoenen te eten.
  • Inmaken en wecken. Deze zomer heb ik veel jam gemaakt van vers fruit dus ik hoop daar de winter wel mee door te komen. Daarnaast heb ik ook tomatensaus geweckt, augurken/ courgetten op zuur gezet en staan er in de voorraadkast nog gedroogde paprikapuree en tomatenchutney. Die producten heb ik of groot ingekocht tijdens een aanbieding of op de markt gekocht toen de koopman ze niet meer wilde verkopen omdat ze rijp waren en in zijn beleving wilde niemand tomaten die niet meer dagen in de ijskast konden. Kortom slag je slag tijdens het seizoen.
  • Taart en desserts maak ik altijd zelf.
  • Pizza maak ik ook zelf.
  • De producten zijn zo veel mogelijk biologisch. Echter er zijn ook heel goede producten in de supermarkt die dit niet zijn en waar niks mis mee is. Mijn uitgangspunt is dat ik ingredienten op het label moet begrijpen. Doe ik dat niet dan koop ik het meestal niet.
  • Kruiden koop ik bij de toko of een Marokaanse winkel. Hier geldt echter koop alleen kruiden die je regelmatig gebruikt groot in want het is zonde als je bepaalde kruiden koopt voor een recept en je gebruikt die vervolgens nooit meer.
  • Als ik bij de toko ben, koop ik soms ook groente en verse kruiden. Ongelofelijk hoeveel dat scheelt. Het enige waar ik een beetje moeite mee heb, is dat ze niet echt duurzaam zijn.
  • Bepaalde producten koop ik groot in. Olijfolie koop ik meestal in jerrycans van 5 liter. Ik koop deze bij de groothandel. Ik realiseer me alleen wel dat niet iedereen dat kan.

Het enige wat ik niet zelf maak, is brood. Ik waag me ook niet aan het maken van schoonmaak- of wasmiddelen. Dat is een drempel die ik op een of andere manier niet over durf te gaan.

6 opmerkingen:

  1. Herkenbaar! Ik maak ook zelf brood en wasmiddel.
    Vooral op wasmiddel kun je veel besparen en t is makkelijk. (Op mijn blog staat hoe je het maakt)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik bak zeker al 30 jaar ons brood in een heteluchtoven en broodbakken is echt niet moeilijk.... Vorige week heb, onder invloed vna de reacties van meerdere consuminderaars, zelf een kleine hoeveelheid wasmiddel gemaakt en het natuurlijk uitgetest. Ik was eerlijk gezegd verwonderd dat het wasresultaat zo goed was en dat had ik niet verwacht. 't Is nu niet dat ik wasmiddel nodig had want ik heb er nog massa's staan van 100 % terugbetalingsacties. Ik ben toch van plan om regelmatig een wasmachine te draaien met dat zelfgemaakt wasmiddel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn broden zijn altijd zo hard dat ik daar iemand wel een gat mee in zijn hoofd kan slaan. Ik krijg er op een andere manier geen "lucht" in zodat ik in het midden nog een heel hard klompje deeg heb. Dus als iemand een goede tip heeft voor brood bakken dan wil ik dat wel een keertje proberen.

      Verwijderen
    2. Als je brood zo hard is dan heb je het te kort gekneed. Ik weet niet precies hoe lang je een brood moet kneden, (ik bak zelf al jaren mijn eigen brood maar dat is glutenvrij en dat mag je niet lang kneden, juist de gluten in het deeg maken dat je het langer moet kneden en dat het niet zo droog is). Ik heb ooit voor mijn destijds vriend nu man "gewone" broodjes gebakken. Gewend als ik was aan glutenvrij dus niet lang kneden deeg dacht ik dat is hetzelfde, nou het waren mooie ronde keiharde baksteentjes.Een tweede poging waarbij wel voldoende lang gekneed was waren zeer goed eetbaar.

      groetjes Thara

      Verwijderen
  3. Ik ben geen keukenprinses maar sinds we hier van de pakjes en zakjes af zijn tovert manlief echt de lekkerste dingen op tafel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Brood bakken, dat kan ik ook echt! niet! Te weinig geduld denk ik. Ik heb een keer een no-knead bread gemaakt (uit het kookboek Home Made van Yvette van Boven) en dat was perfect gelukt maar de twee keren er na was het weer vreselijk hard en blergh :(

    Net als jij snap ik ook het probleem niet zo van ''vers'' koken, is een paar lepeltjes kruiden en wat zout ergens doorheen doen nu zo veel meer moeite dan een zakje opentrekken? Of een ijsbergsla in stukken snijden vs een zakje leegschudden?

    BeantwoordenVerwijderen