Het nieuwe werken, sollicitatie en een paar mijmeringen

Ik ben vandaag niet vooruit te branden. Het lijkt wel alsof alle vermoeidheid van de afgelopen dagen er ineens uitkomt. Ik ben dan ook blij dat ik morgen een dagje thuis kan werken. Gewoon in mijn eigen omgeving, in makkelijke kleding en zonder het geroezemoes van een kantoortuin. Ik werk zo veel efficiënter thuis dat ik het jammer vind dat het niet vaker kan. Mijn werkgever loopt wat dat betreft heel  erg achter op anderen. Bizarre is dat bij sommige bedrijfsonderdelen het overigens wel kan en dat daar maar voor 50% van de medewerkers plaats is. Je wordt dus geacht regelmatig thuis te werken. Hiervoor wordt door werk een laptop gegeven met bijhorende remote access dingetjes en zo kun je thuis je werkomgeving kopiëren. Ideaal in mijn ogen, althans als je er goed mee om gaat. Ideaal ook omdat je naast efficiëntie ook thuis tijd bespaart. Je kunt tussen de bedrijven een wasje doen of een boodschapje. Je kunt je kind naar school brengen. Kortom er is meer balans.

Helaas heb ik nog steeds niet van mijn sollicitatie voor een baan in Luxembourg gehoord. Wel hoor ik in de wandelgangen dat er mensen voor gesprekken zijn uitgenodigd maar dat de profielen van de kandidaten te generiek zijn. Ik heb nog niets gehoord. Dat wil op zich niets zeggen maar ik denk dat ik geen goede kans maak. Dat heeft vooral te maken met de signalen die ik op vang wat betreft het profiel van de kandidaten en de opmerking van een collega die ook verantwoordelijk is voor Luxembourg dat ze voorlopige het daar heel druk mee gaat krijgen. Maar goed je weet maar nooit. Volgende week komt er een hele Luxemburgse delegatie naar Nederland toe dus wie weet willen ze me dan spreken. Zelf heb ik inmiddels al een beetje afscheid genomen van het idee dat ik die baan zou krijgen. Het zij dan zo, er komt vast wel wat anders op mijn pad. Andere sollicitaties heb ik nog niet gedaan. Het was te hectisch de laatste tijd waardoor ik niet de rust kon vinden om te solliciteren. Het heeft er misschien ook mee te maken dat de noodzaak voor een andere baan er niet echt is. Ik heb een baan, ik hoef niet weg maar ik wil wel iets beters. Beter in zijnde werkomgeving want de inhoud van mijn werk is prima. Ook mag ik binnenkort een paar keer naar Londen totdat ze daar iemand aannemen. Leuke is dat ik daar naar toe moet als de winkels in Kerstsfeer zijn. Dus ik heb mezelf beloofd dat ik dan een middag in Londen me mag gaan vergapen aan de etalages en decoraties voordat ik weer naar huis ga.

Omdat er minder zicht is om op kort termijn naar het buitenland te verhuizen (althans ik zie dat niet binnen nu en een paar maanden gebeuren) verloor ik me gisteren ook weer op Pinterest. Ik vind het soms leuk om eindeloos naar plaatjes te kijken en daardoor inspiratie op te doen. Alleen nu was ik op zoek naar een specifiek plaatje. In Griekenland had ik namelijk in een winkel iets gezien wat ik heel graag op mijn zolder zou willen hebben. Het is zoals de kasten op het plaatje maar dan met houten planken. Het zou mijn zolder ineens minder rommelig maken. Ik zie het al helemaal voor me. Met een paar gipsplaten of –blokken kom je al een heel eind. Jammer dat we alle twee niet zo heel handig zijn. Al is het iets voor op langer termijn… dromen mag natuurlijk altijd.

Vrijdag mag ik ook de auto ophalen. Toch zat ik vanochtend op de fiets en genoot ik van het dorp die net ontwaakte en de rust die er dan nog in de straten heerst. Nu heb ik de afgelopen dagen wel geluk dat het mooi weer is. Misschien dat ik minder zou genieten bij regen en wind. Toch heb ik besloten om mijn rammelbakkie wat vaker te pakken op de dagen dat ik niet hoef te werken. De wind door mijn haren al fietsend is best fijn en het is ook nog eens gezond voor me. Dus rammelbakkie gaat intensiever worden gebruikt ;-).  Zo bespaar ik ook nog eens mooi brandstof uit.