Pagina's

woensdag 1 oktober 2014

Ik worstel, droom en kom boven

Soms bevestigen mensen wat jij zelf al een tijdje weet maar niet als zodanig uitspreekt. Dat klinkt heel cryptisch maar dat is niet zo. Degenen die mijn blog al een tijdje lezen, weten dat ik worstel met mijn werk. Die worsteling gaat niet alleen over de werkomgeving maar ook over de inhoud. Ik vraag me namelijk heel vaak af of ik nog wel pas in de financiële industrie. Het staat heel ver van mijn daadwerkelijke interesses. Mijn passie ligt meer in het horeca-wezen en alles wat met eten te maken heeft. Alleen weet ik niet  zo goed hoe ik hier vorm aan kan geven.
 
Twee weken geleden was mijn moeder bij mij thuis. We kwamen aan de praat over haar vakantiehuisjes. Ze vertelde mij dat ze een tijd heeft overwogen om een bed en brochje te runnen. Een bed en brochje is eigenlijk het zelfde als een bed en breakfast dus een bed en ontbijt. Ze vond het eigenlijk ook wel iets voor mij. Ik vertelde haar dat ik best graag een kleinschalig hotelletje zou willen runnen. Het liefst een hotelletje direct aan huis en waar ik ’s avonds ook een warme maaltijd aan kan bieden. Veel mensen delen deze wens. Het lijkt zelfs tegenwoordig bijna hip te zijn om dit te willen. Toch knappen veel mensen er na verloop van tijd op af omdat het arbeidsintensief is. Toch denk ik dat ik het goed zou kunnen. Ik heb ervaring en weet dus waar ik aan begin. Ik realiseer me dus heel goed de nadelen maar zie ook de voordelen. Ik zie regelmatig leuke panden met potentie. In gedachten heb ik het dan al helemaal verbouwd en ingericht. Ook zoek in informatie op over het pand. Dus binnen no-time weet ik hoeveel het kost, wat de bouwplannen ermee zijn (als die er al zijn), hoeveel kamers er zijn en wat het oppervlakte is van het perceel. Als er foto’s zijn loop ik in gedachten door de kamers en werken mijn hersenen overuren met allerlei ideetjes die in mij opkomen. Het is eigenlijk frappant hoe in heel enthousiast hierover kan worden en wel de moeite doe om allerlei informatie op te zoeken terwijl ik dat voor mijn werk amper doe. Voor werk ga ik elk jaar naar een aantal trainingen en seminars om mijn kennis bij te houden maar daar blijft het dan ook wel bij. Ik zal niet vrijwillig nog boeken op mijn vakgebied gaan lezen.

Gisteren zag ik weer een goede vriend. Hij woont inmiddels al een aantal jaar in het buitenland waar hij succesvol een camping runt en daarnaast ook een paar vakantiehuisjes verhuurt. Net als ik loopt hij altijd over van de ideeën met het verschil dat hij er ook daadwerkelijk iets mee doet. Hij is dus een stuk ondernemender dan ik.  Hij vroeg mij een soortgelijke vraag. Hij kon niet begrijpen hoe ik in mijn huidige functie ben beland. Hij vond het zo niet bij mij passen. Verder dan ik ben erin gerold kwam ik niet. Op de vraag of ik het nou echt leuk vond, kon ik niet bevestigend beantwoordde. Ik heb geen hekel aan wat ik doe maar mijn hart ligt er gewoon niet.

Vorige week zag ik met eigen ogen hoe een moeder met eigen restaurant dit combineerde met de zorg voor twee kleine kinderen. Ze had het goed geregeld. Ze bracht en haalde de kinderen naar en van school. Terwijl de kinderen op school zaten, deed zij de inkoop en administratie en draaide ze de lunch. Als de kinderen eenmaal thuis waren dan aten ze samen waarna zij weer rond 18.00 in het restaurant was en haar man thuis het overnam. In de weekenden is ze dicht. Mijn hart maakte een huppeltje  want zo kan het dus ook. En dat zette me weer aan het denken.

Het blijft moeilijk. Op zich zou ik wel iets anders willen, maar wat dan? Financieel gezien kan ik niet ineens iets heel anders gaan doen.  Ik verdien nu goed en een soortgelijk salaris zal ik buiten het financiële wereldje nooit verdienen. Dat gat moet je wel kunnen opvangen. Met mijn huidige patroon van vaste lasten zou ik niet uitkomen. Dus ik zet mijn droom (passie) in de ijskast totdat ik er voor mezelf uit ben wat ik nu daadwerkelijk wil. Waarschijnlijk komt daar mee duidelijkheid in als ik alle schulden heb opgelost omdat ik dan ook meer ruimte heb om desnoods minder te gaan verdienen. Misschien is het ook voldoende om slechts kookworkshops te volgen. Misschien kom ik door die workshops ook op ideeën.

Wel loop ik al langer met het idee om misschien een kookblog te beginnen. Niet dat ik heel vernieuwend ben maar praten (en dus bloggen) over eten maakt we heel erg blij. Alleen bloggen is wel heel arbeidsintensief. Ook zit ik er aan te denken om misschien voor anderen taarten te gaan bakken, zowel zoet als hartig. Ik zou dit via allerlei sites waar mensen thuisgemaakte gerechten voor ophalen aanbieden, kunnen proberen. Ik krijg dan meteen een beetje feeling wat wel of niet goed loopt. Bovendien zou ik op die manier ook nog een klein beetje kunnen bijverdienen. Bakken is ontspanning voor mij dus ik zou het nog leuk vinden ook om ’s avonds nog in de keuken lekker bezig te zijn.

Ach en zo hebben drie mensen mij weer aan het denken gezet….

9 opmerkingen:

  1. als je droom hangt op je vaste lasten, kun je bewust nadenken hoe die naar beneden te halen. Verhuizen (naar een goedkoper huis, misschien wel in een goedkopere streek) zou kunnen.
    Een backup hebben in de vorm van spaarcentjes, is voor dit soort plannen wel heel fijn. Kunnen leven van weinig helpt ook voor de opstartperiode. Dus eigenlijk ben je al bezig jezelf vrij te maken en de zaken op orde te krijgen richting je droom. Gewoon lekker verder blijven gaan, tcoh?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mij helpt is meer te focussen. Dus de kant waar ik naar toe wil meer op te zoeken. Vandaar dat ik nu weer meer op mijn kookblog schrijf en minder op min of meer. Dat geeft me positieve energie. Weet je elke stapje is er een. Probeer niet te denken in eerst je schuld aflossen maar in schuld aflossen en alvast hele kleine stappen te zetten. Want door die stappen te zetten begin je in de goede richting te lopen. Ik ben ook al zeker 3 keer de verkeerde kant op gelopen maar leer daar veel van...
    groet, Martine (min of meer)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het viel mij inderdaad op dat je meer recepten plaatst op je site. Ik vind dat persoonlijk erg leuk en werkt voor mij inspirerend. En je hebt gelijk je moet kleine babystapjes nemen. Ik ben alleen niet zo'n geduldig typje... mijn valkuil.

      Verwijderen
  3. Begin eens met thuisafgehaald en promoot dat vooral ook op social media (als je dat hebt) zodat ze je weten te vinden. Ik zie dat iemand in mijn omgeving doen en dat is erg succesvol. Via haar Facebook weet ik wanneer ze wat gaat maken en dat levert haar elke keer veel aanmeldingen op en daarna ook weer hele leuke reacties!

    Wie weet kan je op die manier beetje bij beetje gaan uitbreiden naar misschien zelfs wel een restaurantje of B&B.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ben het met potje jan en Martine eens. Is het ook een mogelijkheid om minder uren te gaan werken en een part-time B&B op te zetten als probeersel? Bv de vrijdag niet naar je werk maar de vrijdag en zaterdag een Ben B runnen of helpen bij iemand die er een opzet zodat je kunt kijken of het wel iets is voor je? Of kun je iets met de huisjes van je moeder? Blijf lekker kijken naar wat je leuk vindt. Het geeft je positieve energie en wie weet wat er uit komt?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kan niet in jullie portemonnee kijken natuurlijk, maar is het niet te doen om lasten te verlagen? En je man werkt nu toch ook weer? Misschien iets met je hypotheekrente, energiecontract oversluiten, verzekeringen bij een goedkopere aanbieder...
    Thuisafgehaald of taarten bakken voor verjaardagen is ook een goeie. Deed iemand bij mij in de straat ook. Gaf ook workshops en deed kinderfeestjes met taart enzo. Misschien kan je zoiets opzetten als je je schuld hebt weggewerkt, en er dingen bij gaan verkopen en zo iets extra's verzinnen om langzaam maar zeker je droom te gaan laten uitkomen? Met een beetje geld achter de hand zodat je niet gelijk in de shit zit als het mis gaat, gaat het vast veel makkelijker en die tijd komt echt al heel dichtbij nu toch? Succes ermee!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ML werkt inderdaad weer maar helaas komt er nog zo goed als niets uit zijn baan. Hij is samen met een ander nog in de opstartfase. Gelukkig kost dit behalve een paar hersencellen geen geld. Als het eenmaal loopt (hoop het) dan zou onze situtatie heel gunstig worden. Dus het is nu nog alleen mijn salaris. Tja en dat aflossen, daar trek ik toch nog wel zo'n 2 jaar voor uit. Denk op zijn vroegst dat ik er eind 2015 vanaf ben.

      Verwijderen
  6. Een nicht van mij bakt taarten voor bruiloften, cupcakes en cakepops voor verjaardagen en verjaardagstaarten van het zandkasteel, woezel en pip, dora etc etc. Alle foto's plaatst zij op Facebook. Is zoiets niet leuk om bijv naast je huidige werk op te zetten om er zo een beetje evenwicht in te gaan brengen: je werk voor de nodige centen en het koken en bakken voor het vervullen van je passie en droom. Annette

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is ook een beetje mijn idee. Ik bak alleen niet van die kunstwerkjes. Ik vind het er heel mooi uitzien maar dat is niks voor mij. Ik ben meer van de authentieke, klassieke taarten. Hopelijk is daar ook een markt voor.

      Verwijderen