Over solliciteren en zo

Gisteren kreeg ik eindelijk de bevestiging van wat ik al lang wist: men had besloten om niet verder te gaan met mij naar aanleiding van mijn sollicitatie naar de functie in Luxembourg. Nu wist ik al lang dat men druk was met het interviewen van andere sollicitanten. Ook wist ik dat ze met één kandidaat in een vergevorderd stadium waren. Dus ik had zelf al lang de conclusie getrokken dat het niks meer zou worden. Het zat me alleen erg dwars dat ik maar niks hoorde terwijl ze wisten dat ik via een collega wel regelmatig zou horen hoe het met de functie staat. Zij is namelijk deels verantwoordelijk en betrokken geweest bij de invulling hiervan. Logischerwijs vroegen mijn collega’s dus regelmatig aan haar hoe het er mee stond en zij gaf dan graag een update. Het zit me inmiddels minder dwars maar het bleef we wel verbazen dat er nog niet eens een gesprek is geweest. Normaliter krijgen interne kandidaten voorrang. Daar was dus deze keer niet echt sprake van, alles behalve eigenlijk. Ik heb wel sterk het vermoeden dat ik ben tegen gewerkt. Mijn collega ligt goed in Luxembourg dus ik denk dat ze haar mening over mij zwaar hebben laten wegen. Ik weet dat ze mij niet hoog heeft zitten. Ik mag haar ook niet. Ik vind haar een tutje, een zenuwpees en bemoeial. Zij vindt mij veel te gemakkelijk en los. Twee tegenovergestelden van elkaar dus. Het is daarom ook misschien maar goed dat wij niet nauwer moeten gaan samenwerken want ik denk dat dit alleen maar tot irritaties had geleid.

 

Vorige week werd ik ineens ook benaderd door een headhunter in Londen met de vraag of ik interesse had in een functie in Londen. Sinds ik bij de Engelse toezichthouder ben geregistreerd, word ik regelmatig benaderd. Alleen ik heb geen enkele interesse in een baan in Londen of de UK. Leuk om een keer naar toe te gaan maar een ramp om te wonen, wat mij betreft. Ik mailde haar dan ook dat ik slechts op zoek ben naar een baan in Zwitserland. Tot mijn stomme verbazing kreeg ik nog de zelfde dag een antwoord terug dat ze daar ook iemand zochten voor een Amerikaanse bank. Of ik daar interesse in had? Dat had ik wel. Helaas is de baan tijdelijk on hold gezet maar het is de bedoeling dat wij binnenkort een gesprek hebben zodat zij actiever voor mij op zoek kan gaan. Op zich best prettig als iemand je helpt zoeken en mocht het tot een baan komen de salarisonderhandelingen doet want vooral in dat laatste ben ik heel erg slecht. Dus wie weet, wat daar nog uit komt rollen.

 

Vorige week ontmoette ik ook een voormalige collega van mij bij een seminar. We proberen al maanden een keer met elkaar te lunchen maar op een of andere manier komt daar iedere keer wat tussen. Hij grapte dus half dat we nu moesten opschieten want binnenkort zou hij ergens anders gaan werken en niet meer in Den Haag. Half grappend vroeg ik of zijn baan niet kon overnemen. Hij reageerde enthousiast en vertelde me wat meer over zijn functie. Het klonk heel leuk en interessant. Het is ook een kleiner bedrijf en dat spreekt me ook aan. Gisteren zag ik de functie staan. Ik heb meteen gesolliciteerd. Aan hem heb ik gevraagd om mij aan te bevelen, mochten ze hem naar mij vragen. Dat lijkt me namelijk niet heel onlogisch want we hebben lang samen gewerkt bij onze voormalige werkgever. Ik hoop zo dat ik er op gesprek mag komen.

 

Ook heb ik nog op twee functies gesolliciteerd in Zwitserland. Weer twee functies die mij erg leuk lijken. Ik heb er een enthousiaste begeleidende brief bij gedaan dus hopelijk lukt het mij daarmee om in ieder geval een gesprek te krijgen.

 

Daarnaast ben ik van plan om een headhunter in Amsterdam te bellen. Ik zie regelmatig leuke posities bij hen geadverteerd. Dus ik kan altijd een oriënterend gesprek met ze kunnen aangaan. Ik zou namelijk best graag terug willen naar Amsterdam. Het is net zo ver reizen (misschien ietsje dichterbij). Daarnaast zit ik weer bij veel oud-collega’s die elkaar regelmatig ontmoeten om dingen te bespreken of elkaar zien op ontbijt-seminars. Ik zou het fijn vinden om daar weer aan mee te kunnen doen. Nu zit ik er te ver vandaan.

 

Er loopt dus van alles met hopelijk op termijn een andere baan. Want ik kan wel blijven sippen dat ik het niet naar mijn zin heb op mijn werk maar als ik daar zelf niets aan doe dan zal het ook niet veranderen. Mijn kook- en bakpassie die blijft. Ook daar wil ik iets mee gaan doen. Ik heb al een idee maar dat moet ik alleen nog verder uitwerken. Kortom er zit weer voldoende beweging in alles…