Pagina's

maandag 7 januari 2013

Tweedehands verkoop gedoe

Een tijdje geleden kwam het initiatief krijgdekleertjes onder mijn aandacht. Ik heb er zelfs enthousiast een blogje aan gewijd. Ik vind het nog steeds een heel goed idee maar niet voor mij. Voordat de site live ging, heb ik er vier pakketen opgezet. Toen het aanbod eenmaal voldoende was, ging de site voor het ruilen open. Ik heb gekeken of er iets voor mij bij zat maar het gros van de kleding, zeg maar 90%, is tot maat 98 en daarna loopt het aanbod sterk naar beneden. Dat wat wel wordt aangeboden, vind ik niet leuk. Dat klinkt heel verwend maar het is niet mijn smaak. Ik koop dan liever voor een heel zacht prijsje iets via Marktplaats, in een tweedehands kledingwinkel of op een tweedehands kledingbeurs. Dat kost dan wel geld maar ik wil dat mijn kind er wel een beetje leuk uit ziet. Maar ik wilde krijgdekleertjes wel een kans geven (en nog) dus liet ik mijn pakketen er in eerste instantie op staan. Na een weekje kreeg ik een mailtje dat iemand geïnteresseerd was in een pakket. Ik heb vrijwel direct een mailtje gestuurd zodat ik dit netje kon afhandelen. Het heeft een week geduurd voordat ik een antwoord kreeg en daarna weer een week voordat het geld werd overgemaakt. De mailtjes waren niet eens erg vriendelijk maar heel erg zakelijk en ongeïnteresseerd. Via Marktplaats krijg ik leukere reacties en daar moet men er gewoon voor betalen. Het liefste had ik het pakket niet meer toegestuurd maar gehouden. Alleen ik vond dat eenmaal iets opgestart dan moet je het ook netje afhandelen. Het heeft er wel toe geleid dat ik de andere pakketen er afgehaald heb. Het voelt voor mij niet goed om iets weg te geven aan iemand die ik niet ken. Misschien had dat wel anders uitgepakt als zij anders had gereageerd. Nu heb ik er een nare bijsmaak aan overgehouden. Ik heb dus besloten om voorlopig niet meer mee te doen met krijgdekleertjes.

Een van de pakketen heeft inmiddels een heel mooie bestemming gekregen. Ze is naar de zus van een vriendin gegaan die in de Ukraine woont. Zij heeft het niet heel erg breed dus ze was mijn ontzettend dankbaar voor de hele doos aan mini-kleertjes. Ze stuurde me heel enthousiast een foto op van haar dochtertje in een van de t-shirtjes die ze van mij had gekregen. Hoe anders kan een mens reageren.

Dit weekend ben ik door de stapel te kleine kleertjes van dochterlief gelopen. Ik heb ze op maat gesorteerd. De kleertjes met vlekjes of gatjes gaan weg. Al ken ik waarschijnlijk iemand die daar ook nog een goede bestemming voor weet. De overige kleertjes geef ik of weg aan weer de zus van of aan mijn schoonzusje. Ik ben namelijk sinds een paar maanden de trotse tante van een nichtje. Ik wil dus de kleertjes over deze twee kindjes gaan verdelen. Een aantal kleertjes probeer ik nog te verkopen. Al moet ik zeggen dat ik de verkoop van kinderkleding via Marktplaats, kledingbeurzen of –winkels erg moeizaam vindt gaan. De opbrengsten zijn welkom want die komen ten goede van mijn spaarrekening voor het geval dat er iets vervangen moet worden. Alleen het kost zo veel moeite dat ik er eigenlijk veel liever iemand blij mee maak die ik ken.

Ik concentreer me dan nu alleen nog maar op het verkopen van boeken via b.ol en andere artikelen via Marktplaats. Het is namelijk mijn voornemen om de boekenkast eens flink op te ruimen. De kast staat vol met boeken die ik nooit meer een tweede keer zal lezen. In december ben ik er mee begonnen en de verkoop van boeken loopt redelijk goed.

Naast de boekenopruiming, ruim ik ook langzaam mijn huis op. Er zijn nog veel dingen die al jaren ergens stof liggen te verzamelen maar waar ik verder niks meer mee doe. Is het verkoopbaar, dan bied ik het aan. De hoofdprijs hoef ik er niet voor. Ik ben al blij als ik weer een paar centjes erbij heb en een ander voor een leuk prijsje blij kan maken.

4 opmerkingen:

  1. Balen dat het zo moest zeg, die persoon snapt blijkbaar echt de lol er niet van. Jammer!

    Groot gelijk hoor, doe het min of meer als jij, iets dat zeker geld oplevert doe ik nog wel via MP maar verder ruil ik veel met anderen of het gaat naar Roemenie, naar de ouders van een kennis. Die verkopen het daar weer voor een extra zakcentje of geven het aan mensen in het dorp.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Och van die lui kom je overal tegen, zo jammer!!!! Maar welke maat heeft je dochter nu? Volgens mij is mijn dochter iets ouder en ik ben net bezig haar kast uit te mesten. Mail me maar als je meer wilt weten: jennyecogreenteeth@gmail.com

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja jammer is dat als iemand zo lauwtjes reageert, je hoopt toch op in ieder geval een bedankt of aardige terugkoppeling.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer dat je zulke ervaringen hebt met krijgdekleertjes. Ik denk dat het gewoon wat tijd nodig heeft voordat er grotere maten opstaan. Ik heb nu net een zoontje (1 jaar) dus zijn eerste kleertjes staan er nu op. Ik denk dat meer mensen dat zo hebben.

    BeantwoordenVerwijderen