Pagina's

dinsdag 6 november 2012

Onwetendheid en arrogantie: vermoeiend hoor!

Nadat ik mij vorige week nog heel druk maakte om alle plannen die de overheid heeft aangekondigd, heb ik nu iets van berusting. Ik heb zo iets van veel kan ik er niet aan doen en we zien wel hoe de plannen uiteindelijk in de praktijk gaan uitwerken. Om mij heen zijn veel mensen echter nog niet uitgeraasd en velen voelen zich diep geraakt in hun portemonnee. Ik vraag me dan bij mezelf of daar een serieuze ondertoon van bezorgdheid onder zit omdat ze dadelijk moeite hebben om hun hoofd boven water te houden of is het meer van “kom niet aan mijn centjes” en "ik wil niet voor de minder verdiende medemens betalen"? Bij sommigen is het vaak vooral het laatste.

Ik bespeur namelijk een bepaalde arrogantie en onwetendheid bij bepaalde mensen. In mijn werkomgeving zijn er een paar mensen (het gross in niet zo hoor want dan zou ik heel hard wegrennen) die in een heel beperkt cirkeltje leven en waar hun kring van vrienden en kennissen allemaal een soortgelijke (sociale) achtergrond hebben. Vaak hebben zij deze vrienden en kennissen overgehouden aan hun studententijd. Na de studententijd hebben de meesten succesvol een carrière opgebouwd en verdienen ze gemiddeld allemaal bovenmodaal. Met het bovenmodale inkomen kwam een huis met tophypotheek in de betere wijken van de stad of dorp. De kinderen worden in dure merkkleding gehezen. De basisschool wordt met beleid gekozen en moet vooral aansluiten bij de kring waarin de ouders verkeren. De kinderen worden daar ’s ochtends in de family car naar school gebracht waarna ze de rest van de dag of bij de nanny doorbrengen of heel gewoon naar de kinderopvang gaan. Kinderen worden op jonge leeftijd al naar hockey, tennis en ballet gestuurd want daar komen gelijksoortige kindjes. Of de kinderen het zelf leuk vinden daar wordt gemakshalve niet aan gedacht. Het leven van deze mensen speelt zich in de weekenden af op borrels en dinertjes en hockey, golf - en tennisclubjes met hun vriendjes en vriendinnetjes (ik haak dus echt serieus af als een volwassene die term gebruikt). Ze dragen vaak soortgelijke kleding. In de zomer bevolken ze en masse de Franse kust of Toscane en Umbrië. Uiteraard doen ze aan glamping of huren ze met gezamenlijke vrienden een villa met zwembad. In de winter zakken ze af naar de skigebieden want je moet nu eenmaal minimaal twee keer per jaar op vakantie. Over het algemeen vinden ze dat ze het goed voor elkaar hebben. Op zich valt daar in materiële zin ook niet veel op af te dingen indien je dit belangrijk vindt.

Op mensen die het wat minder hebben of uit een andere sociale laag van de bevolkinglaag wordt toch altijd wat schamper gelachen en neergekeken. Ze worden soms ook wel een betiteld als Johnny en Anita die in een volkswijk wonen. Tja, en als je uit de zogenaamd betere kringen woont dan heb je natuurlijk niet veel affiniteit met dit soort mensen, laat staan dat je er een “normaal” gesprek mee aan kan gaan (dit heb ik dus echt letterlijk zo gehoord). Onlangs hoorde ik ook dat iemand zijn zoontje maar van voetbal had gehaald en nu naar hockey gaat. Het arme ventje vond voetballen erg leuk maar vaderlief wilde straks niet bij het voetbalveld staan tussen ouders waar hij helemaal niets mee te bespreken heeft omdat ze in een hele andere wereld leven dan hij. Hij gaf eerlijk toe dat hij het zelf wel een beetje eng vond om met mensen uit bepaalde wijken te praten omdat hij daar nooit komt en ook niets te zoeken heeft. Tja...... wat moet je daar van zeggen?

Ik luister dit allemaal met stijgende verbazing aan. Ik vind het allemaal doodvermoeiend om zo krampachtig aan een bepaalde levensstijl mee te doen. Leef je leven zo als jij het prettig vindt en maak je wat minder druk om hoe het in bepaalde kringen “hoort”. Het ergste wat je kan gebeuren is dat je als je om wat voor reden niet meer mee kan doen, je buiten de groep gaat vallen en je zogenaamde vrienden en kennissen je de rug toekeren. Misschien is het wel een verademing om eens te doen wat je zelf wilt.
Het allerergste vind ik de pure onwetendheid en denigreerde houding naar bepaalde mensen toe. Waarom denkt iemand dat zij beter zijn dan een ander? Waar haal je die arrogantie vandaan?

Ik ben blij dat ik mijn eigen leven leid. Ik heb nooit echt bij een bepaalde groep gehoord maar ik fladderde er meestal maar een beetje tussendoor. In mijn fladdertocht bleven er dan een paar mensen hangen waarvan sommigen ook weer naar verloop van tijd uit het zicht verdwenen. Uiteindelijk trek ik toch mijn eigen plan en leef ik mijn leven zoals ik denk dat het goed is. Dat geeft een heel bevrijdend gevoel……..

5 opmerkingen:

  1. Oeh, ja die "enge mensen" uit "bepaalde wijken"....echt ongelofelijk hè? Jammer van dat ventje dat nu op de hockey moet, door het gebrek aan sociale vaardigheden van pa.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In mijn ogen zijn die mensen echt heel arm........
    Wij als ouders hebben haar geleerd dat ieder mens dezelfde waarde heeft. Onze dochter ging naar een multiculturele school in een "volkswijk". Heeft bijzondere feestjes en ontmoetingen gehad. Werd soms ook geconfronteerd met "opvoedmethodes" uit andere culturen, die haar vreemd waren en als vriendinnetje pijn deden. Collega's keken ons vaak meewarig aan en vonden onze keuze maar vreemd. En nu ..........Wij zijn zo trots op haar, ze is een hele lieve juf die veel weet over andere culturen en dat op haar beurt weer doorgeeft aan een nieuwe generatie, HAAR LEERLINGEN

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tsja, ik heb de indruk dat er andersom (vanuit de volkswijk naar de tennisbaan) ook met de nodige argwaan wordt gekeken. Sociale druk (al dan niet puur tussen de oren) is een oersterk mechanisme en wat de boer niet kent... dat is soms een beetje eng.

    Ik kan me je verbazing/frustratie goed voorstellen. Een eigen cultuur is een ding, maar niet willen leren van een andere cultuur brengt je geen steek verder...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beetje bange mensen, dat is ergens best wel jammer. Dan heb je de intelligentie en een goed inkomen en dan weet je niet verder te denken dan in je eigen sociale kader. Nu zitten we dan wel in crisis maar zolang er nog jeans verkocht wordt van 100 euro met gaten erin en sloophoutmeubels die zo authentiek zijn denk ik dat er meer sprake is van een morele crisis en de mensen die uiteindelijk het verschil gaan maken zijn die durven buiten de lijntjes te denken.

    Nathalie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ieder voelt zich blijkbaar het lekkerst in de eigen clan. Je hebt een bepaalde herkennig nodig om je vrij te kunnen voelen met andere mensen denk ik. Ons kind heeft meerdere jaren gehockeyed en dat ervoer ik eerlijk gezegd idd als een heel select en benauwend wereldje. Heel uniform en op zichzelf gericht - de aardige en buiten de kaders denkende ouders daargelaten. Er hing zeker een sfeertje dat als je niet succesvol bent, je het niet goed hebt aangepakt. Veel mensen met eigen bedrijven die de club sponsorden, dan hockeyden de kinderen in shirts met opdruk van het bedrijf van de ouders. Nu hoef ik niet meer iedere zaterdag tussen een leger ouders in uniform van Burberry laarzen en Gaastra jacks te staan ;-)

    BeantwoordenVerwijderen