Pagina's

dinsdag 31 maart 2015

En toen was er nog hoop

Vandaag had ik een gesprek met de bedrijfsarts. De arbeidsdeskundige had hem inmiddels gebeld en aangegeven dat er niets in de weg stond van mijn reintegratie. Kortom ik moest zo snel mogelijk aan de bak, liever nog gisteren dan vandaag. Ik probeerde de bedrijfarts te vertellen hoe ik het gesprek met de arbeidsdeskundige heb ervaren maar hij stond er niet open voor. Het enige waar hij open voor stond was het bespreken hoe snel ik weer kon reintegreren. Ik mocht zelf wat voorstellen. Ik stelde dus 2x 2uur per week voor tot eind april. Dat werd razendsnel opzij geschoven. Ik moet eind april/ begin mei op 3x 4 uur zitten. Dat vind ik persoonlijk te snel gaan en dat heb ik ook aangegeven. Hij vond dat maar onzin. Als ik kans wilde maken op een baan bij de andere afdeling dan moest ik laten zien dat ik wilde reintegreren en aanpakken. Iemand die maar een paar uurtjes werkt, daar hadden ze niks aan. Ik kan zijn gedachtengang wel volgen maar hij helaas niet die van mij. 

Eenmaal thuis heb ik zitten puzzelen. Het is onmogelijk voor mij om binnen 3-4 weken op 3x 4 uur te zitten. Op zijn vroegst kan dit half mei. Vervolgens heb ik zitten puzzelen hoe ik mijn reintegratie zo kan inrichten dat ik mij er prettig bij voel en er vertrouwen in heb dat ik op een gezonde manier volledig reintegreer in plaats van ergens een terugval te krijgen. Ik kom dan uit op een reintegratie van een half jaar. Dat wijkt dus niet eens af van het advies van de arbeidsdeskundige die 3 tot 6 maanden voorstelde. De bedoeling is dat ik tijdens mijn reintegratie beleidsstukken ga herschrijven. Deze zijn zwaar verouderd. Dit vergt echter wel tijd en veel research. Een klus die ik goed aan kan en waar ik ook goed in ben. Ik wil echter wel iets afmaken als ik ergens aan begin. Het (her)schrijven van beleid vergt tijd. Het vervolgens uitrollen en implementeren ook. Ik wil dus gaan proberen om die tijd ook te krijgen. Zelf verwacht ik daar toch minimaal dit hele jaar voor nodig te hebben. Ik hoop dat mij die tijd wordt gegund.

Intussen heb ik ook mijn licht opgestoken over de mogelijke consequenties van een outplacement. Ik heb besloten nergens meer vooraf mee akkoord te gaan zonder dat ik volledig de consequenties kan overzien en juridisch advies heb ingewonnen. Er zijn twee opties als het reintegratietraject afloopt: mijn oude baan claimen of ontslagen worden. Ik zal niets meer dan ook niets ondernemen om aan mijn ontslag mee te werken. Zodoende behoud ik namelijk recht op een uitkering, mocht ik die ooit nodig hebben. Uiteraard hoop ik dat het nooit zo ver komt. Ik hoop dat ik of op mijn nieuwe werkplek kan blijven of dat ik een andere baan vind. Het klinkt allemaal erg berekend. Maar momenteel staat er maar één belang voorop en dat is mijn belang op een (vaste) baan. 

Tegen al jullie lieve advies in, heb ik inmiddels een paar ballonetjes in de lucht gedaan voor een andere baan. Niets doen, rustig reintegreren en dan maar zien wat erop me af komt, ligt niet in mijn karakter. Ik moet iets ondernemen want anders word ik letterlijk gek van alle onzekerheid. Zolang er dingen lopen (lees: kansen op een baan) blijf ik hoop houden. Hoop geeft mij de kracht om door te gaan. Onzekerheid verlamt mij en zorgt ervoor dat ik me alleen maar slechter ga voelen. 

13 opmerkingen:

  1. Ben wel benieuwd naar je overwegingen tussen 2x2 uur of 3x4 uur met een opbouwperiode van een maand?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind dat het te snel gaat. Ik bouw liever rustig op met succes dan dat ik opbouw met een moordend snel tempo om vervolgens er nog slechter aan toe te zijn. Hoe je het ook wendt of keert, ik ben nog steeds niet volledig hersteld. Ik ben daar ook nog steeds voor onder behandeling. Ook dat vergroting en energie. Energie die ik goed moet doseren want doek dat niet dan gaat het weer slechter. Overigens zit ik met het schema wat heb opgezet 2 weken later op 3x 4 uur dus zover wijkt het niet af.

      Verwijderen
    2. Oh ik wist niet dat jebecht nog niet hersteld bent en nog onder behandeling bent. Maar had je ook zo op mogen bouwen in de baan in Zwitserland? En als je een andere baan vindt, hoe ga je dat dan aanpakken als je nog niet helemaal hersteld bent?

      Spannende moeilijke tijden lijkt me...!

      Verwijderen
    3. Ja eerlijk gezegd vroeg ik me dat ook af. In een andere baan zul je toch meteen vol aan de bak moeten?

      Verwijderen
    4. Ik ga ervan uit dat ik tegen die tijd ook zo goed als volledig zakelijk gereintegreerd. Ik zou het dan dus aan moeten kunnen. Al denk.ik dat een nieuwe werkomgeving en andere baan mij veel goed zal doen.

      Verwijderen
  2. Even een praktisch puntje waar ik zelf tegenaan loop. De ww kent een maximun dagloon ( volgens mij 180 euro per dag incl vakantiegeld en vrije dagen).
    Op het moment dat je een goed betaalde baan hebt is de ww dus in praktijk vaak lager dan 70 %. Ik kom zelf ongeveer op 50 % van mijn laatstverdiende loon. Niet om te klagen maar puur als tip voor de grote rekensom.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet het. Ik hoop zelf dag ik nooit een uitkering hoef aan te vragen. En moet het wel dan hoop ik er zo kort .mogelijk gebruik van te maken. Het liefste werk ik straks weer volledig.

      Verwijderen
  3. Succes met alles, als je maar kiest wat goed voor je voelt, zonder in de problemen te komen. Volg je hart.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik had vaak geen tijd om te reageren, maar heb wel steeds meegelezen. Wilde even zeggen dat ik het knap vindt dat je je zo staande houdt bij een werkgever die alles maar op jou af wil schuiven, een school die zo met je omgaat en je gezondheidsklachten. Hopelijk krijg je snel de baan die je verdiend en je dochter een school waar ze op kan bloeien! Zelf ben ik fan van Jenaplan, onze dochter heeft het daar zo naar haar zin en is zo goed geholpen toen ze vastliep. Misschien is het ook wat voor jullie. Wat je werk betreft; mijn nieuwe motto is nolite te bastardes carborundorum (laat de eikels je niet klein krijgen).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kom je even hele fijne Paasdagen wensen. Geniet van de mensen die je lief zijn en die lief voor jou zijn.

    BeantwoordenVerwijderen