Pagina's

donderdag 5 februari 2015

Soap #zoveel over reintegratie en ooh jee twee hooggevoelige personen in één huis

Soms vraag je wel eens af of mensen wel horen wat je zegt of dat ze maar half luisteren en meteen hun eigen plan trekken. Gisteren ontving ik een bericht van mijn manager waarin hij kort de conclusies van ons gesprek op papier wilde bevestigen. De eerste zinnen bevestigden inderdaad wat er was besprokken maar hij eindigde de email met de zin dat ik in eerste instantie zou reintegreren op mijn huidige afdeling en dat vervolgens zou onderzocht worden of er elders mogelijkheden waren op andere afdelingen. Uhm dat was dus niet wat we hadden besproken. Hij had in de email ook de HR manager gekopieerd die betrokken zal worden bij het vinden van een passende, rustige werkplek. 

Ik heb eerst een hele diepe zucht genomen. Daarna heb ik de neiging moeten onderdrukken om een email terug te sturen want die email zou dan weinig constructief zijn geweest en alleen maar genoegdoening zijn geweest voor mijn irritatie. Dus ik liet het even liggen terwijl ik intussen bedacht hoe ik deze situatie nu weer zou tackelen. Uiteindelijk heb ik besloten om de email door te sturen naar de bedrijfsarts met een korte toelichting en de vraag wat nu?. Vanochtend ontving ik direct een email van hem terug waarin stond dat zijn advies duidelijk was, dus geen reintegratie op mijn huidige werkplek. Ook adviseerde hij om dit verder met HR te bespreken. Aangezien ik geen zin heb dat zich dit voorsleept, heb ik HR meteen gebeld. Ze was niet op kantoor maar vanmiddag was ze wel beschikbaar. Dus straks zal ik haar bellen, de situatie uitleggen en mocht ze dan nog vragen hebben dan verwijs ik haar naar de bedrijfsarts. Voor eventuele voorstellen voor een andere werkplek mag ze mij dan weer bellen.
Pff wat een toestand weer. Vanochtend bedacht ik me ineens dat reintegreren verdomd hard werken is. 

Gelukkig zijn er naast het vermoeiende en soms frustrerende reintegratietraject volop andere (leuke) dingen in mijn leven die mij ook bezig houden. Zo heb ik voor het eerst een paar psychologische zelfhulp of inzichtboeken gelezen. Ik werd aangeraden door mijn psycholoog om mij eens meer te verdiepen in hooggevoeligheid. Dus eerst ben ik eens gaan zoeken op internet maar daar blijft de informatie toch vrij beperkt. Ik wilde meer weten. Dus kocht ik twee boeken als investering in mijzelf. Het was alsof ik een handleiding over mezelf las. Het was zo herkenbaar en tegelijkertijd voelde het ook alsof er heel veel puzzelstukjes op zijn plaats vielen. Toen ik dit vertelde aan mijn psychologe, glimlachte ze en zei dat het goed was dat ik dit zelf heb ontdekt in plaats van dat zij het mij op een presenteerbladje had gegeven. Zelfonderzoek kan niet kwaad. Rare is dat sinds ik dit dus weet, dat ik hooggevoelig ben, ik een soort bevestiging voor mezelf heb dat ik gewoon ben wie ik ben en dat daar niks mis mee is. Dat ik een mooi mens ben die de wereld alleen anders beleeft volgens sommigen dan. Het helpt dus om het te weten, al moet ik nog leren om er goed mee om te gaan. 

Die realisatie zorgde er ook voor dat ik ineens bepaalde dingen van dochterlief door andere ogen bekeek. Onlangs vroeg de juf of ze met mij kon praten na school. Ze wilde graag dat ik bepaalde oefenining met dochterlief deed omdat zowel zij als de hulpjuf het haar maar niet bij konden brengen. Het spelletje bestond uit drie-letter woordjes waarbij de letters in de juiste volgorde moesten worden gelegd door goed naar de klanken te luisteren. Nu heeft dochterlief een fonologische stoornis dus is dit misschien iets moeilijker voor haar. Toch heeft ze de laatste 6 maanden zo'n grote vooruitgang getoond dat ze bij logopedie niet meer de individuele klanken oefenen maar zich nu concentreren op de klanken in een zinstructuur of verhaaltje. Daar wil ze nog wel eens de klanken verkeerd uitspreken in haar enthousiasme om een boodschap over te brengen. Dus ik dacht eerst dat het misschien hieraan lag. Totdat ik eenmaal thuis met haar ging oefenen. Ze legde alle woorden in één keer helemaal goed. Ook kon ze de klank van de letters goed zeggen. Althans zolang ze er zin in heeft. Is de zin weg dan gaat ze een beetje lopen ginnegapen en expres dingen verkeerd zeggen. Ik was dus blij verrast dat ze het zo goed deed. 

Nu blijkt dat dochterlief het ook moelijk vindt om zich goed te concentreren. Ze houdt alles goed in de gaten in de klas. Ze lijkt meer bezorgd te zijn of haar vriendjes hun werkjes goed doen. Dus de juf had haar een keer in een rustig hoekje gezet. En tada Madam doet zonder problemen en bijna geheel feilloos het werkje. Ze is dus makkelijk afgeleid. En laat ik dat nu ook hebben. Als kind toonde ik precies het zelfde gedrag. Het werd afgedaan als dromerig. Alleen zo voelde ik het niet. Ik wilde even alleen zijn met mijn gedachten. Manlief heeft aan dochterlief gevraagd waarom ze het soms moeilijk vindt in de klas om een werkje te doen. Dochterlief dacht even na en toen kwam het hoge woord eruit het is zo druk in de klas en er is zo veel lawaai. Mijn hart brak toen ik dat hoorde want ik kan me er alles bij voorstellen want 26 kinderen is ook veel. Het kan dan onmogelijk stil zijn. Ze is iemand die rust heel fijn vindt. Zo vindt ze het heerlijk om alleen te spelen of met mij. Haar vriendjes vindt ze ook leuk maar ze vindt het vreselijk als ze aan haar lievelingsdingen komen. Ze snapt dat ze moet delen maar niet datgene wat zij koestert. Ze kan ontzettend overstuur raken als ze er dan hardhandig mee om gaan. We hebben dus afgesproken dat ze die dingen weglegt als er een kindje bij haar thuis komt spelen. Met de rest mogen de kinderen dan wel spelen. 

Zo zijn er nog wel meer dingen die opvallend zijn. Ze is enorm bezorgd over mijn gezondheid. Ze vraagt dan ook regelmatig of ik niet moe ben of dat (toen ik deze nog had) wel mijn medicijnen in nam. Dingen waar zij zich helemaal niet met haar 5 jaar oud mee bezig zou moeten houden.
Ook maakt ze zich bezorgd of haar buurjongetje. Het huis van de buren staat namelijk te koop. Dus zij vroeg zich af waar zijn nieuwe kamer dan zou zijn  want zijn huidige kamer is toch ook mooi. Ik ben met haar gaan zitten en heb uitgelegd dat hij het vast leuk vindt om samen met zijn ouders zijn nieuwe kamer heel mooi te maken. Toen wilde ze weten wie er dan naast ons komt wonen. Wederom uitgelegd dat ik dat ook niet weet maar misschien dat er wel een ander kindje komt wonen waar zij dan misschien mee kan spelen. Toen was het goed, voor nu althans.

Hoe dan ook, de lieve schat heeft een groot inlevingsvermogen. Ik zie dat ze dat soms moeilijk vindt. Ze begrijpt niet dat als haar vriendjes verdrietig zijn dat ze soms liever alleen willen zijn. Ze staat er dan soms hulpeloos bij net of ze hun verdriet wil wegnemen. Ze leeft zo mee met alles en iedereen. Het is lief en hartverscheurend tegelijk. Nu moet je niet denken dat ze de hele tijd zo is. Ze heeft ook een andere kant. Ze is heel speels en geniet ontzettend van alle (nieuwe) dingen om haar heen. Ze is fysiek erg sterk en lekker eigenwijs. Dus ze is dus ook weer een typische 5 jarige. Toch denk ik dat ze net als ik ook hooggevoelig is. Ik wil haar zo graag daarin goed begeleiden zodat ze uitgroeit tot een krachtige, mooie sensitieve vrouw. Tegelijk weet ik dat ze het ook moeilijk zal krijgen net als ik soms. Kortom we zijn misschien in veel opzichten heel erg gelijk. 

6 opmerkingen:

  1. ik word nieuwsgierig naar je boeken. Ik zou bijna vragen of ik een keer mag langsfietsen om ze in te zien (vrek als ik ben), maar laat ik beginnen met de titels te vragen..... (Wie weet wat de bieb nog biedt)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het waren bij naast de boeken ook andere dingen. Zo moest ik 10 goede eigenschappen van mezelf opschrijven van de psycholoog. Uiteindelijk waren het er meer. ML en ik hebben meerdere gesprekken gehad waarin hij mij wees op mijn krachten en goede kwaliteiten. De interesse van twee headhunters was ook egostrelend en deed mij realiseren dat ik wat te bieden heb.

      De boeken over hooggevoeligheid zij die van Antoine van Staveren en Elaine Aron. Daarnaast lees ik nog een boek over zelfwaardering. Ook van Aron. Ik koop de boeken via Marktplaats. Scheelt veel geld en zo kan ik het nalezen als ik wil.

      Verwijderen
  2. Deze verwondering over je dochter klinkt als een goede eerste stap op weg naar erkenning van jezelf en het uitvinden van een nieuw stuk goed leven voor jullie. ik zie het wel goedkomen bij jullie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je bent heel goed in je werk, maar je werkomgeving is echt... verpletterend? Met zo veel van die mensen a la je manager die laaggevoelig zijn. Of extreem gevoelig... voor hun eigen positie.
    Andere mensen kunnen bijna letterlijk (niet helemaal) de energie uit je zuigen, als je daar gevoelig voor bent. Of dat nu 25 andere kinderen, de mensen in de supermarkt, of collega's zijn. Je daar tussen staande moeten houden is gewoon lastig. Ik hoop dat jullie allebei kunnen kiezen voor wat jullie echt willen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je zou ook overspannen worden van hoe slecht het loopt op je werk zeg! Tsjongejongejonge. Gelukkig dat de bedrijfsarts je goed helpt.

    En fijn dat je nieuwe inzichten over jezelf hebt gekregen!

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een manager zeg, die luistert inderdaad slecht.
    Hooggevoelig is zeer herkenbaar, ben ik ook.

    BeantwoordenVerwijderen