Scharrelkoeien, Veggie Fair en lamlendig

Vrijdag was na lange tijd weer een dag zoals vanouds. Althans dochterlief was wel thuis want op donderdag had ze verhoging. Aangezien het ene na het andere kindje ziek was/ is in haar klas, besloot ik om haar thuis te houden. Ze kon zo een beetje bijkomen en hopelijk zou ze dan niet ziek worden. Erg fit was ze niet op vrijdag maar wel voldoende fit om mee boodschappen te doen. Na lange tijd besloot ik om weer eens naar de zuivelboerderij te gaan net buiten het dorp. Wat ze verkopen is erg lekker en goedkoop. Leuke is dat je ook vrij over de boerderij kan lopen. De kalfjes zijn altijd grote favoriet dus nadat we de spullen in de auto hadden gezet, huppelde dochterlief richting kalfjes. De arme beesten kregen meteen een beetje stro voor hun bekjes waar ze helemaal geen zin in hadden. Dus huppelde ze vrolijk door naar de stal. Nu heeft de boer net een nieuwe stal gebouwd waar de koeien vrij kunnen lopen. Vanuit de stal kunnen ze zo vrij de wei in lopen. De koeien kunnen dus lekker scharrelen. Als je een koe bent, dan lijkt mij dat toch een heerlijk leventje. Het is in ieder geval beter dan zij aan zij staan in een of andere benauwde stal. Eenmaal thuis crashte dochterlief weer op de bank. Helemaal fit was ze dus niet.

De volgende dag werd ik meegetrokken in het lamlendige gevoel van algehele malaise. Ik was niet vooruit te branden. Alles voelde zwaar en ik had barstende hoofdpijn. Ik ben nog samen met dochterlief naar zwemmen geweest, daarna kon ik echt niet meer. Ik ging dus naar bed en dochterlief ging samen met manlief naar de speeltuin. Twee uurtjes slaap doen genoeg wonderen om weer enigszins de avond door te komen. Toch lag ik weer vroeg in bed. Gewoon niet fit en veels te moe. Soms denk ik wel eens dat dit van mijn maag kan komen. Sinds mijn maagproblemen voel ik me gewoon niet fit. Twee antibioticakuren werken dan ook niet echt mee want daardoor word je weerstand ook minder. Ik ben blij als ik over drie weken de specialist zie. Ik heb zo’n raar gevoel dat er iets heel anders aan de hand is. En mocht er niets aan de hand zijn, dan is het ook fijn om te horen dat alles goed is. Dat neemt mijn gevoel van bezorgdheid wel weg.

Helaas maakte ik op zaterdag geen gebruik van kaartjes die ik had gekregen voor een vis-evenement. Alles stond op dat evenement in het kader van vis: hoe maak je het klaar, kook-workshops, kookdemonstraties van top-koks etc. Alleen de gedachte dat ik daar zou moeten rondlopen tussen al die mensen, was te veel. Soms moet je ook gewoon aan jezelf denken.

Op zondag wilde ik  eerst thuis blijven. In de middag had ik er ineens genoeg van. Samen met dochterlief ben ik naar de Veggie Fair gegaan in de buurt. Het was een buitenbeurs over alles wat met een vegetarische en veganistische levensstijl had te maken. Nu ben ik niet vegetarisch maar eerder een flexitarier dus het leek me wel leuk om daar te gaan kijken. Dochterlief en ik hebben een ontzettend leuke middag gehad. Het was een leuke mix van proeven, informatie en spelletjes voor de kinderen. Drie uur later kwamen we moe maar voldaan weer thuis. Die paar uurtjes waren net voldoende om dat lamlendige gevoel een beetje te laten verdwijnen. Misschien toch maar eens vaker de buitenlucht opzoeken… knap je toch van op ;-).