Pagina's

maandag 22 september 2014

De ramp die personeelfeestjes heet

Feestjes. Het is nooit echt mijn ding geweest. Grappige is dat ik vroeger op heel veel feestjes heb gewerkt toen ik als studente veel horeca-werk deed. Alleen daar werkte ik me dan 3x in de ronde en dan was ik aan het einde van de avond vooral erg blij met het geld dat ik weer had verdiend. Feestjes waar ik zelf actief aan deel moet nemen, vind ik een ramp. Ik voel me er altijd een beetje verloren. Ik word bijna een muurbloempje. Laten we dat laatste dan vooral gooien op mijn sociale vaardigheden. Ik ben gewoon niet goed in een gesprek met vreemden aan te knoppen. Ik weet dan gewoon niet waar ik het over moet hebben. De moed zakt me al helemaal in de schoenen als na een halfslachtige poging van mijn kant het gesprek dood valt en er zo’n ongemakkelijke stilte ontstaat. Ik mompel dan een of ander vaag excuus en probeer dan in de massa op te gaan wanhopig op zoek naar een bekende. Wat ik wel leuk vind, zijn etentjes met vrienden en kennissen. Dat is intiemer en daar is vaak wel tijd voor een dieper gesprek. En natuurlijk ken ik de mensen goed dus dat wil ik ook mee helpen. Kortom ik ben geen sociaal dier. Grappige is dat ik het wel leuk vind om feestjes te organiseren. Ik loop dan over van de ideeën  en moet dan vaak aan de rem trekken om  het niet te gek te maken. Achter het organiseren kun je je namelijk verschuilen plus je hebt iets te doen op het feest met een goed excuus om niet te hoeven socializen.

Deze week is er op werk een groot feest. Het bedrijf bestaat zo veel jaar dus alle reden om goed uit te pakken. Het feest wordt grootser dan groots met verschillende eettentjes en entertainment. Iedereen lijkt er veel zin in hebben behalve ik dan. Ik zie er de lol niet van in om met mensen die ik al de hele dag zie de avond door te brengen. Ik weet dat ik na minder dan een uur op de klok ga kijken en dan ga incalculeren wanneer het acceptabel is om weg te gaan. Dus waarom zou ik mij dat zelf aan doen en niet gewoon lekker thuis blijven? De dag ervoor hebben we ook een etentje van werk. Daar ga ik wel naar toe. Is dat dan niet voldoende? Blijkbaar dus niet want er wordt enorm veel waarde aan gehecht dat je aanwezig bent op feestjes en borrels. Op een of andere manier toont dat aan dat je dan betrokken bent. Ik zie dat dus niet zo. Ik denk dat mijn betrokkenheid ook anders kan tonen door gewoon goed werk te leveren.

Mijn collega’s beginnen langzaam maar zeker steeds meer over het feest te praten. Ik zeg bewust weinig. Als ze vragen of ik kom, doe ik vaag. Ondertussen weet ik al lang dat ik niet ga. Ik vraag me überhaupt af of ze me straks wel gaan missen tussen 1000+ mensen.

Houden jullie van (personeel)feesten?

7 opmerkingen:

  1. Owwww zo herkenbaar. Ik ga ook nooit om dezelfde redenen als jij. Bij ons houden ze ook nog eens van die thema feesten dus is iedereen al weken van te voren bezig om het juiste kostuum etc etc uit te zoeken. Ik heb daar allemaal geen zin in. Ik ga dus ook nooit. Ik heb het er niet over in de hoop dat niemand er naar vraagt en doen ze dat wel dan blijf ik ook bewust vaag. In mijn laatste evaluatie gesprek kreeg ik wel de opmerking: We kunnen je niet verplichten maar we waarderen het zeker als je komt. Maar ik wil niet, ik ben betrokken door mijn werk goed te doen. Ooit heb ik eens een collega gehad die ook niet naar feestjes ging als men vroeg waarom niet antwoorde hij altijd: Daar wordt ik niet voor betaald dus doe ik in mijn vrije tijd wat ik leuk vindt en niet wat er van mij verwacht wordt. Helemaal mee eens maar ik durf dat niet hardop te zeggen.
    Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als er gedanst wordt hou ik ervan... Ben dan de hele avond op de dansvloer te vinden en praat met niemand. Eerlijk gezegd ook wel een stukje onzekerheid / sociale onhandigheid, maar ik hou ook van dansen dus tsja, waarom niet ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind er ook helemaal niets aan. Waarom laten ze me niet gewoon werken, daar ben ik toch voor aangenomen? Bovendien zijn het mijn collega's en niet mijn vriend(innen)en. Ik heb beslist geen hekel aan mijn werk, maar die feestjes, die kunnen me gestolen worden. Ik doe er niet aan mee.
    Ik hoop dat het je lukt om "Nee" te zeggen.
    Merel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ook niks voor mij. Ik zie die mensen 40 uur per week, mijn vrije tijd breng ik liever door met mensen die ik zelf uit kan zoeken ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ik heb ze gelukkig niet als zzper.. :p (mis het ook wel eens.. ik heb geen collega's nl, werk vanuit huis)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vre-se-lijk en alleen bij hoge uitzondering ben ik er (even) bij. Ligt ook wel aan de bedrijfssfeer bij de organisatie waar ik nu werk. Er werd me zelfs verteld dat ik op dit soort feesten aanwezig diende te zijn om mezelf te profileren. Iedereen weet wel wie ik ben en wat mijn rol is in de organisatie dus sinds die opmerking ontwijk ik de boel juist nog veel meer :)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik heb ook een hekel aan bedrijfsfeestjes, en ga ook gewoon niet. Overigens heb ik een hekel aan sociale verplichtingen in het algemeen, familiefeestjes en andere 'gezellige' bijeenkomsten probeer ik ook te missen. Als je iets bij voorbaat 'gezellig' noemt heb ik al grote twijfels of het dat wel is.

    BeantwoordenVerwijderen