Pagina's

maandag 30 juni 2014

Het eerste kinderfeestje

Zaterdag was het dan zo ver: het verjaardagsfeestje van dochterlief. Of beter gezegd om haar woorden te gebruiken een feestje omdat ze nepjarig is. Dochterlief is namelijk pas over 10 dagen jarig maar dan zijn een aantal van haar vriendjes op vakantie dus vierden we het eerder. Het welbekende euvel als je in de zomer jarig bent.

Zaterdagochtend werd ze wakker en het eerste wat ze vroeg was hoe laat de kindjes nou zouden komen. De kinderen kwamen pas halverwege de middag dus het lange wachten kon beginnen. Als ik €0.10 had gekregen voor elke keer dat ze vroeg of ze nu echt zo zouden komen dan was ik nu stinkend rijk geweest. Ondertussen was ik blij dat het feest nog heel even duurde want ik moest nog van alles doen. Ik stond dus ’s ochtends nog cupcakes te bakken, fruitspiesjes te maken en worst en kaas in stukjes te snijden. Vooral de cupcakes waren even spannend want het was een nieuw recept met ook nog eens zo’n enorme toef er bovenop. Twee dingen ik nog niet eerder had gedaan. Alles zat enorm mee want de cupcakes waren prachtig en de grote toef erop ook. Dus de kinderen zouden (mier)zoete maar nog enigszins verantwoorde cakejes krijgen.

Een kwartiertje voordat iedereen werd verwacht, kreeg dochterlief haar mooie feestjurk aan. We hadden afgesproken dat ze de jurk niet eerder aan mocht dus dit was voor haar het grote teken dat het feest dan ook echt zo zou beginnen. Eindelijk kwam dan het grote moment dat het eerste kindje voor de deur stond. Niet snel daarna kwamen ook de andere kinderen binnen druppelen. Toen alle kindjes er eenmaal waren, was het tijd voor cupcakes en zingen. De cakejes werden volledig genegeerd want er stonden ook snoepspiesjes die veel interessanter waren. Na het snoepmomentje werden de cadeautjes uitgepakt. Dochterlief straalde helemaal en vond alles even fantastisch. De rest van de middag wilde ze dan ook alleen nog maar met haar nieuwe speelgoed spelen samen met haar vriendjes. De spelletjes die ik had verzonnen waren amper nodig. Ik heb uiteindelijk drie spelletjes met ze gedaan maar veel liever speelden ze met elkaar en meer dan dat hadden ze ook niet nodig. Uiteindelijk was ik er dus meer om een beetje alles in goede banen te leiden en voor het nodige eten en drinken te zorgen. Het viel me dus 100% mee en ik zat ’s avonds minder moe op de bank dan ik had gedacht.

De rest van het weekend heeft dochterlief met haar speelgoed gespeeld.  Alles vond ze even mooi en leuk. Vanochtend wilde ze met haar nieuwe speldjes naar school. Morgen trakteert ze  op school. Twee avonden heb ik zitten knutselen op zestig bakjes met een lintje en een labeltje met haar naam. De bakjes zijn voor school en de opvang. Vanavond worden ze gevuld met zelfgebakken popcorn waar tussen een Grieks chocoladereepje zit verstopt (manlief wilde graag wat Grieks erbij).

Het was heel veel voorbereidingswerk. Toch was het al het werk meer dan waard om het blije snoetje van dochterlief te zien. Ze vond het namelijk het mooiste feestje van de hele wereld. Ach en daarvoor doe je toch allemaal.

2 opmerkingen:

  1. Zeker, daar doe je voor. En zo fijn, op die jonge leeftijd hebben ze nog weinig nodig om volmaakt gelukkig te zijn met hun feestje.

    BeantwoordenVerwijderen