Een meevaller en een tegenvaller

Vorig jaar had ik een deel van de voortuin om gegooid zodat ik de overdaad aan tomatenplanten een plaatsje kon geven. Inmiddels weet ik hoe ontzettend veel plantjes er uit één zakje kunnen komen dus dit jaar hield ik het beperkt tot een paar plantjes. De voortuin lag er dus een beetje zielig bij. Het was een kaal stukje grond waar het onkruid soms welig woekerde. Het irriteerde me mateloos maar ik wilde er ook niet al te veel geld tegen aangooien. Ik liet dus het idee voor (bol)hortensia’s varen. En zo liepen andere ideeën ook stuk vanwege de kosten. De border bleef dus een groot zwart vlak.

 

Dit weekend reed ik langs een bloemen- en plantenkwekerij. In de Bollenstreek staan die bijna op elke vierkante kilometer dus bijna onvermijdbaar. Ik stopte bij deze kwekerij omdat ik hier eerder rozen had gekocht en daarvan vervolgens erg lang van heb kunnen genieten. Dochterlief en ik stapten deze keer uit om pioenrozen te kopen. Ik vind pioenrozen één van de mooiste bloemen die er zijn. De beperkte tijd dat ze beschikbaar zijn trakteer ik mezelf dan op een bosje om er thuis van te kunnen genieten.

Bij de kwekerij stond een grote kar met allerlei plantjes met daarnaast een groot bord waarop stond “twee plantjes voor €1”.  Op de kar stond echt van alles maar ook (citroen) tijm, rozemarijn en lavendel. Ik heb voor €5 plantjes gepakt. Ik was helemaal blij dat ik voor zo’n klein bedrag klaar was. De volgende dag heb ik ze in de tuin gezet.  Het waren op zich nog best grote plantjes maar het zal nog wel even duren voordat het helemaal dicht is gegroeid. Dat is prima. De voortuin ziet er nu weer netjes uit en als je er langs loopt ruikt het ook nog eens heerlijk. En niet onbelangrijk: ik was klaar voor een heel leuk bedragje.

 

Daar waar ik bespaarde op de plantjes werden we wel weer geconfronteerd met een onverwachte kostenpost dankzij de kabelleverancier. Begin vorige week kon ik ineens niet meer de publieke zenders ontvangen. Nu is dit geen halszaak maar ik vind het wel prettig om soms het nieuws of een actualiteitenprogramma te kunnen zien. Bovendien het is onderdeel van het pakket dus het moet het gewoon doen.

Ik belde dus naar het kabelbedrijf. Op afstand konden ze het niet repareren dus werd er kosteloos een monteur gestuurd. Een half uur voordat hij kwam, ontving ik een smsje dat hij in aantocht was. Heel netjes en service-gericht vond ik. De monteur is uiteindelijk twee uur bezig geweest om de oorzaak te vinden en te repareren. Het bleek dat er een aantal frequenties veranderd waren waardoor het signaal te zwak was. Er werd een versterker geplaats in de meterkast wat het probleem oploste. Alleen in de meterkast zit geen stopcontact. De monteur vond dat verbazingwekkend. Ik had geen idee dat in veel huizen dat er blijkbaar wel in zit. Er loopt nu heel provisorisch een elektriciteitskabel over de grond naar het dichtstbijzijnde stopcontact in de muur. Je kunt er vrij eenvoudig over struikelen als je even niet uitkijkt. Er moet dus op termijn een stopcontact in de meterkast komen. Een handige klusser zou dat zelf kunnen doen maar wij zijn allesbehalve dat. Kortom we moeten op zoek naar iemand die dat voor ons kan doen. Zucht als het kabelbedrijf nou gewoon niet aan de frequenties had gezeten dan had ik nergens last van gehad. Naast de versterker zou de oplossing misschien ook een nieuwe ontvanger kunnen zijn. Alleen daar moet je dus als bestaande cliënt voor betalen. Ik vind dat heel krom. Je zou een bestaande klant juist moeten belonen. Hoe dan ook we moeten iets: in ieder geval  een extra  stopcontact. Geen idee hoeveel zo iets gaat kosten.

 

Ach en zo zie je maar weer: daar waar je bespaart moet je het weer aan iets anders uitgeven.