Pagina's

maandag 29 september 2014

Overheidsbemoeienis met je kind

Ik kom niet vaak op de school van dochterlief vanwege het simpele feit dat ik op tijd op mijn werk moet zijn. Alleen op vrijdag sta ik standaard op het schoolplein. De andere dagen doet manlief het met een enkele uitzondering dat ik het een keer van hem overneem. Vanavond ben ik laat  thuis dus leek het me leuk om dochterlief vandaag naar school te brengen. Huppelend liep ze naast me trots dat mama haar een keer extra naar school bracht.

 
Eenmaal in de klas kwam ze met een gele lijst aanzetten. Op de lijst stond voorop “Logopedische screening”. Ik zag de lijst op nog meer stoeltjes liggen. Ik liep naar de juf toe met de mededeling dat er blijkbaar sprake was van een misverstand want dochterlief gaat immers al 1x per week naar logopedie. Ik wilde haar dus de lijst terug geven. Ik moest het maar lezen. Ik gaf weer aan dat het niet nodig was want dochterlief staat al onder behandeling dus ik zie niet de noodzaak om haar door een ander te laten screenen. Wederom het antwoord: je moet het maar lezen. De juf liep weg en ik stond daar met een ongewenste lijst. Ik had even de neiging om het kapot te scheuren en op haar stoel neer te leggen. Alleen ik heb volgens mij al de reputatie van kritische moeder die niet alles “enig” en “leuk” vindt dus ik nam het schoorvoetend mee. Ondertussen irriteerde ik me wel wezenloos.

In de auto heb ik het kort doorgelezen. Het komt erop neer dat een of andere instantie alle kinderen tussen 4,9 jaar en 5,9 jaar oud wil screenen op taal- en spreekvaardigheid. Ik zie daar de noodzaak niet van in. Leerkrachten hebben een signalerende functie als het probleem al niet door de ouders of andere zorgverleners is erkend. Waarom dan in hemelsnaam een kind testen tijdens schooltijd? En waarom al helemaal een kind willen testen die al logopedie heeft? Ik heb dus een groot kruis door de vragen gehaald en ik geef geen toestemming om dochterlief te laten testen.

Dat brengt me eigenlijk ook meteen bij de volgende test van de schoolarts. Ik wil niet dat dochterlief daar naar toe gaat. Ik wil niet dat er lijsten worden ingevuld zonder dat ik inzage heb. Ik wil niet dat mijn kind onderzocht wordt zonder dat ik daarbij aanwezig ben. Ik wil niet dat mijn kind weer vergeleken wordt met de gemiddelde zus of zo want er bestaat geen gemiddeld kind. Dochterlief komt bij logopedie, ziet een oogarts, gaat naar school en de opvang en heeft bovendien ouders die van haar houden en het beste met haar voor hebben. Ik wil dus niet dat ze naar de schoolarts gaat. Alleen waar kaart ik dat aan? Om me heen word ik geadviseerd om vooral maar mee te doen want anders wordt dit als negatief op gevat. Kortom ik zou dan in de kaartenbak van “niet-meewerkende ouder” komen. Misschien zou men dat anders moeten kwalificeren: “kritische liefhebbende ouder”.

Ik kan toch zo kwaad worden over al die overheidsbemoeienis met je kind. Geef mensen toch een keuze als een kindje net is geboren . Die keuze is er maar niet bekend bij veel ouders.  Ook heb ik het weer even helemaal gehad met de juf. “Lees maar eerst” is zo’n vermijdend antwoord. Ze had ook een minuut de tijd kunnen nemen om het toe te lichten of naar mij te luisteren.

Zo even stoom afgeblazen……….

13 opmerkingen:

  1. Net een heel verhaal getypt over de schoolarts, volgens mij is dat verdwenen dus zo nog een keer maar als er twee keer een reactie van mij staat weet je nu waarom ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat betreft de schoolarts: als het goed is krijg je een uitnodiging en kan je aan de hand daarvan gewoon afbellen.

    Mijn zoon is 1x geweest, als vijf jarige. Daar was ik bij en heb daar zo'n negatieve nasmaak aan over gehouden dat ik de 2x erna heb afgebeld. En zoon geïnstrueerd dat hij niet mee mocht met verpleegkundige. Beide keren van te voren afgebeld en, bij navraag, uitgelegd waarom ik de afspraak afzegde, namelijk een negatieve ervaring en dat ze in dossier de details konden lezen (had er over gecorrespondeerd). Daarmee was de kous af, geen vervolgvragen of wat dan ook, Dat was dan weer positief ;-)
    Succes met beslissen!
    Doortje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gewoon lekker afbellen, mijn kinderen gaan ook niet meer naar de schoolarts, ik wil ook niet dat ze daar alleen naar toe moeten. Het is me allemaal te stiekem. Ik heb er nooit meer wat van gehoord.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bij ons geen schoolarts maar bezoekjes aan de GGD waar je als ouder gewoon bij aanwezig was. Ook daar gedoe gehad want dochter was ineens veel afgevallen (was een mollige baby), en ik maar uitleggen dat ze veel ziek was geweest (verkoudheden en griepjes), maar dat werd als reden niet geaccepteerd en we moesten dus nog eens terugkomen. Vroeger als middelbare scholier moest ik wel naar de schoolarts en toen bedeelden ze me anorexia toe omdat ik veel was afgevallen (groeispurt in de puberteit en 20km/dag fietsen naar school, rara, hoe kan het). Ik kreeg als advies mee dat mijn ouders mij biefstuk moesten voorschotelen, en veel slagroom........echt, waar gebeurd. Ik heb daarna een briefje aan mijn ouders gevraagd dat ik er niet meer naartoe hoefde. Daar werd op school even over gesputterd, maar dat was het dan ook. Ik was zelf zo blij dat ik van een mollig kind in een prachtige slanke puber was veranderd, dat ik zwaar gepikeerd was over de beschuldiging van anorexia (wat ook absoluut niet aan de orde was). Kortom, ik heb de schoolarts en GGD ook niet hoog zitten. Gewoon lekker weigeren.
    Bij mijn dochter heb ik ook al een of andere toets geweigerd. Ze kreeg al begeleiding ivm haar dyslexie (waar we als ouder nota bene zelf achteraan hebben gezeten). De toets zou dubbelop geweest zijn. Ik weet dat scholen er ook door overspoeld raken, door al die testen. Maar ik vraag me af waarom er nooit een school weigert mee te doen aan die toetswaanzin. Het is meten om het meten, niet om er iets nuttigs mee te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gewoon afbellen, is geen probleem. Heb dat toen ook gedaan, om de zelfde reden als jij. Muts aan de telefoon ging er wel een notitie van maken toen ik zei dat ik ook geen nieuwe afspraak wilde maken, en wel omdat ik het niet nodig dat ze langs een volslagen kromme meetlat gelegd worden. Als je wil kan je er wel een briefje aan wijden dat je er geen gebruik van maakt omdat je als ouder genoeg vertrouwen hebt in je eigen skillz.... blabla... dat je in elk geval niet als 'zorgmijder' te boek komt te staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zal het dan zo verschillen per regio of plaats. Hier gingen zoon en dochter naar de schooldokter met mij erbij. Even meten, wegen en ogentest. Wat vragen of ze goed eten en vriendjes hebben en we stonden weer buiten. Op VO kreeg zoon wel een uitgebreid onderzoek, zijn rug werd bekeken en zijn voeten ook kreeg hij advies over de pijn in zijn knieën. De man sprak alleen met zoon en hij nam hem erg serieus. Ik kreeg een papiertje mee met zijn gewicht, lengte en adviezen voor zijn knieën. Dit is meteen gebruikt als richtlijn voor zijn gymlessen want als je die onvoldoende volgt (zonder aanwijsbare reden) dan mag je geen examen doen. Maar idd geef ouders de keus dan voorkom je veel ergernis.
    Ilse

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik heb ook geen slechte ervaring hoor. Ik was er bij; ogentest, orentest, wegen, meten en klaar waren we. Geen rare vragen of opmerkingen. Maar dubbelop testen en onderzoeken is natuurlijk onzin. Omdat we zo vaak bij de kinderarts kwamen ging ik niet meer met de oudste naar het cb, daar was de cb arts ook niet blij mee. Jammer voor haar zeg. Bij de schoolarts misten ze dus wat gegevens, maar een reden konden ze niet eens terugvinden. Dat op een lijst komen met ouders die niet willen is misschien wel een beetje overdreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. vanuit dit soort testen gaan ze bepalen wat een gemiddeld kind. En wat een normale afwijking is. En dus ook wanneer kinderen wel erg ver buiten het normale valt. In principe moet je daarmee makkelijker zorgenkindjes kunnen vinden. Ik geloof dat dat het idee is.
    Bij mij nooit iets mee gehad, alleen hulp van de schoolarts, toen kleuterjuf wat aangaf. Heeft geholpen te vinden waar zoonlief last van had, sneller dan we zelf hadden kunnen vinden.
    Maar zelf een eigen mening houden mag best hoor. Blijf rustig, en blijf kritisch denken. Da's goed voor het systeem, zeker als je het rustig en beleefd kan melden daarna.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik zou nu ook veel kritischer zijn, toen durfde ik nog niet zo goed en ik was achteraf gezien nogal naïef. Boos was ik wel want ik vond dat er overdreven beveel aandacht was voor het feit dat mijn zoons niet konden huppelen :-P
    Is dat vreemd als kinderen zo extreem hard groeien voor hun leeftijd en que bouw zaten er toch al geen balletdansers in ;-P

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik vind ook dat er erg veel getest en getoetst wordt. Bij onze school is aanwezigheid van één van beide ouders bij de schoolarts verplicht.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. In België gaan alle leerlingen van het lager onderwijs en het middelbaar onderwijs om de twee jaar naar het 'medisch schooltoezicht'. Ik heb nog nooit van iemand uit onze omgeving, familie of vriendenkring gehoord dat ze weigerden om hun kind te laten onderzoeken door een schoolarts of dat ze er, als ouder, zelf bij aanwezig waren.
    Ik zie niet goed in wat je als ouder er tegen kan hebben dat je kind 'gezien' wordt door een schoolarts want ik ken niemand die 'iets' heeft overgehouden aan het bezoek bij de schoolarts. Veel doen ze daar trouwens niet : gewicht, lengte opvolgen, zicht en gehoor controleren, algemeen lichamelijk onderzoek. De kinderen krijgen hier dan een briefje mee met lengte, gewicht en eventuele doorverwijzingen naar de huisarts indien er 'problemen' vastgesteld werden. Als ouder doe je met die opmerkingen wat je wil want je bent niet verplicht om het advies op te volgen.
    Ik denk juist dat medisch schooltoezicht voor sommige kinderen goed is bv als je kind door één oogje iets minder goed ziet, merk je dat misschien zelf niet op. Wordt het mindere zicht vastgesteld door de schoolarts en krijg je het advies om contact op te nemen met een oogarts, kun je misschien latere oogproblemen vermijden door het luie oogje af te plakken of door een brilletje met plakker op te dragen. liesbet

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hier zijn ze alle 3 wel naar de schoolarts geweest. Maar wij krijgen gewoon een uitnodiging hoor. En we moeten erbij zijn, is bovendien in een gebouw naast de school. Op school is er dan nog wegen en meten door een verpleegkundige, maar ook daar moet je als ouder toestemming voor geven. Mijn jongste had ook al logopedie, en heb ik ook niet nog een keer laten screenen. De juf vond dit ook niet meer dan normaal. Net zoals mijn oudste zoon geen ogentest krijgt omdat hij onder controle bij de oogarts is. Maar ik denk dat het ook ligt aan welke arts voor je zit. Degene die er nu zit, zou ik niet meer heen gaan.... Gelukkig zijn ze er bij mij vanaf.

    Dat het in België anders gaat, verbaast me niets. In België gaan kinderen sowieso veel vaker naar een arts. Niet negatief bedoeld, maar wat kinderen en dokters betreft, heerst er een hele andere cultuur dan in Nederland. Dit weet ik uit eigen ervaring, aangezien mijn neefjes beiden in België zijn geboren....

    gr. immy

    BeantwoordenVerwijderen